THMMY.gr

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=66837676,50558764,44622252

Με αγωγές απαντά η εργοδοσία στο «ενοχλητικό» συνδικάτο των φροντιστηρίων

Αργία μήτηρ πάσης κακίας

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΨΑΡΡΑ, ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ. ΙΟΣ e-mail (ios@enet.gr)

Είναι δυνατόν ένα σωματείο εργαζομένων να οδηγείται στα δικαστήρια, επειδή η διοίκησή του επιχείρησε απλώς να ελέγξει κατά πόσον εφαρμόζεται η υφιστάμενη εργατική νομοθεσία; Είναι δυνατόν η συνδικαλιστική ηγεσία των εργοδοτών να απαιτεί από τους συνδικαλιστές μισθωτούς εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ως αποζημίωση επειδή κάλεσαν την... Αστυνομία να επιβάλει το νόμο; Κι όμως, είναι δυνατό.

Είχαμε και παλιότερα αναφερθεί στην περίπτωση του Επαγγελματικού Σωματείου Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων Μέσης Εκπαίδευσης Αττικής (ΕΣΙΦΜΕΑ) και των διαδοχικών μηνύσεων και αγωγών, με τις οποίες ο τότε αντιπρόεδρός του προσπάθησε να καταστείλει τη δράση του μαχητικού Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) («Κ.Ε.» 17.9.06). Η πρακτική αυτή φαίνεται πως δημιούργησε παράδοση. Το διαπιστώνουμε από την αγωγή του σημερινού αντιπροέδρου του ΕΣΙΦΜΕΑ Ιωάννη Δράκου, με την οποία ζητά από την ηγεσία του συνδικάτου να καταβάλει 1.310.000 ευρώ στον ίδιο και τους συνεργάτες του, ως αποζημίωση για την παρεμπόδιση της λειτουργίας του φροντιστηρίου τους εν ώρα... διακοπών! Είναι προφανές ότι η έκβαση της δίκης, που έχει οριστεί για τις 7 Ιουνίου, θα κρίνει πολλά όσον αφορά τη νομιμότητα τέτοιου είδους αντισυνδικαλιστικών πρακτικών.

Προσβολή διά περιπολικού

Η υπόθεσή μας ξεκινά την επομένη της Πρωτοχρονιάς του 2006, όταν τέσσερις συνδικαλιστές του ΣΕΦΚ (οι Παναγιώτης Σωτήρης [πρόεδρος], Βέττα Ρέππα [αναπληρωματική γραμματέας], Πέτρος Μαναφής και Κλέαρχος Σμυρναίος [μέλος των ΔΣ του ΣΕΦΚ και της ΟΙΕΛΕ]) έφτασαν στο φροντιστήριο «Δράκος» στο Αιγάλεω για να ελέγξουν κατά πόσο τηρείται η προβλεπόμενη αργία. Η επίσκεψή τους αυτή δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο.Από το 2003-04, το σωματείο έχει επικεντρώσει ένα μέρος των προσπαθειών του στην περιφρούρηση των αργιών, με συνεχείς καταγγελίες στις Επιθεωρήσεις Εργασίας αλλά και δικούς του επιτόπιους ελέγχους.

Κατά τη συγκεκριμένη επίσκεψη στο Αιγάλεω, διαπιστώθηκε ότι δύο τοπικά φροντιστήρια («Δράκος» και «Παπαδέα») λειτουργούσαν, παρόλο που σύμφωνα με τις εγκυκλίους Δ5/5500/4.11.1983 και Δ5/3239/1.6.1989 του ΥΠΕΠΘ η 2α Ιανουαρίου αποτελεί ημέρα διακοπών για όλα τα φροντιστήρια. Η ισχύς των παραπάνω διατάξεων επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από το υπουργείο, με έγγραφά του προς τις περιφερειακές υπηρεσίες, που καλούνται να ενημερώσουν σχετικά κάθε ενδιαφερόμενο (Δ5/114487/1.11.06 & Δ5/139817/22.12.06).

