THMMY.gr

          Ήταν Δευτέρα ,29  Ιανουαρίου,1979.Οπως σήμερα.Καλιφόρνια,ΗΠΑ.Η 16χρονη Μπρεντα ξύπνησε κανονικά,και ξεκίνησε για το σχολείο  που βρισκόταν λίγο πιο κάτω απο το σπίτι της.Μόνο που δεν είχε σκοπο να παρακολουθήσει μάθημα.Μαζί της κουβαλούσε το όπλο που της είχε χαρίσει ο πατέρας της τα χριστούγεννα.
Αρχισε να γαζώνει ότι βρισκόταν μέσα και έξω απο το σχολείο.Τραγικός απολογισμος:2 ενήλικες(ενας δασκαλος και ο επιστάτης) νεκροί, και 8 παιδιά τραυματισμένα σοβαρά.όταν στη συνέχεια την έπιασε η αστυνομία ,και της ζήτησε το κίνητρο της πράξης της,αυτή απάντησε:"I don't like Mondays. This livens up the day"
 
Ηταν η φράση που έμεινε στην ιστορία.Η φράση που ενέπνευσε τον sir Bob Geldof να δημιουργήσει το ομώνυμο τραγούδι 2 χρόνια μετά  ,που το τραγουδάει ακόμα και σήμερα σε κάθε ευκαιρία(τελευταία φορά ακούστηκε στο γνωστό  Live8που διοργάνωσε ο  ίδιος πριν 2 χρόνια,καθώς και το 1985,αλλά και με τον bon jovi (http://youtube.com/watch?v=LEPFo-u49vY)).Η φράση που έγινε σύμβολο  σε τετράδια,μπλούζες,κόμικς,διαφημίσεις....

Όμως   αυτό που έγινε  ήταν και κάτι παραπάνω.Ηταν απ τις πρώτες  ουσιαστικές πράξεις βίας που έγιναν    σε σχολείο απο μαθητές,κατι που έσκασε σαν βόμβα στην  ήρεμη κοινωνία τότε.Και τότε αρχισαν όλα.Σήμερα ακούγονται καθε τρεις και λίγο περιστατικά βίας, γράφονται βιβλια,γίνονται ταινίες.είτε φανταστικές("Ελέφαντας")είτε ντοκυμανταίρ πάνω σε πραγματικά γεγονότα("ακήρυχτος πόλεμος").Οπως αναφέρει και ο τίτλος,προκειται όντως για ένα ακήρυχτο πόλεμο.
Μόνο που η Brenda Ann Spencer είχε την ατυχία να είναι απ ΄τους πρώτους.  Γιαυτό,και ενώ εξω σεργιανίζουν ελεύθερα ειδών ειδών δολοφόνοι ,η 40χρονη πλεον  "δολοφονος" εκτίει ακόμα της ποινή της στη φυλακή,  στην οποία έχει ζήσει μεγαλύτερο μέρος της ζωής της. Η επόμενη ακρόαση της αναμένεται το 2009,30 χρονια μετά το  γεγονός.

Οι όποιες δηλώσεις της περι ναρκωτικών, αλκοολ,προβληματικού πατέρα(ο οποίος μόλις προπέρσι το 2005  έκανε δηλώσεις επι του θέματος)  δεν ήταν αρκετές για να αφεθεί ελέυθερη. Το ερώτημα,το κίνητρο ,και η πράξη μοιάζουν πράξεις ασυμβίβαστες,με μόνη δικαιολογία... I don't like mondays.


 Kαλη μερα σας,καλή σας εβδομάδα.Και μη ξεχνάτε,ειναι απλά μια δευτέρα.Σαν όλες τις αλλες δευτέρες(?).... 8)

[/i]

Πολύ ωραίο...

Εγώ νόμιζα ότι ήταν απλά μια φιλοσοφία των απαισιόδοξων ανθρώπων που μισούν τη ζωή τους. Δευτέρα είναι το ξεκίνημα της εβδομάδας, της ζωής που έχουμε ορίσει να ζήσουμε αυτή την εβδομάδα. Σε αυτούς που η ζωή τους είναι άσχημη, προφανώς η Δευτέρα είναι μια καλή μέρα να μισήσουν...

