THMMY.gr

Tι θα μπορούσε να ωθήσει νοικοκυρές, φοιτητές, εργάτες, θρησκευόμενους, επιστήμονες, αγρότες, ιθαγενείς και μη ιθαγενείς, άνεργους, οργισμένους εφήβους και φιλήσυχα γεροντάκια, να βρεθούν πίσω από το ίδιο οδόφραγμα με μια πέτρα στο χέρι;  Τι θα μπορούσε να τους οδηγήσει στο να καταλάβουν την πόλη τους και να συζητούν όλοι μαζί σε ανοιχτές συνελεύσεις τη δημιουργία των νόμων και του Συντάγματος που θα ορίζει τη ζωή τους;

 Τον Μάιο του 2006, 70.000 δάσκαλοι της Πολιτείας Οαχάκα του Μεξικού ξεκίνησαν μια ειρηνική διαμαρτυρία με αίτημα την αύξηση των πενιχρών μισθών τους και την αναβάθμιση των συνθηκών εκπαίδευσης. Ζητούσαν το κράτος να παρέχει στους ξυπόλυτους και υποσιτισμένους μαθητές τους παπούτσια ώστε να μπορούν να διασχίσουν τα βουνά για να φτάσουν στο σχολείο, και πρωινό γεύμα ώστε να μην ζαλίζονταν κατά τη διάρκεια του μαθήματος.

 Ο κυβερνήτης της Πολιτείας Ουλίσες Ρουίς, αρνήθηκε να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους και οι δάσκαλοι κήρυξαν απεργία διαρκείας. Έστησαν μια κατασκήνωση στην κεντρική πλατεία της Οαχάκα και από τις σκηνές τους άρχισαν να λειτουργούν και έναν ραδιοφωνικό σταθμό, το Ράδιο Τέντα. Ίσως και αυτή η διαμαρτυρία των δασκάλων να τελείωνε άδοξα όπως τόσες και τόσες άλλες. Η απόφαση όμως του Κυβερνήτη να τους διαλύσει με τη βία, υπήρξε η σπίθα μιας εξέγερσης που έμελε να αποκτήσει απρόσμενα χαρακτηριστικά?

 Όταν, ένα ξημέρωμα του Ιουνίου, οι κάτοικοι της Οαχάκα είδαν πάνοπλους αστυνομικούς να επιτίθενται βάναυσα στους απεργούς, η οργή για την αστυνομική βαρβαρότητα και το αίσθημα αλληλεγγύης απέναντι στους δασκάλους, τους έκανε να αντιδράσουν? κάπως απρόσμενα:Ξεχύθηκαν στους δρόμους, ενώθηκαν με τους απεργούς και μετά από οδομαχίες ωρών, ανακατέλαβαν την πλατεία απωθώντας τις αστυνομικές δυνάμεις.      
 
Οι φιλήσυχοι κάτοικοι της Πολιτείας, που για πρώτη φορά στη ζωή τους γνώρισαν την οσμή των δακρυγόνων, απαίτησαν αμέσως την παραίτηση του Κυβερνήτη. Του τα είχαν άλλωστε μαζεμένα. Το 2004 «εξελέγη» εν μέσω καταγγελιών για νοθεία, ακολούθησαν καταγγελίες για άκρατο αυταρχισμό και απύθμενη διαφθορά?
 
  Έτσι, νέοι και γέροι, νοικοκυρές και φοιτήτριες, αγρότες, εργάτες, επιστήμονες, άνεργοι, θρησκευόμενοι και μη, ενώνονται σε ένα κίνημα πρωτόγνωρο. Οι κοινότητες των ιθαγενών δηλώνουν αμέσως την συμμετοχή τους: Ιθαγενείς Μίχε καταλαμβάνουν ένα αστυνομικό τμήμα και καίνε τις στολές και των εξοπλισμό των αστυνομικών. Έπειτα, και οι κοινότητες των ιθαγενών Ζαποτέκων, ενώνονται με τους δασκάλους. Κι αφού το Ράδιο Τέντα καταστράφηκε, οι φοιτητές καταλαμβάνουν το ραδιόφωνο του Πανεπιστημίου, το Ράδιο Ουνιβερσιδάδ και εκπέμπουν από εκεί.

