THMMY.gr

Δεν περίμενα ποτέ ότι θα παραθέσω άρθρο του Ριζοσπάστη, αλλά για όλα υπάρχει η πρώτη φορά.
Από την Electroauth:



Σσσστ, αυτό είναι το ποδόσφαιρο!


Κι όμως! «Οσο υπάρχει τράπουλα, θα βγαίνουνε Ρηγάδες»! Ακόμα και σε αυτό που
αποκαλείται «σύγχρονο ποδόσφαιρο», το ποδόσφαιρο που θέλει να υποτάξει τη
φαντασία στη δύναμη, που πασχίζει να εξοβελίσει το θέαμα χάριν του
αποτελέσματος, που θέλει να στραγγαλίσει το ταλέντο στην τακτική, τα
«δεκάρια» είναι εδώ! Που σημαίνει ότι υπάρχει ελπίδα.

Το απέδειξε αυτός ο απίθανος Ρώσος, ο Αρσάβιν. Ενας παίκτης και μια ομάδα, η
ρώσικη ομάδα, που ήρθαν να μας θυμίσουν ότι το ποδόσφαιρο δεν έγινε το
λαοφιλέστερο παιχνίδι στον πλανήτη χάρη στους «Γκατούζο».* Το ποδόσφαιρο,
αυτή η χορογραφία της αναζήτησης του ελεύθερου χώρου που παραπέμπει στο
αίτημα του ελεύθερου χρόνου (απαραίτητα συστατικά και τα δυο για τον
ελεύθερο άνθρωπο), έγινε το δημοφιλέστερο των αθλημάτων, όχι από τις
κλοτσιές των διαφόρων «ξυλοκόπων» και νυν «μποντιμπιλντεράδων» που
κατασκευάζει η σύγχρονη βιομηχανία της μπάλας, αλλά από τις «πιρουέτες» του
Μαραντόνα, του Ζιντάν, του Πελέ, του Κρόιφ, του Μπεστ, του Πλατινί, του
Καντονά, του Κούδα, του Χατζηπαναγή.*
Αυτά τα «μεγάλα δεκάρια», οι εκπρόσωποι και εκφραστές μέσα από το ιδιαίτερο
ταλέντο τους του βαθύτερου νοήματος της «ομάδας», είναι που οδήγησαν το
ποδόσφαιρο στο θρόνο του «βασιλιά». Ο Αρσάβιν, οι πρόγονοι και οι απόγονοί
του, όσα δεσμά χρυσοπληρωμένης «σκλαβιάς» κι αν τους κρατάνε δεμένους στο
άρμα των Αμπράμοβιτς, μέσα στο γήπεδο θα είναι πάντα οι αυθεντικοί
εκπρόσωποι του «μπαλέτου της εργατικής τάξης». Δηλαδή του ποδοσφαίρου.

http://www1.rizospastis.gr/page.do?id=9846&publDate=24%2F6%2F2008&direction=&pageNo=31



σχόλιο: Πόσες φορές έχουν ειπωθεί αυτά...αφού συμφωνούμε, γιατί μένουμε στα ίδια (αν υποθέσουμε ότι το euro είναι μια εξαίρεση)? Μήπως ο κόσμος κατάντησε να προτιμά στ' αλήθεια έναν Γκατούζο?

ΕΛΕΟΣ!!!

Ενα καλο παιχνιδι εκανε η Ρωσια και την βγάλανε Βραζιλια της Ευρωπης!!!!

Τι αντικειμενικη εφημεριδα αυτος ο ριζοσπαστης ρε παιδι μου!!! ;D ;D

Megawatt,
είναι η Βραζιλία της Ευρώπης. :P

Αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό!!!!!

α καταλαβα.
Κιεσυ αρσαβινώθηκες !!!! :D :D ;D

Αρσαβινώθηκα από τότε που η Ζενίτ έπαιζε με την ΑΕΚ και μας ξέσκιζαν.

Καλά, υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο Ριζοσπάστης έγραψε τα παραπάνω ανυστερόβουλα; ;D
Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται :D ;D

Ντοχ, ας πούμε ότι δεν είναι απ' τον Ριζοσπάστη. Anyway, θα γράψω ένα δικό μου.