Η φράση  I don't do mornings από που προήλθε; (προσωπικά με εκφράζει περισσότερο.. :P )

«Δεν μου αρέσουν οι Δευτέρες»
Το προφίλ των δραστών που δολοφόνησαν νέους σε σχολεία και πανεπιστήμια των ΗΠΑ

Tης Ξενιας Κουναλακη

Στις 29 Ιανουαρίου 1979, η 16χρονη Μπρέντα Αν Σπένσερ άνοιξε πυρ με το όπλο, που της είχε χαρίσει ο πατέρας της(!), εναντίον παιδιών που έφταναν στο δημοτικό σχολείο Κλίβελαντ του Σαν Ντιέγκο, που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το σπίτι της. Σκότωσε δύο άνδρες και τραυμάτισε οκτώ μαθητές και έναν αστυνομικό. Οταν τη ρώτησαν για τα κίνητρά της απάντησε «Δεν μου αρέσουν οι Δευτέρες. Η πράξη μου ζωντάνεψε τη μέρα». Λίγους μήνες αργότερα, το συγκρότημα BoomtowRats έγραψε το ομώνυμο τραγούδι («I don' t like Mondays»).


Δευτέρα έδρασε και ο πρωτεργάτης του είδους, Τσαρλς Ουίτμαν, ο οποίος τον Αύγουστο του 1966 ανέβηκε στον πύργο του Πανεπιστημίου του Τέξας και σκότωσε 15 ανθρώπους, διατηρώντας μέχρι την προηγούμενη Δευτέρα το «ρεκόρ θυμάτων» σε ένοπλη επίθεση εναντίον αμερικανικού Πανεπιστημίου, ενώ οι Δευτέρες… δεν άρεσαν ούτε στον 23χρονο αυτόχειρα Νοτιοκορεάτη Τσο Σενγκ Χούι, ο οποίος σκότωσε 32 ανθρώπους στο Τεχνολικό Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια την πρώτη μέρα της περασμένης εβδομάδας.

Σχηματοποιήσεις

Οι επιθέσεις μαθητών και φοιτητών, συνήθως εφήβων, εναντίον του σχολείου, του Πανεπιστημίου, αλλά και της κοινωνίας, η οποία τους κρατά σε απόσταση ασφαλείας, απομονωμένους και απόκληρους, έχουν εμπνεύσει πολλούς τραγουδοποιούς και σκηνοθέτες, ανάμεσά τους τον Γκας Βαν Σαντ στο πολυβραβευμένο «Elefant» και τον Μάικλ Μουρ στον «Ακήρυχτο Πόλεμο» και συναρπάζουν το αιμοδιψές, φιλοθεάμον κοινό, που ζητάει λεπτομέρειες για το προφίλ των θυτών. Ειδικοί καταφεύγουν συνήθως σε σχηματοποιήσεις για την προσωπικότητα των δραστών, τις οποίες συνδράμουν και τα απλουστευτικά συμπεράσματα των ΜΜΕ, όπως για τις πράξεις τους ευθύνεται το γεγονός ότι έπαιζαν με τις ώρες βίαια videogames ή ότι άκουγαν heavy metal μουσική. Είναι ωστόσο εντελώς περιττό να κατηγορούν τα βιντεοπαιχνίδια ή τους στίχους για τις επιθέσεις, όταν η βία υπάρχει παντού, σε αφθονία και δωρεάν από τους τηλεοπτικούς δέκτες. (Παρεμπιπτόντως ο Ντύλαν και ο Ερικ, οι δύο εκδικητές του Κολουμπάιν, έπαιζαν μετά μανίας το παιχνίδι Doom και είχαν δει πολλές φορές την ταινία Natural BorKillers του Ολιβερ Στόουν, ενώ ο Νοτιοκορεάτης «ρέκορντμαν» Τσο Σενγκ Χούι απαθανάτισε εαυτόν σε πόζες που παραπέμπουν στην ιδιαίτερα βίαιη νοτιοκορεάτικη ταινία Oldboy.)