  Τις επόμενες ημέρες, 365 λαϊκές οργανώσεις της Πολιτείας σχηματίζουν την ΑPPO, τη «Λαϊκή Συνέλευση του Λαού της Οαχάκα». Στην οργάνωση που αποφασίζει τα πάντα μέσω ανοιχτών συνελεύσεων, συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί, όλες σχεδόν οι κοινωνικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις της Πολιτείας, τα ιθαγενικά συμβούλια και οι απλοί πολίτες. Δεν γίνονται όμως δεκτά τα κόμματα και οι κάθε είδους «ηγέτες».
 Τα αιτήματα των εκπαιδευτικών περνούν σε δεύτερη μοίρα, η λαϊκή συνέλευση αποφασίζει «διαρκή αγώνα μέχρι να παραιτηθεί ο διεφθαρμένος Κυβερνήτης Ουλίσες Ρουίς και να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής στην Πολιτεία». Καταλαμβάνονται 22 κρατικά κτίρια, παραλύουν δρόμοι και εθνικές αρτηρίες... Ο Κυβερνήτης, αρκείται στη δήλωση «τους Κυβερνήτες ο Θεός τους διορίζει, και μόνο ο Θεός τους καθαιρεί»!   

Η Οαχάκα είναι μια από τις φτωχότερες και πιο υποβαθμισμένες Πολιτείες του Μεξικού, πολλοί μάλιστα από τους κατοίκους χρειάζονται πάνω από τρεις ημέρες περπάτημα μέσα από τα βουνά για να φτάσουν στην πρωτεύουσά της. Ο πληθυσμός της δεν ξεπερνά τα 3.5 εκατομμύρια, όταν όμως το καλοκαίρι οι εξεγερμένοι πραγματοποιούν πορεία διαμαρτυρίας, συμμετέχουν σε αυτήν πάνω από 800.000 πολίτες (1,5 εκατομμύριο σύμφωνα με άλλες πηγές).Κι ενώ το Μεξικό ετοιμάζεται για τις εκλογές της κεντρικής πολιτικής του σκηνής, αυτές που θα αναδείξουν τον νέο Πρόεδρο της χώρας, είναι πλέον φανερό ότι «κάτι περίεργο συμβαίνει στην Οαχάκα». 

Την 1 Αυγούστου νοικοκυρές κάνουν πορεία κραδαίνοντας κατσαρόλες. Μια ομάδα από τις νοικοκυρές-διαδηλώτριες κατευθύνεται προς το κτίριο της κρατικής τηλεόρασης. Είναι αγανακτισμένες με την σιωπή που επικρατεί στα Μέσα. Ζητούν να εμφανιστούν για λίγα λεπτά στην οθόνη προβάλλοντας τα αιτήματά τους. Τους το αρνούνται. Και οι νοικοκυρές καταλαμβάνουν τον σταθμό! Πολλές από αυτές δεν γνωρίζουν καν ανάγνωση, ούτε κουβέντα βέβαια για γνώσεις γύρω από τον χειρισμό των μηχανημάτων. Παρ? όλα αυτά, εκπέμπουν τηλεοπτικό πρόγραμμα επί 21 ολόκληρες ημέρες. Προβάλουν εκπαιδευτικά προγράμματα και ντοκιμαντέρ, ανάμεσα στις ανακοινώσεις της APPO...
 
Όταν «άγνωστοι» πυροβολούν τις εγκαταστάσεις του τηλεοπτικού σταθμού, οι άοπλες γυναίκες που νιώθουν τις σφαίρες να περνούν ξυστά, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το κτίριο. Η απάντηση των πολιτών της Οαχάκα είναι ξανά άμεση: Μέσα σε δύο ώρες καταλαμβάνουν και τους 12 ραδιοφωνικούς σταθμούς που υπάρχουν στην πόλη τους. 

Ακολουθεί? η γνωστή ιστορία:Συλλήψεις και βασανισμοί.
Παρακρατικά «τάγματα θανάτου» περιφέρονται στην πόλη πυροβολώντας. Πολίτες «εξαφανίζονται» και ξένοι δημοσιογράφοι δολοφονούνται στους δρόμους μέρα μεσημέρι?

