THMMY.gr

Μόλις εξαλειφθεί το Άρθρο 16 του Συντάγματος, δύο είδη "ιδιωτικών ιδρυμάτων" θα ανθήσουν στην Ελλάδα. Τα χρηματοδοτούμενα και ελεγχόμενα από το εξωτερικό και αυτά που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως εργοστάσια "πιστοποιητικών άνευ παιδείας"

Όσον αφορά σε μια ολοκληρωμένη συζήτηση για τα οφέλη της ιδιωτικής έναντι της δημόσιας παιδείας, αισθάνομαι υποχρεωμένος να προσφέρω ορισμένες σκέψεις για τους πιθανούς τύπους "ιδιωτικών ιδρυμάτων", που πιθανότατα θα κυριαρχήσουν στην "ελληνική αγορά" μόλις οι επονομαζόμενες μεταρρυθμίσεις γίνουν νόμος του κράτους. Θα πρόκειται για "παιδεία" παρεχόμενη εκ του μακρόθεν, παρεχόμενη από μαγαζιά έτοιμα να προσφέρουν "διαπιστευτήρια" χωρίς γνώση. Στο περιβάλλον του "επίπεδου κόσμου" του Τομ Φρίντμαν, θα υπάρχει ακόμη και καταμερισμός εργασίας σε μια παγκοσμιοποιημένη και ομογενοποιημένη ανώτατη παιδεία: η σκέψη θα ανήκει στα "μυαλά-αφεντικά", ενώ η πράξη θα παρέχεται υπεργολαβικά σε δουλοπάροικους υψηλής τεχνολογίας.


Εκτιμώ ότι μόλις εξαλειφθεί το Άρθρο 16 του Συντάγματος, δύο είδη "ιδιωτικών ιδρυμάτων" θα ανθήσουν στην Ελλάδα. Τα πρώτα θα είναι χρηματοδοτούμενα και ελεγχόμενα από το εξωτερικό (παρόμοια με το Πανεπιστήμιο Τζορτζ Σόρος, που ιδρύθηκε στη Βουδαπέστη ως όργανο στο κυνήγι της υλοποίησης του οράματός του περί "ανοικτής κοινωνίας"), ενώ τα δεύτερα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως εργοστάσια "πιστοποιητικών άνευ παιδείας".


Το "μοντέλο Σόρος" βρίσκεται είδη στη φάση προγραμματισμού στη Θεσσαλονίκη. Όπως και το "πρότυπό του στη Βουδαπέστη, και αυτό θα είναι "πολυεθνικό" και θα διοικείται από εισαγόμενες "ανώτερες διάνοιες" ή ανακυκλούμενους έλληνες ακαδημαϊκούς, όλους τους εξοπλισμένους με την τελευταία βερσιόν πολιτικής ορθότητας και ένα μοναδικό σκοπό, την ισοπέδωση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας. Η ιερή αποστολή αυτού του είδους των ιδρυμάτων θα είναι η "αναμόρφωση" των "υπανάπτυκτων Ελλήνων", απαλλαγμένων πια από την "οπισθοδρομική" συνήθεια της σκέψης με εθνικούς όρους και η ενστάλαξη σε αυτούς των αρετών της πνευματικής κατωτερότητας ως προαπαιτούμενο της προόδου. Μόλις επιτευχθεί αυτός ο στόχος, οι Έλληνες θα μπορούσαν στη συνέχεια να εκπαιδευθούν στο πώς να κρατούν σωστά ένα ποτήρι κοκτέιλ, πώς να γλείφουν τους δυτικούς μέντορές τους και πώς να περιμένουν υπομονετικά για μια πρόσκληση σε παγκόσμιες συνάξεις με πολλαπλούς κύκλους σπουδαιότητας, όπως το Νταβός, η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ κτλ.