Ακόμα κι ο Αλέφαντος πιο αντικειμενικά θα τα 'λεγε. :P

μπράβο ρε παιδιά, το πιάσατε το νόημα

έτσι πως παίζει ο αρσάβιν, θα αρσαβινηθείτε όλοι, είναι κολλητικό!

τι σχεση εχει ρε παιδια ο ριζοσπάστης με την σημερινη Ρωσία?μην τρελλαθουμε...

αυτό θα πει να φοράς κόκκινα γυαλιά,
τραγικό τραγικό τραγικό

Μπορείτε, όπου Αρσάβιν, να βάλετε Κριστιάνο Ρονάλντο ή κάποιον άλλο, όπου Ρωσία, Ολλανδία/ Αγγλία/ Γαλλία/ Γερμανία και όπου Ριζοσπάστης, Καθημερινή. Α, και σβήστε την εργατική τάξη και τα τοιαύτα...

Τελικά τι μένει?

(Καλά μη τσατιστείς, πλάκα κάνω :P )

λολ :P

Ε καλά αν το βλέπεις έτσι όλα στην ζωή έχουν γίνει σκ@@@ και ας πάμε στο πιο τρανό παράδειγμα την Formula 1 όπου το προσπέρασμα είναι είδος προς εξαφάνιση. Που είναι οι εποχές με Prost και Sena να πηγαίνουν δίπλα δίπλα σε όλο τον αγώνα.
http://youtube.com/watch?v=SHUk7lI4x7w&feature=related 

Eίστε εγκάθετος κύριε  :P, το βιντεάκι είναι του 1993 όπου ο senna έτρεχε με mclaren ford, ήταν πολύ χειρότερο από τις williams και benetton των προστ και σουμάχερ. Ακόμα και έτσι πάντως, ήταν αρκετά κοντά τους.

(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=4564.0;attach=10811)(http://www.thmmy.gr/smf/index.php?action=dlattach;topic=4564.0;attach=10811)

στο συγχρονο ποδοσφαιρο ο παιχτης πρεπει πανω απο ολα να ειναι καλος αθλητης

Φοβερα τα χορευτικα του Αρσαβιν και του Κριστιανο, αλλα περα απο τις ικανοτητες τους αυτοι τρεχουν ασταματητα επι 120 λεπτα πανω κατω

και στη τελικη για καθε αρσαβιν χρειαζονται και 3-4  γκατουζο απο πίσω για να συμμαζευουν τα ασυμμαζευτα

στο ματσ με την ολλανδια παιχτες οπως ο ζυριανοφ, ο ζιρκοφ, ο ανιουκοφ, ο σεμακ ξεσκιστηκαν να τρεχουνσε ολο το ματς

Αυτό ακριβώς είναι το θέμα.

Τι είναι ο σύγχρονος ποδοσφαιριστής? Ένας αθλητής. Ή μάλλον υπεραθλητής. Που για ν' αντέξει το βεβαρυμένο πρόγραμμα πολλών (εξωντωτικού ρυθμού) αγώνων παίρνει πρόσθετα (νόμιμα?).
Τι είναι το σύγχρονο ποδόσφαιρο? Ένα κυνικό άθλημα, όπου το αποτέλεσμα είναι πάνω απ' όλα. Όχι όμως με την έννοια του παλιομοδίτικου κατενάτσιο. Ακόμη κι εκείνο ήταν πιο ανθρώπινο. Μιλάμε για ένα παιχνίδι αναλώσιμο, με παίκτες αναλώσιμους. Γρήγορο, δυνατό, συντηρητικό, με ψήγματα τεχνικής και σασπένς για να μασάει ο κόσμος. Τα δεκαράκια πρέπει να γίνουν οι σούπερ παίκτες για όλες τις δουλειές για να χωρέσουν. Γι' αυτο οι περισσότεροι "καίγονται".
Το ποδόσφαιρό είναι μια αποτύπωση της ζωής, κι όσο στη σημερινή ζωή κυριαρχεί ο κυνισμός, το συμφέρον, οι επιφανειακές σχέσεις, η ημερομηνία λήξης...
όσο δεχόμαστε με χαρά όσα μας πασάρουν, γινόμαστε κι εμείς τα ίδια, αποθεώνουμε το μέτριο και γελάμε με το ρομαντικό...
ε, μη περιμένουμε θαύματα από ένα Euro.
Να μας χαιρόμαστε!