 Και η επιδρομή της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας που καταλαμβάνει την κεντρική πλατεία της πόλης και παρκάρει εκεί τα θωρακισμένα οχήματά της. Οι αστυνομικοί επιτίθενται από ξηράς και αέρος στο κατειλημμένο Πανεπιστήμιο της πόλης. Μέρες και νύχτες που θυμίζουν τον ελληνικό Νοέμβρη του ?73... 
 
 Ακολουθεί όμως και? μια όχι και τόσο αναμενόμενη ιστορία: Το κίνημα παραμένει ενωμένο, χωρίς αρχηγούς και κομματική καθοδήγηση. Στις αρχές του Νοέμβρη μάλιστα, το Κογκρέσο της APPO (Constitutive Congress of APPO) συζητά σε ανοιχτή συνέλευση τη διαδικασία για τη δημιουργία Συντάγματος και νόμων που θα καθορίζουν τη ζωή στην εξεγερμένη Πολιτεία.
Όλοι δηλώνουν αποφασισμένοι να μην υποχωρήσουν αν δεν παραιτηθεί ο Κυβερνήτης. Οι κάτοικοι στήνουν 2.000 οδοφράγματα στους δρόμους τους?
 
Από τα τέλη του Νοέμβρη και έπειτα, πολίτες βγαίνουν στην παρανομία, κρύβονται σε εκκλησίες, στα βουνά, σε γειτονικές Πολιτείες? Σύμφωνα με την APPO, μέχρι σήμερα, 17 άνθρωποι δολοφονήθηκαν και 304 συνελήφθησαν. Οργανώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δημοσιοποιούν 291 τεκμηριωμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ηλεκτροσόκ στα γεννητικά όργανα, στα πέλματα των ποδιών, χτυπήματα, σεξουαλική βία, σπασμένα κόκαλα?). Σύμφωνα όμως με τους πολίτες της Οαχάκα, «τίποτε δεν έχει τελειώσει»?


Μια από τις σπάνιες στην ιστορία λαϊκές εξεγέρσεις συνέβη, και ίσως συμβαίνει ακόμη, στον Μεξικάνικο Νότο.
Ο Γιώργος Αυγερόπουλος, ταξίδεψε με το συνεργείο του Εξάντα στην «ακυβέρνητη πολιτεία» για να ανακαλύψει τι είναι αυτό που, στην αυγή του 21ου αιώνα, κατάφερε να κάνει ανθρώπους που τους χωρίζουν τόσα, να ενωθούν σε ένα κίνημα χωρίς ηγέτες, αρχηγούς και κομματικές καθοδηγήσεις.
Και παρουσιάζει ένα ντοκιμαντέρ για τα όσα πολύ σοβαρά συνέβησαν στη φλεγόμενη Οαχάκα, και πέρασαν στα ψιλά των εφημερίδων και των τηλεγραφημάτων των διεθνών πρακτορείων ειδήσεων.

ΕΞΑΝΤΑΣ (http://exandas.ert.gr)


Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο εξαιρετικά στους ανθρώπους που σχεδίασαν και οραματίστηκαν  το μέλλον της Λατινικής Αμερικής και την έφεραν στην ανέχεια που επικρατεί σήμερα εκεί ...αλλά ο λάος της Λατινικής Αμερικής ξύπνησε...

Γιατί συνέβη στην Οαχάκα;     

"Τέλος ανοχής" αποφάσισε ο Κυβερνήτης της Οαχάκα, Ουλίσες Ρούις... κι έπειτα ήρθαν τα δακρυγόνα, για πρώτη μάλιστα φορά στην ιστορία της Πολιτείας. Η εξέγερση της Οαχάκα δεν είναι ούτε η πρώτη, και σίγουρα ούτε η τελευταία στην Παγκόσμια Ιστορία. Ωστόσο, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και σε αυτή ενώθηκαν τα ετερόκλητα: νέοι και ηλικιωμένοι, θρησκευόμενοι και φρικιά, συνειδητοποιημένοι συνδικαλιστές και, αμέτοχες μέχρι εκείνη τη στιγμή στα κοινά, νοικοκυρές.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, το ετερόκλητο πλήθος απαίτησε τελικά και να διοικήσει την Πολιτεία του, και μπήκε ακόμη και στη συζήτηση για τη δημιουργία Συντάγματος. Ένα ακόμη από τα «περίεργα» της Οαχάκα είναι και το ότι δεν υπήρξαν κομματικές ηγεσίες που να πρωτοστάτησαν ή να κατεύθυναν τον κόσμο. Tο κίνημα δεν είχε και δεν απέκτησε «αρχηγούς» και οι αποφάσεις παίρνονταν στη λαϊκή συνέλευση όπου όλοι είχαν λόγο.

