«Λίγο ξύλο ακόμη; …Όχι ευχαριστώ»
Τι έγινε στη φοιτητική συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας στις 27 Ιουνίου… Εκτός από ξύλο και δακρυγόνα, σε αυτή την πορεία τα ΜΑΤ έριξαν και… παραλυτικά! (προσωπική μαρτυρία από… πειραματόζωο)
Κάλυπτα τη συγκέντρωση και την πορεία φοιτητών – πανεπιστημιακών από τις 12 το μεσημέρι της Τρίτης 27 Ιουνίου στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπως και τις προηγούμενες κινητοποιήσεις στο χώρο της Παιδείας, για το ραδιόφωνο της ΝΕΤ 105,8.
Για μια ακόμη φορά η φοιτητική συγκέντρωση ήταν ιδιαίτερα μαζική, με παλμό, πάθος, χιούμορ, φαντασία και πρωτοτυπία. Ας σημειωθεί ότι στην κεφαλή της πορείας υπήρχε και ένας ηγούμενος, ο πάτερ Τιμόθεος αν δεν κάνω λάθος, ο οποίος βοηθούσε μάλιστα τους φοιτητές και κρατούσε μαζί τους τα πανό.
Από την αρχή της συγκέντρωσης στα Προπύλαια και της πορείας που ακολούθησε οι φοιτητές ήταν με περιφρούρηση και μάλιστα πολύ ευδιάκριτη.
Εμφανέστατη ήταν η περιφρούρηση της πορείας, όπως εμφανέστατη ήταν και από νωρίς η παρουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή και σε κοντινή απόσταση γύρω από την πλατεία Κλαυθμώνος, τη Σταδίου, την Ακαδημίας, τη Βουλή, το Σύνταγμα, τη Μητροπόλεως…
Με φαντασία, χιούμορ και πρωτοτυπία, αλλά και περιφρούρηση Από την ώρα που ξεκίνησε η πορεία (το κάλεσμα των καταλήψεων ήταν στη 1 το μεσημέρι) κινήθηκε πάντα με αλυσίδες περιφρούρησης από την Πανεπιστημίου και τη Σταδίου.
Στην πλατεία Συντάγματος άρχισε να κλείνει ο κλοιός της αστυνομίας γύρω από τους φοιτητές και ακόμη περισσότερο την στιγμή που η κεφαλή της φοιτητικής πορείας σταμάτησε στην αρχή της Μητροπόλεως προς το υπουργείο Παιδείας, που ήταν αποκλεισμένο από δυνάμεις των ΜΑΤ.
Μετά από ολιγόλεπτη διαμαρτυρία στην αρχή της Μητροπόλεως, οι φοιτητές άρχισαν να οπισθοχωρούν και να απομακρύνονται. Το ένα κομμάτι της πορείας κινήθηκε από το Σύνταγμα, μπροστά από το ξενοδοχείο Μ. Βρετάννια προς τη Βουλή, ενώ το δεύτερο τμήμα της πορείας κατευθύνθηκε προς τη Βουλή μέσω της οδού Οθωνος στο Σύνταγμα.
Η πορεία ενώθηκε ξανά στη Βουλή και κατευθύνθηκε προς την Πανεπιστημίου
Η ατμόσφαιρα ηλεκτρίσθηκε περισσότερο, όταν οι διμοιρίες άρχισαν να σφίγγουν τον κλειό και οι αστυνομικοί άρχισαν να πλησιάζουν απειλητικά την πορεία. Τότε ξεκίνησαν οι προκλήσεις με ύβρεις και άσεμνες χειρονομίες από την πλευρά των αστυνομικών προς τους φοιτητές.
Τόσο στην αρχή της Πανεπιστημίου όσο και κατά την διέλευση των φοιτητών προς τα Προπύλαια, οι διμοιρίες είχαν εισχωρήσει στα πλάγια της πορείας και προκαλούσαν συνέχεια.
