THMMY.gr

Τσάρος με το σύνδρομο της KGB

Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ

Δεκαπέντε μέρες πυρετώδους προετοιμασίας χρειάστηκαν για μία επίσκεψη που διήρκεσε λιγότερο από ένα 24ωρο. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, βλέπετε, μπορεί να έγινε τσάρος, αλλά δεν ξεχνά τη θητεία του στην KGB: δίνει μεγάλη σημασία στην ασφάλειά του και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη.


Το αγαπημένο του παράδειγμα, άλλωστε, δεν είναι άλλο από τη δολοφονία του Κένεντι στο Τέξας: «Κανείς πρόεδρος δεν μπορεί να κάνει το σφάλμα να περάσει με ανοιχτό αυτοκίνητο κάτω από 20.000 παράθυρα», λέει σε κάθε ευκαιρία.

Οι άνδρες της προσωπικής φρουράς του ρώσου προέδρου ήρθαν στην Αθήνα πριν από δύο εβδομάδες. Ο ίδιος ο πρέσβης της Μόσχας στην Αθήνα Α. Βντόβιν μαζί με πράκτορες πέρασαν αρκετές ώρες μελετώντας το μέγαρο Μαξίμου, στο «Χίλτον» και στην περιοχή του «Διονύσου» δίπλα στην Ακρόπολη.

*Η ελληνική αστυνομία είχε λάβει αυστηρές εντολές: Περισσότεροι από εκατό άνδρες είχαν επιφορτιστεί με την προστασία του «τσάρου», ενώ την Τετάρτη το βράδυ, κατά τη διάρκεια του δείπνου στον «Διόνυσο», δεκάδες ελεύθεροι σκοπευτές είχαν ακροβολιστεί σε κάθε κοντινό κτίριο. Ενα ελικόπτερο πετούσε πάνω από το αυτοκίνητο του Πούτιν, σε κάθε του μετακίνηση, ενώ την Πέμπτη το πρωί αποκλείστηκε περιμετρικά η περιοχή του προεδρικού μεγάρου, της πλατείας Συντάγματος και του «Χίλτον».

*Στο ίδιο το ξενοδοχείο δεν ήταν μόνο η μαγνητική πύλη που εγκαταστάθηκε ούτε το «ξεσκόνισμα» των αυτοκινήτων στο υπόγειο γκαράζ του. Οι άνδρες της FSB (πρώην KGB), ήταν... περισσότεροι κι από τους πελάτες.

*Ο ρώσος πρόεδρος είχε εκφράσει την επιθυμία, ο χώρος όπου θα έμενε να διαθέτει γυμναστήριο και από τα πρώτα που έκανε όταν έφτασε στην Αθήνα ήταν να κλείσει ραντεβού για μασάζ το βράδυ της Τετάρτης. Για γυμναστική, ωστόσο, δεν κατέβηκε την Πέμπτη το πρωί, παρ' ότι είχε ζητήσει να έχει στη διάθεσή του το γυμναστήριο για 3 ώρες.

Μικρές παραξενιές

Στο Μαξίμου ισχυρίζονται ότι δεν δέχτηκαν κανένα παράλογο αίτημα. «Η επίσκεψη της Κοντολίζα Ράις μάς ταλαιπώρησε περισσότερο», μας ανέφερε αστυνομικός.

*Υπήρξε, ωστόσο, μια αξιοσημείωτη «παραξενιά» του τσάρου: Ζητήθηκε να μην του προσφερθούν ανθοδέσμες κι από το δωμάτιό του αποσύρθηκε κάθε λουλούδι επειδή είναι αλλεργικός. Ισως, όμως, η ευαισθησία του αυτή να μην είναι ο μοναδικός λόγος. Ο ίδιος μνημονεύει συχνά τη δολοφονία του Γκάντι, η οποία έγινε με εκρηκτικά καμουφλαρισμένα σε μία ανθοδέσμη...

*Σε παλαιότερο ταξίδι του στην Ινδία, είχε γραφτεί ότι οι σωματοφύλακές του έπλεναν με βότκα τα μαχαιροπίρουνα πριν τα χρησιμοποιήσει. Δεν είναι συνεπώς τυχαίο ότι ο «Διόνυσος» χρησιμοποιήθηκε μόνο ως χώρος για το δείπνο των ηγετών στην Αθήνα.

Τα υλικά μεταφέρθηκαν, ενώ μαγείρεψαν δύο σεφ (από το Μαξίμου και από τη Μόσχα), οι οποίοι δοκίμασαν και πρώτοι ό,τι σερβιρίστηκε.

*Ο Β. Πούτιν στηρίζεται στη δική του ασφάλεια παρά στην αστυνομία των χωρών που τον υποδέχονται. Σύμφωνα με την «Πράβδα», στη Μόσχα φρουρείται σταθερά από δώδεκα οπλισμένους σωματοφύλακες, όταν όμως ταξιδεύει συνοδεύεται από περισσότερους από εκατό άνδρες της προεδρικής ασφάλειας των οποίων τα μικρά ονόματα ένα προς ένα.

*Επικεφαλής της υπηρεσίας αυτής είναι ο πιστός του Βίκτορ Βασίλιεβιτς Ζολότοφ, που, όπως όλοι οι έμπιστοι συνεργάτες του, προέρχεται από την «ομάδα της Αγίας Πετρούπολης». Οταν στρατολογήθηκε στην KGB ήταν ένας απλός σιδηρουργός και σε χρόνο μηδέν εξελίχθηκε σε άριστο επαγγελματία...

*Τα ρούχα των ανδρών ασφαλείας του προέδρου είναι σκούρα -συνήθως μαύρα, γι' αυτό και οι ίδιοι αποκαλούνται «Putin's men in black».

*Ποτέ δεν φορούν παλτό, παρά μόνο ένα άνετο σακάκι, ακόμα κι αν η θερμοκρασία είναι κάτω από το μηδέν, ώστε να έχουν άνεση κινήσεων. Η FSB, άλλωστε, διαθέτει ειδικό ατελιέ για να ράβει τα κοστούμια των ανδρών της.

Μέχρι 35 ετών

Οι σωματοφύλακες είναι οπλισμένοι με Gyurza που διαπερνάνε ακόμα και αλεξίσφαιρο, και κυκλοφορούν με τζιπ που διαθέτουν πολυβόλα, χειροβομβίδες και φορητούς πυραύλους OSA: «Πυρομαχικά ικανά να καταστρέψουν ένα ολόκληρο τάγμα», όπως γράφει ο ρωσικός τύπος.