Από το 1980, κάθε χρόνο, οι δάσκαλοι της Οαχάκα καταλαμβάνουν την κεντρική πλατεία της πολιτείας για να διαπραγματευτούν μισθούς και προσλήψεις. Γιατί λοιπόν αυτή τη φορά, το 2006, μια απλή διαμαρτυρία κατέληξε σε αιματηρή εξέγερση μίας ολόκληρης πολιτείας;

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να αποδώσει το πως εξελίχτηκαν τα γεγονότα σε μία και μόνη αιτία. Μπορούμε όμως, απλοποιημένα, να χωρίσουμε τα αίτια σε δύο κατηγορίες. Αφενός, στους παράγοντες που προϋπήρχαν της διαμαρτυρίας των δασκάλων και αφετέρου σε αυτούς που ακολούθησαν την αρχή της, δηλαδή στο πως χειρίστηκε τόσο ο Κυβερνήτης της Πολιτείας, όσο και η κεντρική Κυβέρνηση της χώρας, την "απλή" διαδήλωση των καθηγητών, με αποτέλεσμα το καζάνι που ήδη έβραζε να ξεχειλίσει.

Οαχάκα - ένα μωσαϊκό ιθαγενών

Οι κάτοικοι της Οαχάκα, κυρίως ιθαγενείς, δεν έχουν μάθει να υποτάσσονται. Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας τους αντιστάθηκαν σε ξένους κατακτητές και διατήρησαν με κόπο ότι μπόρεσαν από τον πολιτισμό και την κουλτούρα τους. Κατά συνέπεια, και η βίαιη αντίδραση της τοπικής αστυνομίας δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από τους ιθαγενείς αμαχητί.
 Ένας άλλος παράγοντας, όσο περίεργο και αν δείχνει, υπήρξε η ποικιλομορφία των κατοίκων της Οαχάκα. Το 1/3 των κατοίκων μιλάει μια από τις 16 συνολικά γλώσσες που χρησιμοποιούνται εκεί. Η Οαχάκα είναι χωρισμένη σε 570 δήμους, εκ των οποίων οι 418 διοικούνται με τον ιθαγενικό τρόπο. Από το 1970, οι κοινότητες παλεύουν για περισσότερη αυτονομία. Την ώρα της κρίσης, η ανάγκη τους για περαιτέρω ελευθερία στο να αυτοδιοικούνται, τους οδήγησε στο να ταυτιστούν, και κατά συνέπεια να ενωθούν με όλους τους υπόλοιπους πολίτες, ενάντια στον Κυβερνήτη.
Η πολιτική άλλωστε που ο Ουλίσες Ρουίς είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή ακολουθήσει, ήταν τέτοια που δεν άφηνε στους ιθαγενείς την παραμικρή ελπίδα. Από τη στιγμή που «εξελέγη», η επικοινωνία του με τις κοινότητες γίνονταν δια ροπάλου. Αρνούνταν να αναγνωρίσει τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους, και δεν δίστασε να διορίσει ο ίδιος κοινοτικούς Προέδρους της αρεσκείας του! Σε μια μάλιστα περίπτωση, αυτή της Σατσίλα, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλανε στο Δημαρχείο της κοινότητας και συλλάβανε και τα 60 άτομα που βρίσκονταν σε αυτό.