Όπως καταδεικνύει η πρόσφατη βαλκανική ιστορία, είναι απολύτως επιτρεπτό για τον οποιονδήποτε να σκέφτεται με εθνικούς όρους, εκτός από τους Έλληνες και τους Σέρβους. Στο μέτρο που αυτοί οι δύο λαοί το κάνουν, απλώς αποκαλύπτουν τον "πρωτογονισμό" τους. Κατά τη γνώμη των "θεωρητικών του επίπεδου κόσμου", οι ασθένειες που ανιχνεύονται στις εθνικές μνήμες, μπορούν να γιατρευτούν μόνο σε πανεπιστήμια χωρίς σύνορα, όπως αυτό που προτείνεται να ιδρυθεί στη Θεσσαλονίκη, την αγαπημένη πόλη του Λεόν Τρότσκι. Μόλις ανοίξει τις πύλες του, το ίδρυμα αυτό θα λειτουργήσει ως μια "μικροπολυεθνική κοινότητα", εντός της οποίας οι ταυτότητες θα μπορούν να δεχθούν επεξεργασία και να ραφιναριστούν και οι Έλληνες να διδαχθούν πώς είναι να είναι κανείς μειονότητα στον τόπο του. Κατά πάσα πιθανότητα, το προεπιλεγμένο σώμα ελλήνων φοιτητών αυτού ή κάθε παρόμοιου πανεπιστημίου θα αποπρογραμματιστεί από τη γνώση "δυσάρεστων" γεγονότων", όπως η γενοκτονία των Αρμενίων, η συνεργασία Ναζί και Βουλγάρων, και η αλβανοϊταλική φασιστική επίθεση εναντίον της Ελλάδας το 1940. Και κατά πάσα βεβαιότητα, τα όργια του 1955 ενάντια στο Πατριαρχείο και την πανάρχαια ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης θα αποτελούν θέματα-ταμπού.   


Στο εκπαιδευτικό τοπίο της πολιτικής ορθότητας η εκγύμναση στο να πράττει κανείς, όπως του έχουν μάθει, θα είναι πολύ σημαντικότερη κάθε ηθικής κρίσης επί της ίδιας της πράξης. Πράγματι, σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το να μιλάει, να γράφει ή να σκέφτεται κανείς τις εθνικές μνήμες θα θεωρείται αναχρονισμός, επειδή ακριβώς αυτές οι μνήμες συγκρούονται με τις στρατηγικές μάρκετινγκ, τη στρατολόγηση φοιτητών και τα αυτοκρατορικά σχήματα. 

Το δεύτερο μοντέλο ιδρυμάτων

Παραδείγματα του δεύτερου μοντέλου ιδρυμάτων, που θα κάνουν θραύση στην Ελλάδα μόλις ανοίξουν οι κάνουλες της ιδιωτικοποίησης, έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους στο Βελιγράδι και την Αθήνα. "Πρόεδρος" του πρώτου είναι η απελευθερωμένη αμφιφυλοφιλικά σύζυγος αμερικανού πρώην διπλωμάτη, ενώ "πρύτανης" του δεύτερου είναι ένας "made in America" πολιτικός τσαρλατάνος, το κύριο προτέρημα του οποίου είναι η ελληνική αφέλεια περί της επιρροής στη δημόσια σφαίρα. Αυτά και τα παρόμοιά τους ιδρύματα θα βρίσκονται σε μόνιμη αναζήτηση φοιτητών, οι οποίοι θα πληρώνουν δίδακτρα, για να στηρίζουν τον προϋπολογισμό των ξένων πανεπιστημίων, που θα τους δανείζουν τα εμβλήματά τους, όπως το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα ή το Κέιμπριτζ. Έχοντας πλήρη συναίσθηση της ελληνικής ξενομανίας, οι μπουτίκ αυτές θα δίνουν έμφαση στον ελιτισμό και τις δι-εθνικές ταυτότητες.