Το θεμα με τα περισσοτερα δεκαρακια που καιγοντε ειναι οτι στηριζονται μονο στο ταλεντο τους και δεν δουλευουν αρκετα.
Δεν εχουν work ethic.
Προτιμω ενα παιχτη με μετριο ταλεντο, ο οποιος ομως τα δινει ολα και δουλευει παρα ενα παιχτη που ειναι ταλενταρα αλλα τα χει ολα γραμμενα στα @@ του

Στο αρχικο κειμενο αναφερει παιχτες οπως ο ζινταν, ε λοιπον ο ζινταν για φτασει εκει ξεσκιζοταν στις προπονησεις για να βελτιωνεται συνεχεια

Στη τελικη οι καλυτεροι παιχτες στο κοσμο ειναι αυτοι που συνδυαζουν και τα δυο Ταλεντο+Work Ethic

Η φυσικη κατασταση ειναι 90% θεμα δουλειας, απο κει φαινετε ποιοι πραγματικα δουλευουν και ποιοι οχι

Δεν πρόλαβα τον Χατζηπαναγή, αλλά από φάσεις που έχω δει, ο τύπος ήταν απίστευτος για τα ελληνικά δεδομένα... Έκανε αδύνατα πράγματα.... Κρίμα που δεν αξιοποιήθηκε.

Δεν υπήρξε ποτέ Έλλην ο Κατσιπανάγκ.

bjork απλά υποκλίνομαι

1) Για τις γνώσεις περί ποδοσφαίρου
2) Γιατί συμφωνώ απόλυτα.

Τα σχόλια περί κόκκινων παρωπίδων αποδεικνύουν ότι η αλλεργία όσων τα διατύπωσαν για την ΚΝΕ/ Ριζοσπάστη υπερσκέλισε την ικανότητά τους να διαβάζουν ένα κείμενο...

Ε ναι, σκατά στα ξενόφερτα Becel!

Aπό την άλλη, στίβω το κεφάλι μου να βρω ποιός υπήρξε  :(

Semi on-topic, κυκλοφορεί η φήμη ότι ο Χατζηπαναγής ήτο απίστευτος σε ευρύτερα από τα ελληνικά δεδομένα, αλλά το παραπάνω απλά θα κυκλοφορεί αναπόδεικτο, καθώς καθείς ο οποίος απαρνείται την κάθοδο εις στο κλεινόν άστυ, είναι καταδικασμένος τις περισσότερες φορές στην αφάνεια.

Αν δεν ήταν Χατζηπαναγής, δεν θα ήταν τίποτα.

Εντάξει τώρα, υπερβολές :P. Δε νομίζω να διαφώνησε κανείς με την ουσία του κειμένου (άντε καλά, άμα σβήσουμε αυτό το "μπαλέτο της εργατικής τάξης"  :D). Απλά, καλώς ή κακώς, καλώς για μένα, έχουμε μάθει να είμαστε καχύποπτοι και να μην αποσυνδέουμε το άρθρο από αυτόν που το αναπαράγει. Εμένα για να μου βγει από το μυαλό πως η συγκυρία να ασχοληθεί ο Ριζοσπάστης με μια αθλητική επιτυχία δεν ήταν τυχαία απαιτώ άρθρο για την αμερικανική λίγκα ποδοσφαίρου MLS και το NBA ;D

Κάτι για τον Κιριλένκο ρε παιδιά..Η σα σφυρί τάπα του σημείο αναφοράς για την αντίσταση του λούμπεν προλεταριάτου απέναντι στην αλαζονεία του εφορμούντος καπιταλ...εε...Dwayne Wade

Και για τη Σαράποβα που είναι στο Νο1 εκεί όπου κάποτε κυριαρχούσαν οι αδερφές Williams. Το smash τις θυμίζει δρεπάνι που σχίζει την αντίπαλη υποδοχή, αναγκάζοντας σε standing ovation, ακόμη και τους δυτικούς οπαδούς.