Οι παραδόσεις των ιθαγενών που έχουν να κάνουν με τη διοίκηση ή πιο σωστά την αυτοδιοίκηση των κοινοτήτων τους, έπαιξαν και αυτές το ρόλο τους στη μορφή που πήρε η APPO (η Λαϊκή Συνέλευση των Λαών της Οαχάκα).
Αν κανείς αναζητά το από πού «φύτρωσαν» στο κίνημα αυτό οι απόψεις περί αυτοδιοίκησης και έλλειψης αρχηγών, η συλλήβδην απόρριψη των κομμάτων, καθώς και η ανυπαρξία κάθε είδους «καθοδήγησης» και «πρωτοπορίας», θα πρέπει, εκτός από την ιστορία των Μεξικάνικων επαναστάσεων, να κοιτάξει και την ιστορία και την κουλτούρα των ιθαγενών της περιοχής...

ΕΞΑΝΤΑΣ (http://exandas.ert.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=69&Itemid=88888961&limit=1&limitstart=0)

Μια «παγκοσμιοποιημένη» πολιτεία... κάτω από τα όρια της φτώχειας

 Η εξαθλίωση, η φτώχεια, το αίσθημα της αδικίας είχαν κυριεύσει τους κατοίκους της Οαχάκα. Η Πολιτεία τους είναι από τις πιο φτωχές του Μεξικού. Δύο στα τρία σπίτια δεν έχει τρεχούμενο νερό, ένας στους πέντε μαθητές μένει έξω από το εκπαιδευτικό σύστημα, η πλειοψηφία του πληθυσμού βρίσκετε κάτω από τα όρια της φτώχειας. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών ολοένα και μεγαλώνει. Οι μετανάστες που έχουν γενέτειρα την Οαχάκα, είναι απλωμένοι σε όλη την υφήλιο.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθεί το Μεξικό με συμφωνίες όπως η NAFTA (North American Free Trade Agreement), αντί να ωφελήσουν τους Μεξικανούς, τους οδήγησαν στην εξαθλίωση. Η NAFTA, η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και το Μεξικό και υπήρξε προμετωπίδα της οικονομικής παγκοσμιοποίησης στην περιοχή και τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου 1994, οδήγησε σε εξαφάνιση πάνω από 20.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα, ενώ πάνω από 2 εκατομμύρια αγρότες έμειναν χωρίς γη.

Περίπου 70% του πληθυσμού της Οαχάκα ασχολείται με τη γεωργία και έχει πληγεί σημαντικά. Χαρακτηριστικά, έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας το 2002*, σε σχέση με τα αποτελέσματα της παγκοσμιοποίησης, ανέφερε ότι «η ανάπτυξη δεν έχει αγγίξει πόλεις όπως η Οαχάκα όπου προβλήματα όπως η απόλυτη φτώχεια και η μετανάστευση παραμένουν άλυτα».

...κι ένας Κυβερνήτης που δεν έκανε τίποτα για να εξαλείψει τη φτώχια

Η πλειοψηφία των κατοίκων της Οαχάκα, και ιδιαίτερα οι νέοι, ήταν απογοητευμένοι από τον τρόπο διακυβέρνησης της Πολιτείας τους. Αισθάνονται ότι ο Κυβερνήτης Ρούις, που ανέλαβε το 2004, δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει την ποιότητα ζωής τους. Επιπλέον, τον κατηγορούν για διαφθορά ως προς την οικονομική διαχείριση των πόρων της πολιτείας, καθώς και ότι "μοίρασε" έργα σε φίλους και εργολάβους, τα οποία κατέστρεψαν ιστορικά στοιχεία στης πόλης. Το κλίμα απέναντί του ήταν ήδη αρνητικό.

ΕΞΑΝΤΑΣ (http://exandas.ert.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=69&Itemid=88888961&limit=1&limitstart=1)

Σωστος, και ειχα σκοπο να το postαρω ;)

Ο ρόλος-κλειδί των δασκάλων

Οι δάσκαλοι διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στα πρόσφατα γεγονότα της Οαχάκα. Πρόκειται για το πιο οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα της πολιτείας, με 73.000 μέλη. Ο "Τομέας 22", δηλαδή η ομάδα των δασκάλων της Οαχάκα, συμμετείχε επί χρόνια δυναμικά στην "Εθνική Εκπαιδευτική Ένωση Εργατών" του Μεξικού, διοργανώνοντας απεργίες, πορείες και καταλήψεις. Πολύ πριν τα γεγονότα της Οαχάκα, οι δάσκαλοι διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία της. Η σημαντική εμπειρία τους στον συνδικαλισμό, συντέλεσε στο να δημιουργηθεί γρήγορα και αποτελεσματικά η Λαϊκή Συνέλευση των Λαών της Οαχάκα (Asamblea popular de los pueblos de Oaxaca-APPO).