Η 11η Σεπτεμβρίου είχε μια σημαντικότατη επίπτωση στον τρόπο συσσώρευσης κερδών των δυτικών πανεπιστημίων. Οι απαιτήσεις ασφαλείας του κράτους-φρουρίου έθεσαν φραγμούς στη ροή ξένων φοιτητών, που πλήρωναν δίδακτρα στα ξένα πανεπιστήμια. Κι αυτό σήμαινε μια σημαντική μείωση τη εσόδων για κάθε πανεπιστήμιο στις ΗΠΑ. Στις προ 11ης Σεπτεμβρίου εποχές οι ξένοι φοιτητές έφερναν σχεδόν 22 δισεκατομμύρια δολάρια σε "φτωχά" ιδρύματα, όπως το Χάρβαρντ, το Στάνφορντ, το Μπέρκλεϊ, η Οξφόρδη κτλ. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, όμως, οι ξένοι φοιτητές αντιμετωπίσθηκαν ως πηγή πιθανού κινδύνου. Έπρεπε, λοιπόν, να βρεθεί ένας πρωτοποριακός τρόπος, ώστε να μείνουν οι "κίνδυνοι" μακριά, χωρίς, ωστόσο, να διαταραχθεί η ροή χρημάτων προς τα πανεπιστημιακά ταμεία. Η απάντηση ήταν τα "πανεπιστήμια χωρίς σύνορα", οι στρατηγικά διασκορπισμένες ανά τον κόσμο μπουτίκ προσέλκυσης φοιτητών και η ηλεκτρονική διδασκαλία εξ αποστάσεως. Επιπρόσθετες εναλλακτικές επίσης συζητήθηκαν και τέθηκαν υπόψη της αγοράς. 

Από τη στιγμή που ο ριγκανισμός-θατσερισμός κυριάρχησε στην οικονομική σκέψη, οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) αντικατέστησαν τους παραδοσιακούς διανοούμενους στην ηγεσία των σημαντικότερων πανεπιστημίων. Οι νέοι αυτοί ηγέτες -καλοί για τις μπίζνες, αλλά κάκιστοι για την εκπαίδευση- διέγνωσαν μια ανάγκη για "πιστοποίηση της εξειδίκευσης" στο εμπόριο, τις κυβερνήσεις και τους κοινωνικούς οργανισμούς. Πράγματι, καμία αίτηση για δουλειά δεν πρόκειται να ληφθεί σοβαρά υπόψη χωρίς κάποια απόδειξη εξειδίκευσης σε οτιδήποτε, όπως αυτή πιστοποιείται από ένα πτυχίο ιδρύματος ανώτατων σπουδών ή τουλάχιστον τεχνολογικής εκπαίδευσης σε ανώτατο επίπεδο.
Μπορώ να επικαλεστώ δύο διαφορετικά παραδείγματα, για να ενισχύσω τη θέση μου αυτή. Ένα ίδρυμα, γνωστό ως "Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Κολούμπια" (Columbia State University - CSU) παρείχε διδακτορικά διπλώματα έναντι 2.500 δολαρίων, μέχρι που η απάτη αποκαλύφθηκε. Σύμφωνα με την εβδομαδιαία εκπομπή του τηλεοπτικού δικτύου CBS "Εξήντα Λεπτά", η απάτη είχε στηθεί σε ένα τροχόσπιτο και στόχος της ήταν να ικανοποιήσει την ανάγκη "πιστοποίησης" σε επίπεδο διδακτορικών σπουδών, που ένιωθαν οι ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι. Όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να βρεθούν πελάτες. Εξάλλου, στον τίτλο περιλαμβάνονταν οι μαγικές λέξεις "Κολούμπια" και "Πανεπιστήμιο" και απέμενε μόνον η λέξη "Πολιτειακό", που το διαχώριζε από το εξαιρετικό Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Όπως αποκάλυψε το CBS, πέντε διδακτορικά διπλώματα του CSU κοσμούσαν τα γραφεία ανώτατων κρατικών αξιωματούχων, τρία στο Πεντάγωνο και δύο στο Λευκό Οίκο επί Μπιλ Κλίντον. Το καθένα είχε κοστίσει 2.500 δολάρια και δουλειά ενός μήνα, αλλά άξιζε τον κόπο. Η κάλπικη "πιστοποίηση" εξασφάλιζε στους υπερήφανους κατόχους της μια από τις υψηλότερες μισθολογικές κλίμακες με ετήσιες αποδοχές της τάξης των 140.000 δολαρίων ετησίως. Το σύστημα δούλευε ως "όφειλε": παρείχε μόνον "πιστοποίηση", όχι αποδεικτικό εκπαίδευσης.