Υπάρχει όντως ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο και μερικά κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ όσων καταλαμβάνονται από αμόκ και στη συνέχεια αυτοκτονούν. Συνήθως, ανήκουν στο κατώτερο στρώμα μιας μεσαίας τάξης, που αγωνίζεται να ορθοποδήσει. Οι γονείς του Νοτιοκορετάτη, Τσο Σεουνγκ Χούι, διαθέτουν στεγνοκαθαριστήριο, είναι σκληρά εργαζόμενοι μετανάστες που κατάφεραν με κόπο και θυσίες να σπουδάσουν και τα δυο παιδιά τους.

Στην περίπτωση του Κολουμπάιν και δύο παρόμοιων επιθέσεων στη Γερμανία, οι δράστες δεν ήταν καν μετανάστες, αλλά αυτό που οι Αμερικανοί αποκαλούν «λευκά σκουπίδια» (white trash), χωρίς προοπτικές κοινωνικής ανέλιξης, οργισμένοι που η ταπεινή κοινωνική τους καταγωγή θα τους ακολουθεί για πάντα. Ο Γερμανός 18χρονος μαθητής Σεμπάστιαν από το Εμσντετεν, ο οποίος τραυμάτισε πέντε άτομα τον Νοέμβριο του 2006, είχε προαναγγείλει αρκετές φορές την πράξη του στο Ιντερντ, καταφερόμενος εναντίον της… άδικης κοινωνίας. Στο μανιφέστο, το οποίο άφησε πίσω του ο Τσο, επιτίθεται εναντίον των πλούσιων και προνομιούχων.

Το παραληρηματικό «Κατηγορώ» του εναντίον της κοινωνίας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όσοι των εξώθησαν στην πράξη του έχουν σήμερα τα χέρια τους βουτηγμένα στο αίμα. Σε όλες τις περιπτώσεις οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το βασικό κίνητρο είναι η εκδίκηση για τις κοινωνικές συνθήκες, που οδήγησαν στην προσωπική αποτυχία των δραστών. Ολοι οι θύτες ήταν έξυπνοι, ενίοτε ταλαντούχοι νέοι, πλην απελπισμένοι, βασανίζονταν από συμπλέγματα κατωτερότητας και δεν είχαν ερωτικές σχέσεις, παρ' όλο που βρίσκονταν στην πλέον ερωτική ηλικία και έβλεπαν τους συνομηλίκους τους να ερωτοτροπούν ακατάπαυστα. Σιωπηλοί, nerds ή freaks (σπασίκλες ή τέρατα), όπως τους αποκαλούν στην Αμερική, οι θύτες ήταν περιθωριακοί τύποι που θέλησαν να ξεχωρίσουν με την τελευταία πράξη της ζωής τους.

Κοινά συναισθήματα

Παράνοια, ναρκισσισμός, υπερευαισθησία, ζήλεια είναι μερικά από τα συναισθήματα που είναι κοινά στους δράστες· όλοι σχεδόν επιδίωξαν να εντυπωσιάσουν, να μονοπωλήσουν τα φώτα της δημοσιότητας, έστω και νεκροί, αφήνοντας πίσω τους φωτογραφίες, βίντεο και… ιδεολογικές πλατφόρμες, όπως στην τελευταία περίπτωση του Τσο. Μόνο σε ποσοστό 7% έχει αποδειχθεί ότι οι δολοφόνοι έπασχαν από ψυχικές νόσους, όπως ψυχώσεις, ακόμη και οργανικές ασθένειες, αν και το ποσοστό θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο, αλλά είναι δύσκολο να διαπιστωθεί αφού οι περισσότεροι σκοτώθηκαν στη διάρκεια της πράξης τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ουίτμαν, ο οποίος είχε όγκο στον εγκέφαλο. Σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές είχαν διαγνωστεί και στους δύο δράστες του Κολουμπάιν, ενώ προσωρινά είχε νοσηλευτεί σε ψυχιατρείο και ο Τσο. Εχει παρατηρηθεί επίσης ότι οι δράστες τέτοιων μαζικών δολοφονιών εμπνεύστηκαν από τους πρωτεργάτες του είδους, με επικεφαλής τον Ουίτμαν. Αναμφισβήτητα μιμητικές τάσεις προκάλεσε και το επεισόδιο στο Κολουμπάιν το 1999, που καλύφθηκε εκτενώς από τα ΜΜΕ και αποτέλεσε ακόμη και θέμα νεανικού videogame, του εξαιρετικά δημοφιλούς Super Columbine Massacre RPG! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στο κύκνειο άσμα του Τσο, που εστάλη την Τετάρτη στο δίκτυο NBC, υπάρχει ειδική αναφορά στους «μάρτυρες Ντύλαν και Ερικ», τους δράστες του μακελειού στο Κολουμπάιν.