Έπειτα, οι δάσκαλοι είναι αυτοί που φτάνουν συχνά με τα πόδια ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες και φτωχές κοινότητες της Πολιτείας. Και εκεί προσπαθούν να μορφώσουν μικρά παιδιά που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το μάθημα γιατί ζαλίζονται από την πείνα. ʼλλωστε, ανάμεσα στα αιτήματα της κινητοποίησής τους ήταν και το να εξασφαλίσει η Πολιτεία πρωινό και παπούτσια στους μαθητές τους. Εκτός λοιπόν της συνδικαλιστικής τους οργάνωσης, είχαν και την αμέριστη εκτίμηση και συμπαράσταση των συμπολιτών τους.


"Λάθος" αντίδραση του Κυβερνήτη

Όλα αυτά υπήρχαν από πριν. Ωστόσο, από μόνοι τους αυτοί οι παράγοντες δεν εξηγούν απόλυτα το γιατί μία συνηθισμένη διαδήλωση μετατράπηκε σε μία οργανωμένη εξέγερση του λαού κατά των Αρχών.

Ίσως όλα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν η αντίδραση του Κυβερνήτη ήταν διαφορετική, εάν αντί της βίας είχε χρησιμοποιήσει τη διαπραγμάτευση και τη διπλωματία. Αντ' αυτού ο Ουλίσες Ρουίς, προτίμησε να απαντήσει με πρωτοφανή σκληρότητα. Αντί του διαλόγου, χρησιμοποίησε την τοπική αστυνομία και τα δακρυγόνα απέναντι στους δασκάλους και τους ακτιβιστές που είχαν κατασκηνώσει στο κέντρο της Οαχάκα.

Οι πολίτες είδαν για πρώτη φορά στη ζωή τους θωρακισμένα οχήματα στην πόλη τους και για πρώτη φορά ένιωσαν την οσμή των δακρυγόνων. Τα τάγματα θανάτου των παρακρατικών που περιδιάβαιναν τα σοκάκια τους ιστορικού κέντρου της πόλης πυροβολώντας αδιακρίτως, έφεραν αποτέλεσμα αντίθετο από το αναμενόμενο. Η φωτιά είχε ανάψει και ήταν πλέον ανεξέλεγκτη.


ΕΞΑΝΤΑΣ (http://exandas.ert.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=69&Itemid=88888961&limit=1&limitstart=2)

Το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου θα προβληθεί ΑΠΟΨΕ στις 23.00 από την ΝΕΤ.

credits στο karamazoβ που μου το επισήμανε ότι είναι απόψε και όχι άυριο...

Πάντως τώρα στη ΝΕΤ έχει το Προσκήνιο

edit: τώρα τελείωσε το Προσκήνιο, αρα μπορεί να ακολουθεί το αφιέρωμα

Tελείωσε at last

ναι καθυστέρησε...αλλά μόλις τελείωσε...και θα ξεκινήσει ο ΕΞΑΝΤΑΣ...

Ναι άρχισε

προβοκάτσια παντού και πάντα... :( :(

Ήταν συγκλονιστικό

αν γινουν τα ιδια και σε εμας σε λιγο καιρό
εγω θα πέσω μέσα στον 1431am

βασικα το συγκλονιστικο (πολλά συγκλονιστικά είχε βέβαια) της υπόθεσης ήταν και το γεγονός οτι όλα ξεκινησαν πριν λιγο καιρο
και μαλιστα τίποτα δεν εχει τελειωσει

ειμαι σιγουρος οτι σε καποιο μέρος τωρα θα οργανώνουν μια μαζική αντίδραση


ΟΑΧΑCA!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 :(  --->  :)

όσο υπάρχει εξουσία, θα υπάρχει και επανάσταση...


(δεν ξέρω ποιος το είπε, αλλά σίγουρα δεν είμαι ο πρώτος)