Πλάκα κάνουμε ρε

Θελεις παράδειγμα ότι σε μεγάλο βαθμό είναι έτσι? Το πιό θεαματικό κατ' εμέ ποδόσφαιρο, το βραζιλιάνικο, με τις γνωστές "χορευτικές" φιγούρες που είναι ολοκληρη σχολή, γεννήθηκε στις φτωχογειτονιές του Ρίο και στην κόπα καμπάνα από ξυπόλητα παιδάκια. Της εργατικής τάξης  ;D
(οι περισσότεροι βραζιλιάνοι άλλωστε δεν έχουν την πολυτέλεια να ανήκουν στην αστική  ;D)

Το θέμα είναι ότι κανείς σχεδόν σε όλο το τόπικ δεν σχολιασε το περιεχόμενο του άρθρου αλλά το κατα πόσο η πηγή είναι ή όχι ο Ριζοσπάστης και πόσο μονόπλευρα βλέπει τα πράγματα.

Σήμερα παρατηρούσα μέσα στο λεωφορείο μια διαφήμιση για ένα μαγιό. Η κυρια που το φορούσε ήταν δεν ήταν 50 κιλά (σπάνια θα δείς κανονική ή παχουλή γυναίκα σε διαφήμιση μαγιό, αλλά αυτό το χω ξανασχολιάσει σε άλλο τόπικ και δεν θα επεκταθώ), και φορούσε ενα ζευγάρι χρυσά πανάκριβα σκουλαρίκια μαζι με το μαγιο. Συνειδητοποίησα ότι η υπερπροβολή του συγκεκριμένου προτύπου της πλούσιας κυρίας με το μοδάτο ντύσιμο, τα ακριβά κοσμήματα, την συγκεκριμένη εμφάνιση κ σωματότυπο, το μοδάτο κούρεμα, είναι κάτι που λαμβάνω σαν εικόνα κάθε μέρα. Ε λοιπόν, κάτι μου λέει ότι υπάρχει σκοπιμότητα γύρω από το θέμα. Αυτό το πρότυπο και η υπερπροβολή του θα μπορούσε να βολεύει πχ
1)Εταιρείες αδυνατίσματος
2)Τους διάφορους οίκους μόδας με τα πανάκριβα μαγιό που είναι επιτακτική ανάγκη να ψωνίσουμε εφόσον βλέπουμε τις διαφημίσεις τους παντού
3)Τους κοσμηματοπώλεις
4)Εν γένει τις πολυεθνικές ή εγχώριες εταιρείες καλλυντικών
5)Τελικά τις τραπεζες, που για να κάνω όλα τα παραπάνω πρέπει να πάρω καταναλωτικό ή διακοποδάνειο για να μη νιώθω κομπλεξικός απέναντι σ' αυτόν της διπλανής ξαπλώστρας στην παραλία

 ;D ;D

Είδες πως αμέσως μπορούμε να δούμε παντού σκοπιμότητες? Ακόμη και σε μια διαφήμιση.
Και στην τελική και σκοπιμότητες να έχει ο Ριζοσπάστης. Μια χαρά θεμιτό είναι. Απλά το κάνει ξεκάθαρα και όχι έμμεσα όπως οι υπόλοιποι που σου πιπιλίζουν το μυαλό με συγκεκριμένες εικόνες - "στερεότυπα' ή την προβολή ενός συγκεκριμένου λάιφστάιλ.

Για το περιεχόμενο: Είναι αρκετά "κάπως" να αποθεώνεις έναν χρυσοπληρωμένο παίκτη ως εκπρόσωπο του "μπαλέτου της εργατικής τάξης" Εκτός αν θεωρεί ότι απλώς επειδή δεν έχει στην ιδιοκτησία του μέσα παραγωγής είναι στην ίδια τάξη με τον εργάτη που δε βγάζει ούτε το 1/100 από τα λεφτά που βγάζει ο Αρσάβιν. Δεύτερον είναι επίσης αρκετά "κάπως" να λέει ότι ο Αρσάβιν είναι "δέσμιος" της πληρωμής του, λες και  το κάνει για την ψυχή της μάνας του... και λεφτά να μην του έδιναν θα έπαιζε βρε! Τέλος, τουλάχιστον από τον Ριζοσπάστη, θα ήταν αναμενόμενο να κρατήσει μια γενική στάση κατά της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού* και να κράζει για τις πληρωμές που παίρνει ο κάθε Αρσάβιν, όχι να σχολιάζει τις ικανότητες των ποδοσφαιριστών (ειδικά των χρησοπληρωμένων). Μην ξεχνάμε ότι είναι πολιτική εφημερίδα, όχι αθλητική.