Επιπλέον, η παραπάνω αργία κατοχυρωνόταν και στη Διαιτητική Απόφαση 50/2005 και την Υ.Α. 13361/2005 με την οποία κηρύχθηκε αναγκαστική η συλλογική σύμβαση εργασίας μεταξύ ΣΕΦΚ κι ΕΣΙΦΜΕΑ για το σχολικό έτος 2005-2006.

Διαφορετική ήταν η άποψη του κ. Δράκου και των τριών καθηγητών συνεταίρων του που εντοπίστηκαν να λειτουργούν το φροντιστήριό τους. Αρνήθηκαν να διακόψουν τα μαθήματα, επικαλούμενοι την ιδιότητά τους ως επιχειρηματιών κι όχι μισθωτών. Καθώς λόγω της αργίας δεν λειτουργούσαν ούτε η Επιθεώρηση Εργασίας ούτε η τοπική Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι συνδικαλιστές του ΣΕΦΚ απευθύνθηκαν στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα, ζητώντας να εφαρμόσει το νόμο. Κατέφθασε επιτόπου ένα περιπολικό και, ύστερα από κάποιο πήγαιν' έλα μεταξύ τμήματος και φροντιστηρίου, το τελευταίο έκλεισε για εκείνο το βράδυ. Το ίδιο συνέβη και στο δεύτερο φροντιστήριο της περιοχής που παραβίαζε την αργία. Το γεγονός ανακοινώθηκε στην ιστοσελίδα του συνδικάτου ως μια ακόμη πετυχημένη περιφρούρηση των κατακτήσεων του κλάδου.

Μισό χρόνο μετά τα γεγονότα (7.6.06), ο κ. Δράκος και οι συνεταίροι του κατέθεσαν αγωγή εναντίον του ΣΕΦΚ και των 4 καθηγητών, ζητώντας 1.310.000 ευρώ για αποκατάσταση της «ηθικής βλάβης» και της «προσβολής της προσωπικότητας» που ισχυρίζονται ότι υπέστησαν από τη συγκεκριμένη συνδικαλιστική παρέμβαση. Το εντυπωσιακό στο κείμενο της αγωγής είναι ότι ουσία της «προσβολής» θεωρείται το κάλεσμα της Αστυνομίας: «Εξαιτίας των παραπάνω επεισοδίων που προκάλεσαν οι εναγόμενοι, ζητώντας μάλιστα και τη συνδρομή της Αστυνομίας και με την έλευση δυο φορές του περιπολικού, σαν να ήμασταν μία παράνομη επιχείρηση, εβλάβη το όνομα [της επιχείρησης], η φήμη, εμπορική μας πίστη και η αξιοπιστία της έναντι των περιοίκων». Η προσφυγή μάλιστα στα όργανα της τάξης βαφτίζεται κατ' επανάληψιν «αδικοπραξία»!

Δεν ήταν όμως μόνο το καλό όνομα του φροντιστηρίου που «επλήγη». Θύμα της κλήσης του περιπολικού υποτίθεται πως υπήρξαν και οι πολιτικές φιλοδοξίες του αντιπροέδρου του ΕΣΙΦΜΕΑ: «Ειδικά ο Ιωάννης Δράκος», διαβάζουμε, «είναι ενεργό μέλος της τοπικής κοινωνίας, προτεινόμενος δε μάλιστα από πολλούς συνδημότες του να είναι υποψήφιος Δήμαρχος στις προσεχείς Δημοτικές εκλογές, υπέστη και ως δημόσιο πρόσωπο, προσβολή της προσωπικότητάς του και από αυτό ηθική βλάβη».