Καθημερινή 22-04-07


Χρονικό δολοφονικών ενεργειών σε σχολεία και πανεπιστήμια


(http://sup.kathimerini.gr/kathnews/photos/23-09-08/23-09-08_249385_11.jpg)
Η επίθεση του 22χρονου δράστη στο επαγγελματικό λύκειο του Καουαγιόκι ξυπνά δυσάρεστες αναμνήσεις από προηγούμενες επιθέσεις σε σχολεία και πανεπιστήμια. Μόλις πριν από ένα χρόνο, τον Νοέμβριο του 2007, εννέα άτομα έχασαν τη ζωή τους σε μακελειό σε σχολείο της Φινλανδίας.

(http://sup.kathimerini.gr/kathnews/photos/23-09-08/23-09-08_249385_71.jpg)
Αλλες αξιοσημείωτες δολοφονικές ενέργειες σε εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ είναι:

14 Φεβρουαρίου 2008: Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ένας 27χρονος ανοίγει πυρ κατά τη διάρκεια του μαθήματος στο Πανεπιστήμιο του Βόρειου Ιλινόι στο ΝτεΚαλμπ, 100 χλμ. από την πόλη του Σικάγο. Αφού σκότωσε πέντε ανθρώπους, στη συνέχεια αυτοκτονεί. Ο δράστης ήταν πρώην φοιτητής του πανεπιστημίου και ψυχικά ασθενής.

7 Νοεμβρίου 2007: Σ' ένα σχολικό κέντρο στην φινλανδική πόλη Τουουσούλα, οκτώ άτομα χάνουν τη ζωή τους όταν ένας τελειόφοιτος μαθητής ανοίγει πυρ και χτυπά στα τυφλά. Έξι συμμαθητές του, μία νοσοκόμα του σχολείου και η διευθύντρια πέφτουν θύματα της μανίας του 18χρονου δράστη, ο οποίος στη συνέχεια αυτοκτονεί.

16 Απριλίου 2007: Ένας 23χρονος Κορεάτης φοιτητής θα σπείρει τον τρόμο και τον θάνατο για πολλές ώρες στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μπλάγκσμουργκ στη Βιρτζίνια (γνωστό ως Virginia Tech). Τριάντα δύο άνθρωποι, φοιτητές και διδακτικό προσωπικό χάνουν τη ζωή τους, ενώ δεκάδες άλλοι θα κρατηθούν όμηροι από τον δράστη για πολλές ώρες μέσα στο πανεπιστήμιο. Η επίθεση εξελίχθηκε σε φιάσκο για τις πρυτανικές αρχές που δεν ενημέρωσαν εγκαίρως τους φοιτητές και την αστυνομία για την επίθεση, με αποτέλεσμα ο αριθμός των θυμάτων να αυξάνεται ώρα με την ώρα. Τελικά, η αστυνομία έφτασε μετά από αρκετές ώρες καθυστέρηση και ο δράστης αυτοκτονεί λίγη ώρα αργότερα.