*Ολοι τους είναι κάτω των 35 ετών (οι μεγαλύτεροι θεωρεί ότι δεν έχουν τις απαιτούμενες αντοχές), ύψους από 1,75 έως 1,90 και βάρους 75-90 κιλά.

*Στην προσωπική φρουρά του Βλαντιμίρ Πούτιν δεν υπάρχει ούτε ένας πρώην αστυνομικός. Γιατί, άραγε;

«Διότι οι αστυνομικοί έχουν τη συνήθεια να ρίχνουν συχνά στον αέρα και το μυαλό τους είναι στην καταστολή, ενώ η δουλειά του φρουρού είναι η προστασία. Κάτι που σημαίνει ότι πυροβολούν σπάνια, αλλά όταν το κάνουν πρέπει να βρουν στόχο», αναφέρει ένα από τα επίλεκτα μέλη της φρουράς του προέδρου.

*Οσο για το πλέον απαραίτητο προσόν που ζητά το αφεντικό της Ρωσίας για να μπει κάποιος στην υπηρεσία φύλαξής του; «Να σκέπτεται».


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 18/03/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=91953892)

ΡΩΣΙΑ Θέλουν αλλαγή Συντάγματος για να παραμείνει πρόεδρος!


Κολλημένοι... με τον Πούτιν

ΜΟΣΧΑ

Συνταγματικές αλλαγές που θα επιτρέψουν στον πρόεδρο Πούτιν να παραμείνει στην εξουσία πρότεινε χθες ο πρόεδρος της άνω Βουλής της Ρωσίας, Σεργκέι Μιρόνοφ, το Κρεμλίνο όμως απέρριψε εκ νέου μια τέτοια προοπτική.


Παράταση της προεδρικής θητείας από τέσσερα σε πέντε χρόνια και δυνατότητα επανεκλογής και μετά τις δύο θητείες, που προβλέπεται σήμερα, προτείνει ο Μιρόνοφ, η πλέον προβεβλημένη πολιτική προσωπικότητα που το τελευταίο διάστημα βάζει στο τραπέζι πρόταση για παραμονή του Πούτιν. Ο Μιρόνοφ καλεί τα περιφερειακά κοινοβουλευτικά σώματα να ανοίξουν συζήτηση για το θέμα, που, πάντως, επισήμως το Κρεμλίνο αρνείται να συζητήσει. Ο εκπρόσωπος του Ρώσου προέδρου, Ντμίτρι Πεσκόφ, επανέλαβε χθες ότι η θέση του Πούτιν «δεν έχει αλλάξει». Θεωρεί ότι «δεν έχει νόημα να επέλθουν αλλαγές στο Σύνταγμα ώστε να παραταθούν η προεδρική θητεία και ο αριθμός των θητειών», είπε.

Σαν τον... Φαραώ

Η πρόταση Μιρόνοφ προκάλεσε την αντίδραση του επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, ο οποίος, αφού τόνισε ότι «ο αρχηγός του κράτους μας έχει πιο πολλές εξουσίες από τον Φαραώ, τον τσάρο και τον γενικό γραμματέα (του Κ.Κ. επί εποχής ΕΣΣΔ) μαζί», είπε ότι το θέμα δεν είναι η αλλαγή του Συντάγματος, αλλά «η ευθύνη έναντι των πολιτών». Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του σκακιού Γκάρι Κασπάροφ, ο οποίος ηγείται κινήματος της αντιπολίτευσης στη Ρωσία, διέγνωσε στην πρόταση του Μιρόνοφ τον «πανικό» όλων εκείνων που χάρη στον Πούτιν έχουν εξουσία στα χέρια τους και μετά τις εκλογές του 2008 θα τη χάσουν.


(Γαλλικό-Ασοσιέιτεντ)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/03/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=53686692)

ε αφού τα έγκυρα και αμερόληπτα γκάλοπ υποστηρίζουν ότι θέλουν τον Πούτιν οι Ρώσοι σε ποσοστό 70%+

Φοβερό το ότι ο Κασπάροφ ηγήτε κόμματος αντιπολίτευσης!!!Ωραίο!!Ένας άνθρωπος που σκέφτεται πριν αρχίσει να σκέφτεται  ^seestars^!!!

Είρων Πούτιν: Είμαι ο μόνος καθαρός δημοκράτης...

ΜΟΣΧΑ
Του ΘΑΝΑΣΗ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ

Δίνοντας ρεσιτάλ αυτοπεποίθησης, αλλά και διανθίζοντας με νότες συνεννόησης τη γνώριμη πλέον ειρωνική και αντιαμερικανική ρητορική του, ο πρόεδρος Πούτιν προειδοποίησε ότι εάν εγκατασταθεί στην Ευρώπη η αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ «θα υπάρξουν αντίμετρα», με πρώτο εξ αυτών τον προσδιορισμό νέων ευρωπαϊκών στόχων για τους ρωσικούς πυραύλους.

Κατά τον Ρώσο ηγέτη, για πρώτη φορά στην Ιστορία τμήμα του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου σχεδιάζεται να εγκατασταθεί στην Ευρώπη, γεγονός που ανατρέπει τη στρατηγική ισορροπία και υποχρεώνει τη Ρωσία, για την οποία «υπήρχε η αυταπάτη ότι δεν έχει με τι να απαντήσει», να καταφύγει σε φθηνές, αποτελεσματικές, «ασύμμετρες» λύσεις.

Εικάζοντας ότι η επιθετική συμπεριφορά των ΗΠΑ αποτελεί προσπάθεια να ωθήσει τη Ρωσία σ' ένα νέο κυνήγι εξοπλισμών ώστε να τη «γονατίσει», όπως τη Σ. Ενωση, ή ακόμη περισσότερο «για να μην επιτρέψει την περαιτέρω προσέγγιση Ρωσίας και Ευρώπης», ο Β. Πούτιν διαβεβαίωσε ότι η χώρα του έχει πάρει το μάθημά της από το τέλος της ΕΣΣΔ και επιθυμεί διακαώς να εισακουστεί διεθνώς η κοινή λογική και να αναπτυχθεί η παγκόσμια συνεργασία.

Αν και επανέλαβε ότι η Ρωσία δεν αισθάνεται υπεύθυνη για όποιες συνέπειες προκύψουν στη διεθνή ισορροπία, μιλώντας σε δημοσιογράφους από τις χώρες των «Οκτώ», παραμονές της διάσκεψης κορυφής στη Γερμανία, ο Β. Πούτιν χαρακτήρισε τη χώρα του «φίλο των ΗΠΑ», προσθέτοντας ότι είναι τελείως διαφορετικός ο χαρακτήρας των σχέσεων Μόσχας - Ουάσιγκτον σε σχέση με 15-20 χρόνια πριν.