*κάτι που γενικά κάνει

Και εγώ με τη Βραζιλία είμαι στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και αυτό που λες έχει βάση. Η ένσταση μου είναι πως δε μου ακούγεται καλά ο όρος "εργατική τάξη", γιατί οδηγεί αλλού και θεωρώ το διαχωρισμό άκυρο. Να μην επεκταθώ, είχα γράψει παλιότερα για αυτό.



Συμφωνώ απόλυτα πως υπάρχουν παντού σκοπιμότητες. Και ειδικά στη βιομηχανία της διαφήμισης, που εγώ προσωπικά τη βρίσκω από τις πιο αντιπαθητικές, γιατί έχει σχεδόν πάντα σκοπό την παραπλάνηση του καταναλωτή. Η διαφήμιση είναι άλλη μια επιβεβαίωση αυτού που είχα πει πριν, ότι σημασία εκτός από το άρθρο έχει και ποιος το λέει.

Αλλά όχι, εγώ όλους τους σκοπούς δεν τους βρίσκω θεμιτούς. Είτε να χρησιμοποιείς το ποδόσφαιρο για να περάσεις τις απόψεις σου, είτε να βομβαρδίζεις κάποιον με στερεότυπα για να πουλήσεις. Τηλεόραση και ραδιόφωνο που προωθούν την υποκουλτούρα, πλην λίγων εξαιρέσεων. Στην τελική αυτό που θέλω να πω είναι να μπορούμε να βλέπουμε τι κρύβεται από πίσω, να κρίνουμε το πως και το γιατί. Να μην είμαστε πρόβατα όπως μας θέλουν αλλά σκεπτόμενοι πολίτες. (όχι, δεν κατηγορώ κανέναν στο τόπικ ως πρόβατο, γενικά το αναφέρω :D)

Ξέρω, άγγιξα τα όρια του off-topic. Μάλλον αφορμή έψαχνα να τα πω ;D
Τώρα γιατί επέλεξα να εστιάσω εκεί και όχι στο περιεχόμενο του κειμένου; Εκτός από το θέμα της προσωπικής προτίμησης, υποθέτω πως θα ήταν και ο ενδόμυχος φόβος μη φανεί η άγνοια μου περί ποδοσφαίρου, ακόμη και σε σχέση με ορισμένες κοπέλες του forum ;D ;D 
edit: Α ξέχασα, και επειδή μου την έσπασε που απέκλεισαν την Ολλανδία...
(αρκετά μιλήσαμε για ποδόσφαιρο, δεν το γυρίζουμε στο μπάσκετ τώρα; :P)

 ;D

κι εμένα με εντυπωσίασε η bjork....  ;)

Επί του κειμένου λοιπόν, χωρίς καμία επιρροή από την πηγή.

Το "σύγχρονο ποδόσφαιρο" δε θέλει να βάλει το αποτέλεσμα πάνω από το θέαμα επειδή ξύπνησε στραβά, ούτε επειδή πήρε ο Αμπράμοβιτς την Chelsea. Θέλει  να το κάνει, επειδή αυτό ζητάει ο κόσμος, οι οπαδοί, το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Στην Ελλάδα είναι ακόμη πιο έντονο. Δε με ενδιαφέρει πως παίζει η ομάδα μου, αρκεί να πάρει το πρωτάθλημα. Δε με ενδιαφέρει που η αντίπαλη ομάδα παίζει ωραία, μου αρκεί με κάποιο τρόπο να τους καταστρέψουμε.

Που το στηρίζω αυτό; Στο NBA. Εκεί οι ομάδες παίζουν με το μυαλό στο θέαμα. Να ικανοποιήσουν τους θεατές που γεμίζουν το γήπεδο. Και στα play off, που κρίνεται ο τίτλος, βάζουν στο παιχνίδι και τη σκοπιμότητα -όσο μπορούν, γιατί καλώς ή κακώς είναι στη φύση τους το θέαμα και συνήθως δυσκολεύονται.