Ακατονόμαστες βρισιές, χυδαιότητες, απειλές… Οι περισσότεροι άνδρες των ΥΑΤ και της ΟΠΚΕ κρατούσαν τα κλομπς ανάποδα και τα δακρυγόνα στα χέρια προς την πλευρά των φοιτητών, που οπισθοχωρούσαν στα Προπύλαια, ενώ ανάλογη φρασεολογία χρησιμοποιούσαν και για τους φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφους και κάμεραμαν που κατέγραφαν τα γεγονότα.
Από τη Βουλή προς την κάθοδο της Πανεπιστημίου αρχίζουν να πλησιάζουν την πορεία και από την πλευρά του δρόμου και από τα πεζοδρόμια και προσπαθούν να κόψουν ξανά την πορεία στα δύο. Όταν αρχίζουν οι πρώτες αντιδράσεις από τους φοιτητές με συνθήματα για να απομακρυνθούν τα ΜΑΤ, οι διμοιρίες ανεβαίνουν στο πεζοδρόμιο και αναπτύσσονται στα πλάγια. Κινούνται σε πιο γρήγορο ρυθμό, σχεδόν τρέχουν, ενώ κατά το πέρασμά τους προκαλούν με βρισιές και άσεμνες χειρονομίες. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις στην οδό Σταδίου αστυνομικοί επιτέθηκαν μεμονωμένα προς τις αλυσίδες περιφρούρησης των φοιτητών.
Η παραβίαση του ασύλου… και τι επακολούθησε Λίγο μετά το Οφθαλμιατρείο οι διμοιρίες των ΥΑΤ και ΟΠΚΕ άρχισαν να περπατούν προς το Πανεπιστήμιο και να αναπτύσσονται στο χώρο. Στην προκλητική παραβίαση του ασύλου –για δεύτερη φορά σε δύο πορείες- οι φοιτητές και οι πανεπιστημιακοί αντέδρασαν και άρχισαν να φωνάζουν στους αστυνομικούς να σταματήσουν γιατί καταπατούν το άσυλο. Μάλιστα, για δύο τρία λεπτά οι πρώτοι της διμοιρίας σταμάτησαν και άρχισαν να κοιτάζονται μεταξύ τους. Την ίδια στιγμή φοιτητές ανεβαίνουν από το πεζοδρόμιο στο χώρο του Πανεπιστημίου και κάνουν αλυσίδες φωνάζοντας στα ΜΑΤ: «Καταπατάτε το άσυλο. Από εδώ δεν θα περάσετε».
Τα ΜΑΤ απειλούν τους φοιτητές κρατώντας στα χέρια τους δακρυγόνα, ενώ οι διμοιρίτες τους δίνουν την εντολή να προχωρήσουν. Όταν οι πρώτοι ξεκινούν, εκτοξεύεται από τη μεριά των φοιτητών ένα πλαστικό μπουκάλι νερό. Πριν καν οι σταγόνες του νερού πέσουν στ έδαφος, εξαπολύεται από τα ΜΑΤ επίθεση. Χτυπούν τους φοιτητές και προσπαθούν να κόψουν την πορεία. Ένα κομμάτι των φοιτητών κινείται προς την Ασκληπιού, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν μπει μέσα στα Προπύλαια. Το άλλο κομμάτι της πορείας κατευθύνεται προς την Ομόνοια. Οι αστυνομικές δυνάμεις ακολουθούν σε απόσταση αναπνοής και στην Ασκληπιού προσπαθούν να πλησιάσουν από τα πλάγια. Στο ύψος των Προπυλαίων γίνονται οι τελευταίες αψιμαχίες με τους φοιτητές να προσπαθούν να κρατήσουν μακριά από την πορεία την Αστυνομία.