"Πιστοποιητικά άνευ παιδείας"

Περιστασιακά, πάντως, τα προβλήματα των "πιστοποιητικών άνευ παιδείας" αγγίζουν τα όρια του γελοίου. Έτσι, ένας δικηγόρος στη μικρή πόλη Φιστόρια του Οχάιο ζήτησε από κάποιον δικαστή να βάλει στο αρχείο μια υπόθεση εναντίον του πελάτη του, ενός ναρκομανούς. Κι αυτό γιατί ο αρχηγός της τοπικής αστυνομίας είχε πλαστογραφήσει τα πτυχία, που απαιτούνταν για τη δουλειά, και ως εκ τούτου δεν διέθετε την απαραίτητη νομική δικαιοδοσία, για να συλλάβει κάποιον. Στην προκήρυξη για τη θέση ζητούνταν προϋπηρεσία στον τομέα επιβολής της τάξης και πτυχίο στο Ποινικό Δίκαιο από ίδρυμα ανώτερης εκπαίδευσης. Η υπεράσπιση, ο δικηγόρος Τζιμ Μάρεϊ, παρατήρησε ότι το πτυχίο, που κρέμονταν στο τοίχο του αρχηγού, προέρχονταν από ένα "διαδικτυακό" πανεπιστήμιο στις Παρθένες Νήσους, το οποίο ήταν αδύνατο να εντοπιστεί. Ο δικηγόρος, σύμφωνα με το σχετικό άρθρο, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Ουάσινγκτον Ποστ" στις 5 Μαρτίου 2007 κάλεσε σε εξέταση τόσο τον αρχηγό όσο και τον αστυνομικό του σκύλο, ο οποίος επίσης διέθετε το ίδιο ακριβώς πτυχίο από το ίδιο ακριβώς πανεπιστήμιο. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιος πλήρωσε τα δίδακτρα του σκύλου, αλλά υποπτεύομαι ότι πρόκειται για μια ευγενική χειρονομία του συνηγόρου υπεράσπισης.


Πιθανότατα να μπορεί ήδη και η Ελλάδα να προσφέρει ανάλογα παραδείγματα εκπαιδευτικής απάτης, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα πολλαπλασιαστούν στο γενναίο κόσμο της "ελεύθερης αγοράς". Η ζήτηση για πιστοποιητικά, καμουφλαρισμένη υπό το ένδυμα του ανταγωνισμού, θα είναι αυτή που θα διαμορφώσει τη μελλοντική πορεία της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης. Τα είδη των ιδρυμάτων, που περιγράφηκαν παραπάνω, θα είναι μεν έτοιμα να απομυζήσουν τα εκπαιδευτικά ευρώ του μέσου Έλληνα, αλλά είναι οι δυνάμεις της αγοράς εκείνες που θα καθορίσουν την αξία των νέων πιστοποιητικών και οι πολιτικές διασυνδέσεις εκείνες που θα κρίνουν ποιος θα πάρει τη δουλειά. Όπισθεν ολοταχώς στη δεκαετία του '30. Ο ελιτισμός παρελαύνει δυναμικά σε παγκόσμιο επίπεδο.


ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΣΤΑΥΡΟΥ
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ και διευθυντής του "Mediterranean Quarterly", που εκδίδεται από το Πανεπιστήμιο του Ντιουκ


ΠΗΓΗ:ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=315)

Σε 60 χώρες λειτουργούν τα κυκλώματα που παρέχουν πτυχία-μαϊμού, σύμφωνα με την έκθεση της UNESCO

[/size]
Της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ

Πλαστά πτυχία, πανεπιστήμια «φαντάσματα», καθηγητές που πωλούν ιδιαίτερα μαθήματα στους φοιτητές τους, πτυχιούχοι που αγόρασαν τίτλους μέσω Διαδικτύου είναι μερικές μόνο από τις μορφές που παίρνει η διαφθορά στην εκπαίδευση, όπως καταγράφεται σε έκθεση της UNESCO.

Υπό τον τίτλο «Διεφθαρμένα σχολεία, διεφθαρμένα πανεπιστήμια: τι μπορούμε να κάνουμε;» το Διεθνές Ινστιτούτο Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του οργανισμού καταγράφει την έκταση του φαινομένου σε 60 χώρες.

1 Οπως αποδεικνύεται, η διαφθορά δεν είναι προνόμιο των υπανάπτυκτων χωρών, αντιθέτως συναντάται σε ολόκληρο τον κόσμο, με διαφορετικές πρακτικές. Η Παγκόσμια Τράπεζα υπολογίζει ότι το κόστος της διαφθοράς στην εκπαίδευση ανέρχεται σε ένα τρισ. δολάρια ετησίως, σε μια οικονομία 30 τρισ. δολαρίων.

2 Τα συνήθη προβλήματα διαφθοράς αφορούν τη χρηματοδότηση των σχολείων, τη διαχείριση και τη συμπεριφορά των εκπαιδευτικών, τη σύναψη δημόσιων συμβολαίων -ειδικά για κατασκευή σχολείων- την παραγωγή και διανομή βιβλίων, τη διοργάνωση εξετάσεων, την πιστοποίηση σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα ιδιαίτερα μαθήματα κ.λπ.

3 Η απώλεια πόρων κάπου στον δρόμο μεταξύ υπουργείων Παιδείας και σχολείων φαίνεται πως είναι κανόνας. Υπάρχουν φτωχές χώρες στις οποίες η συγκεκριμένη διαρροή αντιστοιχεί στο 80% των συνολικών δαπανών (εξαιρουμένης της μισθοδοσίας). Παντού υπάρχουν, επίσης, καθηγητές-φαντάσματα.

Δικτυακές απάτες

Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση η διαφθορά αφορά ψεύτικα πανεπιστήμια, ψευδή πτυχία και απάτες ακαδημαϊκής πιστοποίησης. Οπως επισημαίνεται στη μελέτη, οι διασυνοριακές συνεργασίες πανεπιστημίων και εκπαιδευτικών κέντρων προσφέρουν ένα ευρύ πεδίο νέων ευκαιριών για απάτες.

4 Ο αριθμός των ψευδών πανεπιστημίων στο Ιντερνετ (κυρίως από τις ΗΠΑ) που παρέχουν ψεύτικα πτυχία αυξήθηκε από 200 σε 800 κατά το διάστημα 2000-2004.

5 Επίσης, οι παράνομες πληρωμές για την εισαγωγή σε πανεπιστήμια και άλλες κρυφές δαπάνες συνεισφέρουν στα χαμηλά ποσοστά εγγραφών και στα υψηλά ποσοστά εγκατάλειψης. Δωροδοκίες καταγράφονται και κατά την πρόσληψη και εξέλιξη των καθηγητών στις ακαδημαϊκές βαθμίδες, υποβαθμίζοντας το επίπεδο διδασκαλίας. Τέτοιες υποθέσεις έχουν αποκαλυφθεί ακόμη και σε διάσημα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.