Ολα αυτά είναι βέβαια, στην καλύτερη περίπτωση, αστειότητες. Σπονδυλική στήλη της υφιστάμενης εργατικής νομοθεσίας αποτελεί το δικαίωμα των συνδικάτων «να αναφέρονται στις διοικητικές και άλλες αρχές για κάθε ζήτημα που αφορά τους σκοπούς τους, τα μέλη τους, τις εργασιακές και γενικότερα επαγγελματικές σχέσεις και τα συμφέροντα των μελών τους» καθώς και «να καταγγέλλουν και να εγκαλούν στις διοικητικές και δικαστικές αρχές τις παραβιάσεις της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και των κανονισμών ή οργανισμών που αφορούν τα ίδια ή τα μέλη τους» (άρθρο 4§3 του Ν. 1264/82). Το υπενθυμίζει ένα έγγραφο συμπαράστασης της ΓΣΕΕ (πρόεδρος Χρ. Πολυζωγόπουλος, γ.γ. Κ. Πουπάκης) προς το ΣΕΦΚ -με τη διαπίστωση πως «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το σωματείο σας στη συγκεκριμένη περίπτωση άσκησε νόμιμα δικαιώματά του» αλλά και την υπενθύμιση πως κάθε εργοδοτική ενέργεια που «κατατείνει στην παρακώλυση της άσκησης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων» συνιστά, βάσει του άρθρου 14§2.έ του ίδιου νόμου, ποινικό αδίκημα.

Η χρονική συγκυρία της κατάθεσης της αγωγής υπήρξε άλλωστε αρκετά εύγλωττη: ένα ολόκληρο εξάμηνο μετά την «προσβολή», εν μέσω όμως των διαπραγματεύσεων για την κατάρτιση της νέας συλλογικής σύμβασης. Εντελώς συμπτωματικά, οι προτάσεις της εργοδοσίας επιχειρούσαν να ανατρέψουν ριζικά το υφιστάμενο καθεστώς σε βάρος των μισθωτών: «απελευθέρωση» των απολύσεων, επιβολή απλήρωτων ωρών εργασίας για «υπηρεσίες που ανταποκρίνονται στις γενικότερες ανάγκες των μαθητών» ή για τις «εκδρομές-εορτές» των φροντιστηρίων, περικοπές επιδομάτων, υπαγωγή των ιδιαίτερων μαθημάτων στις εργοδοτικές δομές, απαγόρευση κάθε συνδικαλιστικής δραστηριότητας που «δυσφημεί» ή «δυσχεραίνει τη λειτουργία» των επιχειρήσεων, αφαίρεση των αργιών των Χριστουγέννων και του Πάσχα από τις άδειες των καθηγητών κ.ο.κ. Αποκαλυπτική ήταν επίσης η απαίτηση του ΕΣΙΦΜΕΑ να αναγνωριστεί σαν «σπουδαίος λόγος λύσεως της εργασιακής σχέσεως, άνευ αποζημιώσεως μονομερώς από τον εργοδότη, η περίπτωση κατά την οποία ο καθηγητής προκαλεί με τις θέσεις και τις απόψεις του τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τα πολιτικά πιστεύω των μαθητών του»! Τελικά, το συνδικάτο δεν υπέκυψε κι η νέα συλλογική σύμβαση καταρτίστηκε από τον Οργανισμό Μεσολάβησης & Διαιτησίας χωρίς τις επίμαχες προσθήκες. Οπως ομολογεί και το ίδιο το κείμενο της αγωγής, ο ΣΕΦΚ «είναι ένα σωματείο πολύ δραστηριοποιημένο στον αγώνα για τα δικαιώματα των καθηγητών» (σ. 9).

Αστυνομική «παραδρομή»