Για το Κόσοβο

Αναφερόμενος στο ψήφισμα 1244 του Σ.Α., ο Ρώσος πρόεδρος είπε ότι αναφέρει ρητώς το Κόσοβο ως «αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας» και αναρωτήθηκε, μιλώντας για τη Σερβία, «γιατί πρέπει να βιαστούμε και γιατί σήμερα να "γονατίσουμε" έναν ευρωπαϊκό λαό;», αλλά και «γιατί οι Αλβανοί μπορούν να φέρονται κατ' αυτόν τον τρόπο και οι Οσέτιοι, για παράδειγμα, όχι;», θυμίζοντας τις τρεις αυτόνομες Δημοκρατίες που διεκδικούν ανεξαρτησία από Γεωργία και Μολδαβία.

Σχολιάζοντας την επιθυμία του Λονδίνου να εκδοθεί ο κατηγορούμενος για τη δηλητηρίαση με πολώνιο 210 του πρώην στελέχους της Κα-Γκε-Μπε, Λιτβινιένκο, ο Β. Πούτιν χαρακτήρισε το αίτημα «πολιτική-επικοινωνιακή» πράξη, χωρίς να συνοδεύεται με αποδείξεις το κατηγορητήριο ώστε ο Λουγκαβόι να παραπεμφθεί σε δίκη στη Ρωσία. Ειρωνεύτηκε μάλιστα τις βρετανικές Αρχές ότι συγκέντρωσαν στο έδαφός τους «τυχάρπαστους, απατεώνες και τρομοκράτες», οι οποίοι επιβουλεύονται την υγεία και την ασφάλεια των Βρετανών πολιτών.

Την καλύτερη, βέβαια, ειρωνεία του τη φυλούσε για την ερώτηση εάν είναι «καθαρός δημοκράτης», όπως τον έχει ονομάσει ο Γκέρχαρντ Σρέντερ. Αφού αναφέρθηκε αναλυτικά στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, που αναφέρεται στο Γκουαντάναμο, τα βασανιστήρια και άδικες συλλήψεις στις ΗΠΑ, ο Β. Πούτιν έριξε μία από τις πιο δηλητηριώδεις ατάκες του: «Φυσικά και είμαι απόλυτος και καθαρός δημοκράτης. Αλλά ξέρετε ποιο είναι το κακό; Πραγματική τραγωδία. Είμαι μόνος μου, άλλους τέτοιους στον κόσμο δεν έχει... Υπήρχε μια ελπίδα στα παιδιά στην Ουκρανία, αλλά αυτοδυσφημίστηκαν πλήρως, τα πράγματα οδηγούνται σε κανονική τυραννία. Πλήρης παραβίαση του Συντάγματος, των νόμων. Μετά τον θάνατο του Μαχάτμα Γκάντι δεν έχεις με ποιον να συζητήσεις...».


avgerino@online.ru


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/06/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=77165852)

Ο ταλαντούχος σύντροφος Βλαντιμίρ

Η ρωσική κοινή γνώμη τον λατρεύει, οι γειτονικές χώρες ασφυκτιούν, οι ΗΠΑ ξαναζωντανεύουν το ψυχροπολεμικό κλίμα, οι πολιτικοί αντίπαλοι τον τρέμουν και τα ΜΜΕ είναι σε σύγχυση. Ποιος πράγματι είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν;

Του Κώστα Ονισένκο
onisenko@kathimerini.gr

«ΤΟ ΚΑΘΕ ΡΟΥΒΛΙ από τον προϋπολογισμό του 2008-2010 πρέπει να δαπανηθεί αποτελεσματικά και να διατεθεί για το καλό των πολιτών», δήλωσε την περασμένη Παρασκευή ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Αν και η θητεία του Ρώσου προέδρου εκπνέει φέτος, ο ίδιος φαίνεται πως δεν είναι διατεθειμένος ακόμα να παραδώσει τα όπλα, τουλάχιστον μέχρι να εκπληρώσει τους μεγάλους στόχους που έθεσε στον εαυτό του: Απεξάρτηση της ρωσικής οικονομίας από τις πηγές ενέργειας και ανάπτυξη εξαγώγιμης υψηλής τεχνολογίας, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, εκσυγχρονισμός στρατού, καταπολέμηση της διαφθοράς και αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας.

Η δημιουργία του διαβαλκανικού αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης, εκτός από την ισχυροποίηση της θέσης της Ρωσίας στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά πετρελαίου, αναμένεται να ανοίξει νέους διαύλους συζήτησης για την οικονομική θέση της στην Ευρώπη, καθώς η χώρα ετοιμάζεται να μπει δυναμικότερα και σε άλλους τομείς.

Κατά τη διάρκεια των δύο θητειών του, ο Πούτιν άλλαξε ριζικά τα οικονομικά δεδομένα της Ρωσία χωρίς ωστόσο να λύσει το ουσιαστικό πρόβλημα των Ρώσων: τη γκρίζα και δύσκολη καθημερινότητα, την ανέχεια, τα χιλιάδες ορφανά στους δρόμους, τη γραφειοκρατία και την απώλεια της ελπίδας για το αύριο. Η Ρωσία και η διεθνής κοινή γνώμη περιμένουν την αξιοποίηση του μικρού οικονομικού θαύματος στην ζωή του απλού λαού.

Εν συντομία το «οικονομικό θαύμα»

Μέχρι την πρωτοχρονιά του 2000, όταν κατόπιν εντολής του Μπορίς Γιέλτσιν μεταβιβάστηκε προσωρινά η εξουσία σε έναν νέο και αμφισβητούμενο άντρα, λίγοι γνώριζαν την ύπαρξη του πρώην στελέχους της KGB, πατέρα δύο παιδιών και πρωταθλητή πολεμικών τεχνών Βλαντιμίρ Βλαντίμιροβιτς Πούτιν. Από την αρχή της προσωρινής θητείας του στο κρατικό αξίωμα ο νέος πρόεδρος έδειξε πυγμή και αποφασιστικότητα, δημιουργώντας ισχυρούς εχθρούς αλλά κερδίζοντας την εμπιστοσύνη ενός ταλαιπωρημένου λαού χωρίς ελπίδες. Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού και λίγους μήνες αργότερα ο Πούτιν γίνεται και επίσημα πρόεδρος της Ρωσίας κερδίζοντας τις εκλογές.