6 Σε χώρες όπως οι πρώην σοβιετικές, τα συστήματα εισαγωγής στα πανεπιστήμια είναι εντελώς διεφθαρμένα, όπως τονίζεται από την UNESCO. Σοβαρότατο πρόβλημα εκτεταμένης διαφθοράς εντοπίζεται και στις βαλκανικές χώρες. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, η ταρίφα για την εξαγορά μαθημάτων ανεβαίνει ανάλογα με τη σημασία του μαθήματος για την απόκτηση πτυχίου.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση του κυκλώματος στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καγκούρεβατς της Σερβίας, που αποκαλύφθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο. Κατηγορούμενη για συμμετοχή στο κύκλωμα ήταν ακόμη και η υφυπουργός Παιδείας της Σερβίας Εμιλία Στάνκοβιτς και ο κοσμήτορας, καθηγητές και μέλη του διοικητικού-επιστημονικού προσωπικού.

Στην Ελλάδα

Σύμφωνα με τις σερβικές αρχές η «ταρίφα» προαγωγής σε κάθε μάθημα κυμαινόταν μεταξύ 600 και 1.000 ευρώ, ενώ με 16.000 ευρώ έπαιρναν και πτυχίο. Η είδηση επέφερε προσωρινά αναστολή των διαδικασιών αναγνώρισης στην Ελλάδα των πτυχίων από τη Σερβία, ύστερα από εντολή του υπουργείου Παιδείας στον ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ).

7 Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΟΑΤΑΠ από το 2002 μέχρι σήμερα οι υπηρεσίες του έχουν εντοπίσει μεταξύ των πτυχίων που κατατίθενται για αναγνώριση 310 πλαστά, που αφορούν κυρίως τους κλάδους Μηχανικών, Υγείας, Φυσικής Αγωγής και Νομικής.

**Μόλις τον περασμένο Μάιο καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 15 μηνών δύο φοιτητές που εισήχθησαν στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης με πλαστά πτυχία από τη Βουλγαρία. Ο ένας εκ των δύο είναι γιος καθηγητή της Ιατρικής. Η υπόθεση αποκαλύφθηκε μετά από καταγγελία του τότε προέδρου της Σχολής, που ζήτησε επιβεβαίωση των πτυχίων από την Ιατρική Σχολή της Σόφιας και έλαβε την απάντηση ότι δεν είχαν φοιτήσει ποτέ εκεί.

**Πλαστά πτυχία εξέδιδαν τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια αρκετά ιδιωτικά ΤΕΕ (Τεχνικά - Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια). Οπως αποκαλύφθηκε το 2006, πολλοί από τους επιτυχόντες σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ κατείχαν πτυχία με βαθμολογία «άριστα», αλλά αυτά είχαν εξαγοραστεί προκειμένου να προσληφθούν στο Δημόσιο.

Με το τελευταίο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που ψηφίστηκε τον περασμένο μήνα στην Βουλή επιβλήθηκαν κυρώσεις σε αυτά τα ΤΕΕ, ενώ οι πτυχιούχοι τους πρόκειται να διαγωνιστούν σε ειδικές εξετάσεις για να λάβουν εκ νέου τα πτυχία τους.

**Κύκλωμα που δρούσε επί τουλάχιστον μία πενταετία και είχε κατηγορηθεί ότι είχε εκδώσει περισσότερα από 200 πλαστά πτυχία αποκαλύφθηκε πριν από 8 χρόνια στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, με επικεφαλής έναν καθηγητή και 8 συνεργούς.

Το κύκλωμα αποκαλύφθηκε έπειτα από καταγγελία φοιτήτριας ότι της ζητήθηκαν χρήματα για να πάρει καλούς βαθμούς. Ενα από τα εντυπωσιακά στοιχεία της υπόθεσης, ήταν ότι η κοπέλα υπήρξε η μοναδική μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη που έγινε το 2003.


boubouka@enet.gr


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 22/07/2007