21 Μαρτίου 2005: Ο 16χρονος Ινδιάνος, Τζεφ Βάισε, δολοφονεί τον παππού του και τη σύντροφό του σε καταυλισμό στην πολιτεία της Μινεσότα. Στη συνέχεια πήγε στο λύκειο του Red Lake και σκοτώνει πέντε μαθητές, έναν υπάλληλος της ασφάλειας και μία δασκάλα. Ο δράστης θα αυτοκτονήσει, αφού προηγουμένως είχε εμπλακεί σε ανταλλαγή πυροβολισμών με τη αστυνομία. Ο έφηβος που ανήκε στη φυλή των Τσιπέβα, ήταν θαυμαστής του Χίτλερ και είχε επαφή με μία ομάδα Νεοναζί.

26 Απριλίου 2002: Ένας 19χρονος μαθητής παίρνει εκδίκηση μ' έναν πολύ αιματηρό τρόπο για την αποβολή του από το Λύκειο Γκούτενμπεργκ στη Θουριγκία της Γερμανίας. Θα σκοτώσει δώδεκα καθηγητές, δύο μαθητές, μία γραμματέα και έναν αστυνομικό, ενώ στη συνέχεια θα αυτοκτονήσει.

20 Απριλίου 1999: Δύο πάνοπλοι μαθητές επιτίθενται ανοίγοντας πυρ στα τυφλά στο λύκειο Κόλουμπαϊν στην πόλη Λίτελτον του Κολοράντο. Δώδεκα μαθητές και ένας δάσκαλος θα πέσουν θύματα της μανίας των δραστών, οι οποίοι στη συνέχεια θ' αυτοκτονήσουν.

24 Μαρτίου 1998: Ένα 13χρονο αγόρι και ο 11χρονος εξάδελφός του ανοίγουν πυρ έξω από δημοτικό σχολείο στο Τζόουνσμπορο, Αρκάνσας, σκοτώνοντας τέσσερα κορίτσια, έναν δάσκαλο και τραυματίζοντας άλλους έντεκα.

21 Μαΐου 1998: Ο 15χρονος Κιπ Κίνκελ πυροβολεί θανάσιμα τέσσερις και τραυματίζει δεκάδες άλλους, αφού τιμωρήθηκε με αποβολή για οπλοφορία σε χώρο του σχολείου στο Σπρίνγκφιλντ της πολιτείας του Ορεγκον.

1 Δεκεμβρίου 1997: Ουέστ Παντούκα, Κεντάκι: Ο 14χρονος Μάικλ Καρνίλ πυροβολεί θανάσιμα τρεις συμμαθητές του και τραυματίζει άλλους πέντε, κατά τη διάρκεια της ώρας προσευχής.

13 Μαρτίου 1996: Ένας 43χρονος σύμβουλος νέων προκειμένου να πάρει εκδίκηση για την απόλυσή του, επιτίθεται στο δημοτικό σχολείο του Ντάνμπλεϊν στη Σκωτία. Ο δράστης εκτελεί στο γυμναστήριο του σχολείου 16 μαθητές της πρώτης τάξης και τη δασκάλα τους, ενώ στη συνέχεια θα αυτοκτονήσει.

1 Αυγούστου 1966: Στο Όστιν, Τέξας, ο Τσαρλς Ουίτμαν σκοτώνει 16 και τραυματίζει 31 από την κορυφή πύργου στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, προτού βρει τον θάνατο από πυρά της αστυνομίας.

18 Μαΐου 1927: Στο Μπαθ του Μίσιγκαν, ο Αντριου Κίχοου, μέλος του τοπικού σχολικού συμβουλίου, σκοτώνει τη σύζυγό του, προτού ανατινάξει το σχολικό κτίριο, σκοτώνοντας πάνω από 40 ανθρώπους, συμπεριλαμβανόμενου και του ίδιου.

23/9/20008
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Reuters, kathimerini.gr και Spiegel

και με τους bon jovi+bob geldof ειναι καλό...μπορεί και καλύτερο...https://www.youtube.com/watch?v=POl4vFp-5os