Ακολουθεί σκληρός πόλεμος με τους Ρώσους «ολιγάρχες», οι οποίοι κρατούσαν στα χέρια τους ένα μεγάλο μέρος των κρατικών εσόδων και ουσιαστικά την εξουσία της χώρας. Κάποιοι απ' αυτούς «συνθηκολογούν», αποδεχόμενοι τους νέους όρους του «παιχνιδιού», κάποιοι αυτοεξορίζονται και συνεχίζουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες σε άλλες χώρες και οι λιγότερο τυχεροί (αποδιοπομπαίοι τράγοι κατά τους ίδιους) καταδικάζονται να αγναντεύουν τον ουρανό μέσα από τα κάγκελα. Αυτό το κεφάλαιο κλείνει προσωρινά, με το Κρεμλίνο να έχει νικήσει και να ανακτά τον έλεγχο βασικών οικονομικών πόρων του κράτους, όπως οι ενεργειακές Gazprom και Rosneft. Η πετρελαϊκή κρίση που ακολούθησε τις στρατιωτικές επεμβάσεις στο Ιράκ και τις πολιτικές ανακατατάξεις στη Λατινική Αμερική έδωσε δύναμη στο -κατά τα άλλα χαμηλότερης ποιότητας- ρωσικό πετρέλαιο και τα κρατικά έσοδα αυξήθηκαν ραγδαία την τελευταία πενταετία. Η έξυπνη διαχειριστική πολιτική του οικονομικού επιτελείου του Πούτιν αύξησε σταδιακά τα αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος ισχυροποιώντας παράλληλα και το τοπικό ρούβλι. Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής, μεταξύ άλλων, ο εκμηδενισμός του εξωτερικού χρέους της Ρωσίας (από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης), η μελλοντική ελεύθερη ανταλλαξιμότητα του ρουβλίου, η συμβολική κίνηση παραγραφής χρέους του Τρίτου κόσμου προς τη Ρωσία ενόψει του G8 αλλά και η αναμενόμενη είσοδος της χώρας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

Σύγχρονος και μισθοφορικός στρατός

Σε online συνέντευξη που παραχώρησε ο Ρώσος πρόεδρος, η ερώτηση που ψηφίστηκε ως δημοφιλέστερη αλλά λογοκρίθηκε ως προϊόν νεαρών φαρσέρ αφορούσε στο «αν η κυβέρνηση σκοπεύει στο μέλλον να αναθέσει τη φύλαξη των συνόρων της χώρας σε τεράστια ανθρωπόμορφα ρομπότ». Ίσως τελικά να έπρεπε να τεθεί αφού, πέραν των αστεϊσμών, ένα σημαντικό πρόβλημα για τη Ρωσία -όπως επεσήμανε και ο ίδιος ο πρόεδρος- είναι ο στρατός και η άμυνα της χώρας. Ίσως μόνο τα ψυχροπολεμικά φαντάσματα και οι αμερικανικές ταινίες δεκαετίας ΄80 να είναι ό,τι απέμεινε από την στρατιωτική ισχύ της Ρωσίας διότι η σημερινή κατάσταση κάθε άλλο παρά δέος εμπνέει.

Πάντα σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ρώσου ηγέτη, η χώρα ξοδεύει για τις στρατιωτικές δαπάνες ποσό αντίστοιχο της Γαλλίας και Μ. Βρετανίας καθώς και 25 φορές λιγότερα απ' ότι οι ΗΠΑ. Αν και ο ίδιος τόνισε πως ο αμυντικός μηχανισμός πρέπει να αναβαθμιστεί διότι «συνεχίζεται η κούρσα για τη διατήρηση της στρατηγικής ισορροπίας του πλανήτη» και πως «η αξιόμαχη κατάσταση του στρατού αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση σ' αυτό», διευκρίνισε πάντως ότι θα αποφύγει να «επαναλάβει τα λάθη της ΕΣΣΔ και δεν θα επιβαρύνει τις κοινωνικές δαπάνες με τα αμυντικά έξοδα». Σύμφωνα με τον Πούτιν το μέλλον βρίσκεται στην βελτίωση του οπλισμού, την ανάπτυξη της υψηλής τεχνολογίας και των πυρηνικών. Πέραν τούτου, ο τεράστιος και πολυδάπανος ρωσικός στρατός που βασίζεται στην υποχρεωτική θητεία πρόκειται σταδιακά να αντικατασταθεί με μισθοφόρους κατά τα πρότυπα της Δύσης.

Συγκεκριμένα, υπολογίζεται πως μέσα στο 2008 τα δύο τρίτα του στρατεύματος θα είναι μισθοφορικά ενώ από φέτος μόνο επαγγελματίες στρατιώτες θα βρίσκονται στην περιοχή της Τσετσενίας. Το τελευταίο έχει ιδιαίτερη βαρύτητα αφού δεν είναι λίγες οι φορές που η ρωσική κυβέρνηση έχει επικριθεί πως στέλνει στον πόλεμο και στον θάνατο 18χρονα παιδιά που υπηρετούν την υποχρεωτική θητεία τους.

Γεννάτε γιατί χανόμαστε

Σε μία χώρα όπου οι θάνατοι ξεπερνάνε δραματικά τις γεννήσεις ο πρόεδρος δεν μπορεί να ελπίζει σε ένα καλό μέλλον, ή γενικότερα σε... μέλλον. Το δημογραφικό πρόβλημα δεν μπορούσε να μην απασχολεί έντονα το Ρώσο ηγέτη αφού κάθε χρόνο ο πληθυσμός μειώνεται κατά 700.000 άτομα. Αν το πρόβλημα συνεχιστεί τότε -σύμφωνα με τον ΟΗΕ- το 2050 ο πληθυσμός της Ρωσίας θα έχει μειωθεί κατά ένα τρίτο και τότε, σύμφωνα και με τις ανησυχίες που εξέφρασε ο Πούτιν, δεν θα υπάρχει ο απαραίτητος αριθμός στρατιωτών για τη φύλαξη των συνόρων. Ίσως η χώρα θα πρέπει σ' εκείνη την περίπτωση να ξανασκεφτεί την πιθανότητα των ανθρωπόμορφων ρομπότ.