Ποδόσφαιρο και μπάσκετ (προσπαθούν να) προσφέρουν στους θεατές αυτό που θέλουν να δουν.

Δεύτερον, αυτό για τα δεκάρια είναι κάπως αστήριχτο. Τα "δεκάρια" δεν καταργήθηκαν από το "σύγχρονο ποδόσφαιρο" επειδή είναι παλιομοδίτικα. Καταργήθηκαν (κατά τη γνώμη μου) γιατί η διαφορά επιπέδου του "δεκαριού" από την αντίπαλη άμυνα συρρικνώθηκε, με αποτέλεσμα η χρήση "δεκαριού" να μην εξυπηρετεί την επίθεση. Όταν το δεκάρι είναι καλό και το επίπεδο του ξεχωρίζει τόσο πολύ, το βάζεις και λες κι ένα τραγούδι (Ριβάλντο, Τσάρτας στην Ελλάδα, Ζιντάν, Αρσάβιν κλπ).

Τρίτον, αυτό περί "μποντιμπιλντεράδων" και "ξυλοκόπων" είναι επίσης άστοχο. Οι περισσότερες ομάδες υψηλού επιπέδου τους αποφεύγουν, εκτός από μερικές θέσεις όπου συχνά είναι αναπόφευκτο (σέντερ μπακ, σπανιότερα αμυντικό χαφ ή βαρύ σέντερ φορ), γιατί εκτός από το παιχνίδι των αντιπάλων, καταστρέφουν και των συμπαικτών. Εκτός αν εννοεί γρήγορους, δυνατούς παίκτες που ίσως δεν είναι πολύ ταλαντούχοι. Αλλά μάλλον κάπου μπερδευόμαστε με τους ορισμούς...
Οι "ξυλοκόποι" ευδοκιμούν εκεί που δεν υπάρχουν καλύτεροι. Αν υπήρχαν πολλοί "Καναβάρο", δε θα χρειαζόταν κανείς τον Μετσέλντερ.

Τέλος, ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο τα ανάποδα ψαλίδια. Αν θέλεις να δεις θέαμα, πας σε μια αλάνα που παίζουν πιτσιρίκια βραζιλιάνοι, χωρίς άμυνες, και βλέπεις ό,τι θέλεις.

Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό και όχι ατομικό άθλημα. Μπορεί να ανήκω στη μειοψηφία, αλλά όταν βλέπω (ή παίζω) ομαδικό άθλημα, είναι πάνω από όλα η ομάδα. Ομάδα θέλω να δω, πως λειτουργεί, πως αλληλοκαλύπτεται, πως οργανώνεται, πως αντιμετωπίζει τις αδυναμίες, πως βασίζεται στα δυνατά της σημεία. Αν υπάρχει και μήνυμα ζωής από τον αθλητισμό, αυτό είναι. Όχι το ταλέντο του Αρσάβιν. Αυτός σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Αν ήθελα να βλέπω σκέτο θέαμα, θα έβλεπα τις κανονικές μπαλαρίνες.

(Σκέφτηκα να απαντήσω και στη λίστα, αλλά μου φαίνεται ότι δεν έχει νόημα)

ΥΓ. Όταν ο σχολιασμός ενός κειμένου βγαίνει εξίσου μεγάλος με το ίδιο το κείμενο, κάτι δεν έχεις κάνει καλά.

Reseved for future input,

μέχρι τότε...


Ο Metzelder απλά δεν σταματάει να με εκπλήσει για τις ικανότητες του, όχι μόνο σαν ανασταλτικός, αλλά και σαν χειριστής της μπάλας (ε το χει και ένας ύψος το παλικάρι, δεν είναι piece of cake).

Nα δεις που τώρα που ξεπέρασε τους τραυματισμούς, και πάρει χρόνο στην Real, θα λάμψει.

Αν σε πειράζει αυτό, όπου Μετσέλντερ βάλε Ματεράτσι...

Απλά δε μου ερχόταν πριν ο Μάρκο, τώρα τον θυμήθηκα :P

Θα το έκανα edit αλλά είναι αργά.