Για τις συμπληγάδες απ' τις οποίες περνά η συνδικαλιστική δράση στα φροντιστήρια, αποκαλυπτική είναι μια κρίσιμη λεπτομέρεια της υπόθεσης. Ο Ι. Δράκος ισχυρίζεται στην αγωγή ότι «επέδειξε» στον αστυνομικό υπηρεσίας «την από 23.12.2005 βεβαίωση της Επιθεώρησης Εργασίας, από την οποία προέκυπτε ότι οι εργοδότες φροντιστές δεν υποχρεούνται να απέχουν από την εργασία τους κατά το διάστημα από 24.12 μέχρι 2.1», πείθοντάς τον «ότι οι ενέργειες των εναγομένων ήσαν πέρα για πέρα παράνομες». Τον ισχυρισμό του επιβεβαιώνει αντίγραφο του δελτίου συμβάντων της επίμαχης βραδιάς, με την υπογραφή του αναπληρωτή διοικητή Νικολάου Αγγελόπουλου: «ο Δράκος Ιωάννης προσήλθε στην υπηρεσία μας και προσκόμισε την από 23.12.05 βεβαίωση της Επιθεώρησης Εργασίας που ρητά αναφέρεται ότι οι εργοδότες ιδιωτικών φροντιστηρίων δεν υποχρεώνονται σε αποχή από την διδασκαλία των μαθημάτων την 2.1.2006».

Ομως τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι.

Οπως ήταν φυσικό, το Δ.Σ. του ΣΕΦΚ ζήτησε να δει την επίμαχη «βεβαίωση».

Οταν αυτή δεν προσκομίστηκε με διάφορες δικαιολογίες, το σωματείο κατέφυγε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών(5.9.206) και πήρε παραγγελία για «χορήγηση των αιτουμένων» (7.9.06). Και τότε -ω του θαύματος!- διαπιστώθηκε ότι η περίφημη «ρητή βεβαίωση» ουδέποτε υπήρξε. Η Επιθεώρηση Εργασίας διευκρίνισε ότι στο αρχείο της δεν βρέθηκε όχι μόνο καμιά «βεβαίωση με το προαναφερόμενο περιεχόμενο», αλλά ούτε καν αίτηση για χορήγησή της. Απεναντίας, στις 23.12.05 είχε διενεργήσει έλεγχο στο φροντιστήριο, επιδίδοντας «δελτίο ελέγχου» όπου αναγραφόταν απλώς ότι κατά τις χριστουγεννιάτικες διακοπές (24.12.05 έως 2.1.06) «οι καθηγητές δεν προσφέρουν υπηρεσίες και δικαιούνται τις αποδοχές τους βάσει του προγράμματος».

Αυτό ήταν το έγγραφο που επιδείχτηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπως το τελευταίο υποχρεώνεται να παραδεχθεί κατόπιν εορτής. «Επισημαίνοντας», απλώς, ότι στο αρχικό αντίγραφο του δελτίου συμβάντων «εκ παραδρομής το προαναφερόμενο δελτίο ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας αναγράφεται ως βεβαίωση». Το πρόβλημα, βέβαια, δεν αφορούσε την ονοματολογία αλλά την ουσία του πράγματος: η αρχική «παραδρομή» δεν περιορίστηκε στην ονομασία του εγγράφου αλλά επεκτεινόταν και στο περιεχόμενο της «βεβαίωσης», αναπαράγοντας αυτολεξεί (και «δικαιώνοντας») τους -ψευδείς- ισχυρισμούς του ενάγοντος φροντιστηριάρχη!

Το δις εξαμαρτείν...

Ολα αυτά θα κριθούν τη ερχόμενη Πέμπτη στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Ομως η υπόθεση είχε και συνέχεια. Υστερα από σχετική ειδοποίηση του ΣΕΦΚ, συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ και της ΟΙΕΛΕ, μέλη του Περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΥΣΔΕ) επισκέφθηκαν ξανά το φροντιστήριο του κ. Δράκου την επομένη της Πρωτοχρονιάς του 2007. Το βρήκαν ξανά σε λειτουργία κι ενημέρωσαν σχετικά την αρμόδια Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η σχετική ΕΔΕ επιβεβαιώνει μεν πανηγυρικά ότι το συνδικάτο είχε δίκιο, λαμβάνοντας όμως υπόψη «τη μακροχρόνια κοινωνική και εκπαιδευτική προσφορά του κ. Ιωάννη Δράκου», περιορίστηκε «σε αυστηρή σύστα-ση» κι έβαλε την υπόθεση στο αρχείο, χωρίς να επιβάλει την παραμικρή κύρωση...