Οι λύσεις που προτείνει είναι η προσπάθεια για τη μείωση της θνησιμότητας, αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική και βεβαίως αύξηση των γεννήσεων. «Θα πρέπει οπωσδήποτε να ενθαρρυνθεί η γέννηση, έστω και του δεύτερου παιδιού» δήλωσε ο πρόεδρος προαναγγέλλοντας να μέτρα ενίσχυσης της μητέρας και της οικογένειας. Σύμφωνα με τα λόγια του, οι λόγοι για τους οποίους μια γυναίκα δεν κάνει παιδιά είναι πασιφανείς: χαμηλοί μισθοί, κακές συνθήκες διαβίωσης, αμφιβολίες για την ικανότητα παροχής περίθαλψης και εκπαίδευσης, «αμφιβολίες -γιατί να κρυβόμαστε- για το αν θα μπορεί να το ταΐσει». Ο ίδιος προέτρεψε την κυβέρνηση να προχωρήσεις σε γενναία οικονομικά επιδόματα προς τις μητέρες και τα παιδιά, μεταξύ των οποίων και το ποσόν των 9.200 δολαρίων για το κάθε δεύτερο παιδί.

Σοβιετικά κατάλοιπα

«Με τις αλλαγές που έγινες στις αρχές της δεκαετίας του '90 είχαν δεθεί μεγάλες ελπίδες εκατομμυρίων ανθρώπων, παρόλα αυτά ούτε η κυβέρνηση ούτε η επιχειρηματικότητα δεν δικαίωσαν αυτές τις ελπίδες. Πολύ περισσότερο, κάποιοι εκπρόσωποι των παραπάνω, έχοντας ξεφύγει από τα όρια του νόμου του καθωσπρεπισμού, πέρασαν στον προσωπικό πλουτισμό εις βάρος της πλειοψηφίας των πολιτών». Με μία μικρή δόση αυτοκριτικής ο Πούτιν δήλωσε πως δεν επιτεύχθηκε να αντιμετωπιστεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για την ανάπτυξη της χώρας - η διαφθορά. Απέφυγε ωστόσο να αναφέρει κάποια ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπισή της, προδίδοντας ένα από τα μελανότερα σημεία της κυβέρνησής του.

Μελανότερα διότι σύμφωνα με τους επικριτές της πολιτικής Πούτιν, η διαφθορά είναι η μόνιμη πληγή που ακολουθεί τις εμμονές του προέδρου για κρατικοποιήσεις και ανάμιξη στην ελεύθερη οικονομία. Η προσπάθεια ελέγχου από το Κρεμλίνο της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας έχει δημιουργήσει μια στρατιά δημοσίων υπαλλήλων που δεν χάνουν την ευκαιρία να ενισχύσουν τον πενιχρό μισθό τους (που δεν ακολουθεί το 15% του πληθωρισμού) βάζοντας χέρι στις κρατικές υποδομές ή παίρνοντας μίζες από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτό ενισχύεται και από το γεγονός πως για να ιδρύσει κάποιος μια επιχείρηση, έστω και ατομική, θα πρέπει να περάσει μέχρι και από είκοσι υπηρεσίες. Σε συνδυασμό και με το πολύπλοκο σύστημα φορολόγησης που ακολουθεί η χώρα, οι μεγάλες επιχειρήσεις γιγαντώνονται «λαδώνοντας» ενώ οι μικρές συνθλίβονται μέσα στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Με λίγα λόγια, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί μένουν σπίτι τους.

Ηγέτης ή ηγεμόνας;

Εκτός από τον κρατικό παρεμβατισμό στις επιχειρήσεις, ο ρώσος πρόεδρος επικρίνεται έντονα για «μη δημοκρατικές μεθόδους» και σε άλλους τομείς του δημόσιου βίου. Ένα από τα συχνότερα σημεία κριτικής είναι ο έλεγχος που ασκεί η κυβέρνηση, με υψηλά μετοχικά πακέτα, σε κεντρικά ΜΜΕ της χώρας. Όσο και να προσπαθεί ο ίδιος να πείσει δεν είναι δυνατόν να ελέγχονται από το κράτος πάνω από 3.500 ραδιοτηλεοπτικά μέσα και 40.000 έντυπα που λειτουργούν στη Ρωσία.

Σε ανάλογο κλίμα είναι και ο «πόλεμος» που άνοιξε πρόσφατα με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) που δρουν στη Ρωσία. Προσπαθώντας να γλιτώσει από το «ανάμιξη ξένων δυνάμεων μέσα στη χώρα του» και να αποφύγει -όπως σχολιάζουν οι αναλυτές- μια «χρωματιστή επανάσταση» κατά τα πρότυπα Ουκρανίας και Γεωργίας ο Πούτιν «έδεσε» 500.000 ΜΚΟ με νόμο που τις υποχρεώνει να δίνουν λογαριασμό στο ρωσικό κράτος για τις πηγές των εσόδων τους τελειώνοντας έτσι ένα χρόνιο προσωπικό μπελά.

Η μέχρι σήμερα διακυβέρνηση Πούτιν χαρακτηρίστηκε από ριζικές λύσεις και αποφάσεις. Η εμμονή και η σκληρότητα με την οποία ο Ρώσος πρόεδρος αντιμετώπισε την περίπτωση της Τσετσενίας κατέληξε πολλάκις σε υπερβολή με αποφάσεις που ισχυροποιούσαν τη θέση του μεν, αδιαφορούσαν για τον ανθρώπινο παράγοντα δε. Οι περιπτώσεις του θεάτρου Νορντ Οστ και του σχολείου στο Μπεσλάν με τις αιματηρές επεμβάσεις ειδικών δυνάμεων χωρίς την παραμικρή προσπάθεια διαπραγμάτευσης απέδειξαν πως, όπως και στη σοβιετική εποχή έτσι και σήμερα, η ζωή ενός ανθρώπου κοστολογείται πολύ χαμηλά. Ανάλογη εντύπωση είχε δώσει και η μεροληψία με την οποία είχε αντιμετωπιστεί το δυστύχημα του υποβρυχίου Κουρσκ. Τα πιο πρόσφατα περιστατικά που θόλωσαν την εικόνα του ρώσου προέδρου είναι η μαφιόζικη εκτέλεση της δημοσιογράφου Άννας Πολιτκόφκαγια και του πρώην κατασκόπου Αλεξάντερ Λιτβινιένκο (επικριτές της πολιτικής Πούτιν αμφότεροι).