«Χτυπήματα ΜΑΤ»… με τις λαβές των κλομπς Η Σόλωνος έχει κίνηση από αυτοκίνητα, τα οποία ακινητοποιούνται και γίνεται κομφούζιο. Οι φοιτητές στην πορεία στρίβουν δεξιά στις Σκουφά και Διδότου για να βγουν στη Μασσαλίας με τελικό προορισμό τη Νομική. Τα ΜΑΤ έχουν αρχίσει και πλησιάζουν τρέχοντας. Στριμώχνουν κόσμο δεξιά και αριστερά στα πεζοδρόμια και στο κατέβασμά τους στη Μασσαλίας σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους – περαστικούς, μοτοσικλετιστές, φοιτητές, δημοσιογράφους, φωτορεπόρτερ, κάμεραμαν. Με τα κλομπς ανάποδα χτυπούν ανελέητα με τις λαβές σε επιλεγμένα σημεία: στο κεφάλι, στους κροτάφους, στον αυχένα, στη ραχοκοκαλιά, στις κλείδες και στα νεφρά. Χτυπούν με τις ασπίδες και με κλοτσιές, μετατρέπουν τις γυναίκες σε σάκους του μποξ. Τα χτυπήματα είναι με μένος, όπως μανιασμένες είναι και οι επιθέσεις σε φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφους και κάμεραμάν επειδή είναι εκεί και καταγράφουν τη βαρβαρότητα και την κτηνωδία («υπερβάλλοντα ζήλο» το λένε στη… γλώσσα τους).
Χειρότερη καταστολή, βέβαια, δέχθηκαν φοιτητές και φοιτήτριες, οι γονείς τους, όπως και περαστικοί, μοτοποδηλάτες και όλοι όσοι βρέθηκαν μπροστά στις επελάσεις των ΜΑΤ.
Χτυπούσαν επιλεκτικά και με ιδιαίτερο μένος τις γυναίκες Η κοπέλα που έχει συλληφθεί λίγο νωρίτερα ξυλοκοπείται αλύπητα – επίσης με τις λαβές των κλομπ και με κλοτσιές στο κεφάλι. Στο δεξί της μπράτσο τρέχει αίμα και φαίνονται οι ανοιχτές πληγές που προκλήθηκαν από τα χτυπήματα με τις λαβές των κλομπς.
Μια γυναίκα δίπλα της, μητέρα της πιθανόν, της κρατάει το χέρι και παρακαλεί τους αστυνομικούς να την αφήσουν. Ένας από τους «Ράμπο» τη σπρώχνει βίαια με την ασπίδα, ένας άλλος τη βρίζει και ένας τρίτος τη χτυπά με την ασπίδα πάνω σε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο. Ο φωτορεπόρτερ, αν και χτυπημένος, συνεχίζει να τραβά και οι αστυνομικοί τον στριμώχνουν στη γωνία Μασσαλίας και Σόλωνος, όπου έχει σταθεί. Τον σπρώχνουν και τον πετούν στο δρόμο προκειμένου να χτυπηθεί από τις πέτρες που εκτοξεύονται εκατέρωθεν.
Μια άλλη φοιτήτρια… την τραβούν οι αστυνομικοί από τα μαλλιά και
την ξυλοκοπούν αλύπητα. Ακόμη και όταν είναι πεσμένη στο δρόμο δέχεται τις «περιποιήσεις» με κλοτσιές και τις λαβές των κλομπς.
Ένας άλλος νεαρός με μοτοποδήλατο βρίσκεται ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα, αλλά οι αστυνομικοί τον πετούν κάτω και τον ποδοπατούν μαζί με το μοτοποδήλατο.
Και πριν προλάβει να φωνάξει δύο φορές «γιατί με χτυπάτε», σιώπησε απότομα και σωριάστηκε στο δρόμο από ένα «χτύπημα ΜΑΤ» με κλομπ στο κεφάλι.