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να μετατρέψει τα επιτυχημένα νούμερα της ρωσικής οικονομίας σε κοινωνική πολιτική, κατάφερε όμως κάτι άλλο, να ξαναδώσει εθνική υπερηφάνεια σε έναν λαό που το χρειάζεται και το εκτιμάει ιδιαίτερα. Η θητεία του όμως τελειώνει φέτος. Ή μήπως όχι;


Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 17/6/2007 (http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathfiles_100017_16/07/2006_159092)

ΜΟΣΧΑ

Η κληρονομιά του τσάρου

ΡΩΣΙΑ.
Της ΒΑΛΙΑΣ ΚΑΪΜΑΚΗ


Με διπλωματική νίκη στη Λευκορωσία, νέα ένταση στη Γεωργία, εδαφικές διεκδικήσεις αλλά και εξελίξεις στο εσωτερικό της, η Ρωσία ετοιμάζεται ολοταχώς να κλείσει την εποχή Πούτιν, όχι όμως και ν' απεμπολήσει την πολιτική του.

Τις τελευταίες μέρες, ρωσικός πύραυλος προσγειώθηκε σε χωράφι στη Γεωργία. Παρ' όλο που δεν εξερράγη, πυροδότησε νέα ένταση ανάμεσα στις δύο χώρες και συζητήθηκε ιδιαίτερα από τα μέσα ενημέρωσης στη Δύση.

Ο γεωργιανός πρόεδρος Μιχαήλ Σαακασβίλι θεωρεί ότι πρόκειται για ρωσική επίθεση προς τους γείτονές της και ότι το θέμα αφορά άμεσα την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι Ρώσοι, από την πλευρά τους, αντεπιτέθηκαν εκφράζοντας την άποψη ότι ήταν γεωργιανό αεροπλάνο, ρωσικού τύπου, που έριξε τον πύραυλο για προβοκάτσια, όπως είχε γίνει και το Μάρτιο σε αντίστοιχο επεισόδιο στην περιοχή του Κοντόρι.

Οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Τμπιλίσι χειροτέρευσαν από τη φιλοδυτική «ροζ επανάσταση» και την εκλογή Σαακασβίλι το 2004, καθώς και εξαιτίας της προσπάθειάς του να αποδεσμεύσει πλήρως τη χώρα του από το ρωσικό άρμα.

Η γεωργιανή κυβέρνηση κατηγορεί εδώ και πολύ καιρό το Κρεμλίνο, ότι προσπαθεί να την αποσταθεροποιήσει, υποστηρίζοντας τα αποσχιστικά κινήματα στην Αμπχαζία και τη νότια Οσετία. Τον τελευταίο χρόνο, οι διπλωματικές σχέσεις εντάθηκαν ιδιαίτερα μετά την απέλαση τεσσάρων ρώσων αξιωματικών με την κατηγορία της κατασκοπίας.

Το «αγκάθι» του ΝΑΤΟ

Η ουσία της διπλωματικής ψυχρότητας έγκειται σε δύο παράγοντες: Από την πλευρά της Γεωργίας είναι η φιλοδοξία της να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και να προσεγγίσει ακόμα περισσότερο τη Δύση. Από την άλλη πλευρά, μπροστά στις επικείμενες προεδρικές εκλογές, κάθε διπλωματική κρίση μπορεί να γίνει όπλο στα χέρια μιας από τις κλίκες του Κρεμλίνου.

Αντίθετα, στα βορειότερα σύνορα της Ρωσίας τα πράγματα οδηγούνται προς εξομάλυνση, αφού η Λευκορωσία αποφάσισε να εξυπηρετήσει το χρέος της προς τη Gazprom το συντομότερο δυνατόν. Μια πρώτη δόση 250 εκατ. δολαρίων πληρώθηκε την περασμένη βδομάδα και η χώρα ελπίζει να μπορέσει να ξεπληρώσει σύντομα τα υπόλοιπα 206 εκατ. Λίγο αργότερα από την προθεσμία που έδινε το ρωσικό τελεσίγραφο (3 Αυγούστου), αρκετά κοντά σ' αυτήν όμως ώστε ν' αποφύγει τις συνέπειες, δηλαδή τη μείωση κατά 45% της ροής του φυσικού αερίου.

Στη συνέχεια θ' αρχίσει να πληρώνει το φυσικό αέριο στην κανονική του τιμή. Πλήγμα για την οικονομία της αλλά και ένα βήμα προς την πολιτική της απεξάρτηση.

Οι Ρώσοι, ωστόσο, σε μία εξαιρετική επίδειξη διπλωματικής επιθετικότητας, τεχνογνωσίας και δυναμικής πολιτικής επιστροφής χρησιμοποίησαν μια σημαία, σε μία συμβολική πράξη η οποία θυμίζει εποχές σοβιετικής δόξας.

Ο διασημότερος επιστήμονας της χώρας -και βουλευτής της Δούμας- ταξίδεψε μέχρι τα βάθη του Αρκτικού Ωκεανού, τοποθέτησε μια ρώσικη σημαία από τιτάνιο στο βυθό του και κατόπιν έκανε σαφώς πολιτικές δηλώσεις.

Δήλωσαν παρόντες

«Η Ρωσία έχει ό,τι χρειάζεται για να νικήσει. Η Αρκτική ήταν πάντα ρωσική», υποστήριξε ο Αρτούρ Σιλινγάροφ, του οποίου η αποστολή στην Αρκτική ήταν να συλλέξει στοιχεία για τη διεκδίκηση της υποθαλάσσιας οροσειράς Λομονόσοφ. Την ίδια περιοχή διεκδικούν ΗΠΑ, Καναδάς, Δανία, Νορβηγία και πιθανόν Βρετανία και Αμπχαζία.

* Στο εσωτερικό της, πάντως, η Ρωσία δέχεται έντονη κριτική από τη Δύση για το έλλειμμα των δημοκρατικών θεσμών και το μη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ακόμα και το κυνήγι του Μπόρις Μπερεζόφσκι -μόλις την περασμένη βδομάδα το δικαστήριο της Μόσχας εξέδωσε νέο ένταλμα σύλληψης για το ρώσο αυτοεξόριστο μεγιστάνα με την κατηγορία της κλοπής 13 εκατ. δολαρίων από την τράπεζα SBS-Agro- χαρακτηρίζεται ως πολιτική σκευωρία απέναντι στους αντικαθεστωτικούς του Κρεμλίνου.

Η περίπτωση του Μπερεζόφσκι είναι βέβαια διαφορετική από την απαγόρευση της λειτουργίας του Εθνικού Μπολσεβίκικου Κόμματος. Την Τρίτη το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση των «Μπολσεβίκων» και επικύρωσε το χαρακτηρισμό του ως εξτρεμιστικής οργάνωσης.

Το ΕΜΚ και ο ηγέτης του Εντουάρ Λιμόνοφ έχουν πρωτοστατήσει στη διοργάνωση διαμαρτυριών στη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη και άλλες ρωσικές πόλεις.

Παρά την κριτική, η Ρωσία φαίνεται να έχει βρει το δρόμο της δυναμικής επιστροφής της. Οι διαμάχες των φατριών στο εσωτερικό της την κρατάνε ακόμη μακριά από τις πραγματικές της δυνατότητες.

Οι επόμενες εκλογές δεν θα αναδείξουν «τσάρο» του διαμετρήματος του Πούτιν. Πιθανόν, όμως, να προετοιμάσουν την έλευσή του.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 12/08/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=31365848)

Ανοιχτό το θέμα Πολιτκόφσκαγια
Tα 55ά του γενέθλια με το βλέμμα στην... πρωθυπουργία γιόρτασε ο Βλ.Πούτιν

Μόσχα

Τα μέλη της νεολαιίστικης οργάνωσης Nashi ευχήθηκαν στον Πούτιν «χρόνια πολλά» κρατώντας πλακάτ με συνθήματα όπως «Πούτιν, μείνε μαζί μας για πάντα» ή «ο Πούτιν είναι το μέλλον μας».

Στο Κρεμλίνο, ο πρόεδρος Πούτιν οργάνωσε δεξίωση για ανώτατους αξιωματούχους και στρατιωτικούς. Καλεσμένοι ήταν επίσης και οικογένειες στρατιωτών που έπεσαν στην πρώτη γραμμή του πολέμου στη Τσετσενίας.

Μιλώντας στους καλεσμένους τόνισε ότι η κύρια αιτία για την αλλαγή της κατάστασης στην Τσετσενία υπέρ της Ρωσίας ήταν «το θάρρος των αξιωματικών και των στρατιωτών μας».

Την Κυριακή, με αφορμή τα γενέθλια του προέδρου, μεταδόθηκε από το κρατικό κανάλι εγκωμιαστικό ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Νικήτα Μιχαλκόφ, όπου επισημαίνονταν θετικά στοιχεία της πολιτικής του προέδρου.

Ο Βλ.Πούτιν ανακοίνωσε ότι θα τεθεί επικεφαλής των συνδυασμών για τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου ανοίγοντας τον δρόμο για την παραμονή του στην πολιτική αφού η δεύτερη και τελευταία προεδρική θητεία λήγει τον Μάρτιο του 2008.

Αναλυτές, πολιτικοί και επενδυτές στη Ρωσία εκτιμούν πως ο Βλαντιμίρ Πούτιν ουσιαστικά παρέθεσε έναν «οδικό χάρτη», βάσει του οποίου θα είναι η πραγματική δύναμη πίσω από το Κρεμλίνο και ο νέος πρόεδρος θα έχει δευτερεύοντα ρόλο. Ο δημοφιλής Πούτιν έχει αρνηθεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο επαναδιεκδίκησης της προεδρίας το 2012 όταν θα το επιτρέπει το Σύνταγμα.

* Την ίδια ώρα μία άλλη ομάδα 1.000 διαδηλωτών τιμούσε την πρώτη επέτειο από την δολοφονία της δημοσιογράφου Αννας Πολιτκόφσκαγια. Το Κρεμλίνο δεν εξέδωσε ανακοίνωση για το θάνατο της δημοσιογράφου. Το Σάββατο είχαν κρατηθεί από την αστυνομία δεκάδες ξένοι ακτιβιστές που είχαν οργανώσει εκδηλώσεις για τη μνήμη της.


in.gr (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=838051)

Ντμίτρι Μεντβέντεφ: Ο τέως προσωπάρχης του Πούτιν, νέος πρόεδρος

ΜΟΣΧΑ
Του ΘΑΝΑΣΗ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ

Και το όνομα αυτού Ντμίτρι Μεντβέντεφ! Με μια απλή ανακοίνωση τεσσάρων κομμάτων σε μία «οικογενειακή» σύσκεψη στο Κρεμλίνο, υπό την προεδρία του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο μόλις 42χρονος τέως προσωπάρχης της προεδρίας και νυν πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι πλέον ο «επίσημος» υποψήφιος και, εκτός απροόπτου, μελλοντικός πρόεδρος της χώρας.


Χωρίς ιδιαίτερες τυμπανοκρουσίες, οι ηγέτες του κυβερνητικού κόμματος «Ενιαία Ρωσία», που σάρωσε με 64,3% στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, καθώς και η «Δίκαιη Ρωσία», το Αγροτικό Κόμμα και η «Ισχύς των πολιτών» -όλα του «κλίματος» Κρεμλίνου-, δήλωσαν από κοινού ότι θα καταθέσουν την υποψηφιότητα Μεντβέντεφ, επιλογή που στήριξε πάραυτα ο Ρώσος ηγέτης. «Γνωρίζω τον Μεντβέντεφ, εργάστηκα στενά και αποδοτικά μαζί του περισσότερα από 17 χρόνια», είπε ο Ρώσος ηγέτης, που θα παρίστανε και τον έκπληκτο αν δεν εξηγούσε ότι η συναίνεση γύρω από το πρόσωπο του «πνευματικού του τέκνου» δίνει τη δυνατότητα στη Ρωσία «να συνεχίσει τη γραμμή, που έφερε αποτελέσματα όλα τα τελευταία οχτώ χρόνια». Ο ίδιος ο Μεντβέντεφ δήλωσε ότι οι διαβουλεύσεις με τους υποστηρικτές του θα συνεχιστούν τις επόμενες ημέρες και αγαπά, ως νομικός, να δηλώνει ότι η χώρα «πρέπει να ζει και να αναπτύσσεται με δίκαιους νόμους», τάσσεται μάλιστα κατά του «τεχνητού» διαχωρισμού της ρωσικής ηγεσίας σε «φιλελεύθερους» (όπου κατατάσσουν τον ίδιο) και «σιλοβικί» (δηλαδή τους «καραβανάδες» συναδέλφους του, με καταγωγή τις μυστικές υπηρεσίες ή τον στρατό). Με θετικό τρόπο για την υποψηφιότητα Μεντβέντεφ αντέδρασαν οι θρησκευτικές ηγεσίες και των τριών δογμάτων επιρροής στη Ρωσία (ορθόδοξοι, μουσουλμάνοι, ιουδαίοι), περιγράφοντάς τον ως «θρησκευόμενο διανοούμενο, καλό οικογενειάρχη και σύγχρονο ενεργητικό ηγέτη».

 Παρά τον ήπιο χαρακτήρα και τους χαμηλούς τόνους που προτιμά, ο Μεντβέντεφ είναι επικεφαλής του Δ.Σ. της «Γκασπρόμ» και θεωρείται ικανότατος και αυστηρός διαχειριστής, χαρακτηριστικά που προφανώς αξιολογήθηκαν από τον Β. Πούτιν στην πολύχρονη κοινή τους διαδρομή σε ρόλους «δάσκαλου και μαθητή». Σύμφωνα με τον ηγέτη των κομμουνιστών Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, η επιλογή Μεντβέντεφ, ενός «πιστού στον Πούτιν προέδρου» υποδεικνύει ότι ο Ρώσος ηγέτης έχει αποφασίσει «να επιταχύνει τη δημιουργία ενωσιακού κράτους Ρωσίας - Λευκορωσίας», επικεφαλής του οποίου θα μπορούσε να τεθεί από την επόμενη κιόλας χρονιά. Κατά τους «φιλελεύθερους» Νεμτσόφ και Ριζκόφ, που αισθάνονται μάλλον ενοχλημένοι γιατί το Κρεμλίνο επέλεξε το πιο φιλικό στη Δύση πρόσωπό του, «ο Μεντβέντεφ ανταποκρίνεται πλήρως στις ιδιότητες "από την Πετρούπολη, αδύναμος και πιστός"» και για την εκλογή του «θα κινητοποιηθεί ολόκληρη η κρατική μηχανή, συμπεριλαμβανομένων των μυστικών υπηρεσιών».



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/12/2007 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=22268704)

   

Εκεί που είσαι ήμουνα...
Και πρόεδρος της Gazprom εκτός από πρωθυπουργός πιθανότατα ο Πούτιν


(http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/858951_b.jpg)
AFP
Για οπισθοδρόμηση της δημοκρατίας στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν μιλούν οι ΗΠΑ

Μόσχα
   
Σήμερα πρόεδρος, αύριο πρωθυπουργός και πιθανότητα πρόεδρος της Gazprom ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Σήμερα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και επικεφαλής της Gazprom, αύριο πρόεδρος της Ρωσίας ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Εκεί που είσαι ήμουνα και εκεί που ήμουν θα' ρθεις, μία σύνοψη του πολιτικού τοπίου στη Ρωσία για το 2008...

Λίγες ημέρες αφότου ο Ρώσος πρόεδρος -Πρόσωπο της Χρονιάς του περιοδικού Time- άνοιξε τα χαρτιά του, λέγοντας «ναι» στην πρωθυπουργία με πρόεδρο τον Ντμίτρι Μεντβέντεφ, δημοσίευμα της οικονομικής εφημερίδας Vedomosti αποκαλύπτει ότι πιθανότητα θα αναλάβει και τα ηνία του κολοσσού της Gazprom.

Η εφημερίδα επικαλείται δύο πηγές προσκείμενες στην Gazprom και μια προσκείμενη στον σημερινό πρόεδρο του ενεργειακού κολοσσού και αντιπρόεδρο της ρωσικής κυβέρνησης Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος έχει λάβει και επίσημα το χρίσμα της Ενωμένης Ρωσίας για να διεκδικήσει την προεδρία στις εκλογές της 2ας Μαρτίου 2008.

Τόσο η Gazprom, όσο και το Κρεμλίνο, δεν σχολίασαν το δημοσίευμα.

Ο Μεντβέντεφ έχει δηλώσει πως αν εκλεγεί πρόεδρος θα αποχωρήσει από την Gazprom, τη μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής ενέργειας στον κόσμο, αλλά δεν έχει διευκρινίσει ποιος θα τον αντικαταστήσει. Ο Πούτιν από την πλευρά του είχε αρνηθεί στο παρελθόν την πιθανότητα να ηγηθεί της Gazprom ή του μεγαλύτερου πετρελαϊκού ομίλου Rosneft, αλλά δεν υπέγραψε και συμβόλαιο...

Η Ενωμένη Ρωσία κατήγαγε σαρωτική νίκη στις βουλευτικές εκλογές της 2ας Δεκεμβρίου σε μία δημοψηφισματικού χαρακτήρα αναμέτρηση με καθαρό νικητή τον Πούτιν. Η αντιπολίτευση κατήγγειλε εν χορώ παρατυπίες, νοθεία και εκφοβισμούς, και η διεθνής κοινότητα ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας αμφισβητώντας τη νομιμότητα της νίκης της Ενωμένης Ρωσίας.

Ωστόσο, από πλευράς Κρεμλίνου το θέμα έχει κλείσει...

ΗΠΑ: Οπισθοδρόμηση της δημοκρατίας

Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις μίλησε την Πέμπτη για «οπισθοδρόμηση της δημοκρατίας» στη Ρωσία.

«Ανησυχούμε όλοι για το γεγονός ότι δεν πρόκειται για μια καλή περίοδο σε αυτόν τον τομέα» είπε η επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, όταν ρωτήθηκε για την προοπτική να αναλάβει ο Βλαντιμίρ Πούτιν την πρωθυπουργία της Ρωσίας μετά τις εκλογές του Μαρτίου.

«Υπάρχει οπισθοδρόμηση στη δημοκρατική διαδικασία» είπε η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP).

Πιο συγκρατημένος για την κατάσταση της δημοκρατίας στη Ρωσία, αλλά με σαφείς αιχμές, είχε εμφανιστεί νωρίτερα ο Τζορτζ Ο.Μπους.

Σχολιάζοντας τη «διάκριση» Πούτιν από το Time για την πολιτική σταθερότητα που εξασφάλισε στη Ρωσία, ο Αμερικανός πρόεδρος είπε: «Υποθέτω ότι τον έβαλαν εκεί διότι ήταν ένας συνεπής ηγέτης. Και το ουσιαστικό ερώτημα είναι, συνεπής μέχρι ποιου σημείου; Πώς θα είναι η χώρα δέκα χρόνια από σήμερα;».

«Ελπίδα μου φυσικά είναι πως η Ρωσία θα είναι μία χώρα που κατανοεί ότι πρέπει να υπάρχουν έλεγχοι και ισορροπίες, ελεύθερες και δίκαιες εκλογές και ένας δραστήριος Τύπος» υπογράμμισε.

Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι δεν έχει μιλήσει με τον Βλαντιμίρ Πούτιν για την επικείμενη ανάληψη της ρωσικής πρωθυπουργίας. «Ας περιμένουμε να δούμε» είπε ο Μπους στους δημοσιογράφους, τονίζοντας ότι μεγάλη σημασία θα έχει η στάση του νέου προέδρου, η εξωτερική πολιτική και ποιος θα είναι ο ρόλος του Πούτιν σε αυτήν.


in.gr (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=858951&lngDtrID=245)