«Καρέ-καρέ»… οι βιαιότητες
230; Και επειδή οι βιαιότητες καταγράφονταν, από το μένος των ΜΑΤ δεν γλιτώνουν ούτε οι δημοσιογράφοι… (εξάλλου οι ένστολοι των διμοιριών που είχαν «αφηνιάσει» στην οδό Μασσαλίας μάς το είχαν «τάξει» νωρίτερα στα Προπύλαια, όταν τους ακούσαμε να μας φωνάζουν, ανάμεσα σε βωμολοχίες και άσεμνες χειρονομίες, ότι «με σας θα τα πούμε σε λίγο» και άλλα ανάλογα απειλητικά.
Έτσι και έγινε…
Δεν χρειάζονται αφορμή για να χτυπήσουν. Μόνο και μόνο επειδή τραβά με τη φωτογραφική του μηχανή τις βιαιοπραγίες των ΜΑΤ, οι ροπαλοφόροι επιτίθενται στον φωτορεπόρτερ Αλέξανδρο Μπελτέ (ΑΠΕ) και του σπάνε τη μηχανή. Χτυπούν και τον ίδιο στο πρόσωπο και του σπάνε τα γυαλιά μυωπίας που φοράει, ενώ από τύχη δεν του έσπασαν τη μύτη και τα τζάμια των γυαλιών δεν προκάλεσαν σοβαρότερη ζημιά.
Η συνάδελφος Αργυρώ Μώρου προσπαθεί να προστατεύσει τον φωτορεπόρτερ. Επιτίθενται και σε εκείνη. Με τις ασπίδες την πετάνε στον τοίχο και τη χτυπούν με τη λαβή του κλομπ στην ωμοπλάτη. Επίσης, χτυπούν τον φωτορεπόρτερ της «Ελευθεροτυπίας» Σπύρο Τσακίρη (και αυτόν με τη λαβή του κλομπ), ο οποίος προσπαθεί να καταγράψει τη βαρβαρότητα. Τα χτυπήματα που δέχεται είναι χειρουργικά, στον αυχένα, στο πρόσωπο και στο μάτι με κάθετη κίνηση του κλομπ.
Το μένος των ΜΑΤ βγαίνει και πάνω στον γράφοντα, με μια νέα εκπαιδευτική λαβή που διδάσκονται τα «παλικάρια» των ΜΑΤ και ίσως να την ονομάζουν…
«σε αρπάζω από τα μαλλιά και σε τινάζω σαν γάτα».
Χειρουργικά χτυπήματα καταφέρνουν και στον φωτορεπόρτερ Θανάση Δημόπουλο, (Πρίσμα), που του σπάνε τη φωτογραφική μηχανή και τον χτυπούν στο πρόσωπο, ενώ χτυπημένοι και τραυματισμένοι είναι ακόμη ο Σάκης Πουλιάσης και ο οπερατέρ Νίκος Σκίτσας (Alter).
Ανάλογη «τύχη» είχαν και δύο δημοσιογράφοι που κάλυπταν την πανεκπαιδευτική διαδήλωση της Πέμπτης 6 Ιουνίου 2006, οι συνάδελφοι Θανάσης Κάππος από τον Ρ/Σ «Στο Κόκκινο» και ο Θεοδόσης Πάνου από το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1.
Αποπνικτική ατμόσφαιρα και από την οδό Σίνα, αλλά και μέσα στη Νομική Από την άλλη πλευρά της Νομικής στην οδό Σίνα τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις συγκρούονται με φοιτητές και η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική από τα δακρυγόνα τόσο στο δρόμο όσο και μέσα στη Νομική, όπου μαθαίνουμε ότι υπάρχουν τραυματίες, άνθρωποι λιπόθυμοι και πολλοί φοιτητές αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα.
Τα ασθενοφόρα καθυστερούν και ένας λόγος ήταν ότι τους απαγορεύουν την προσέγγιση στη Νομική οι αστυνομικοί των ΜΑΤ.
Τελικά, τρία ασθενοφόρα, εκ των οποίων το ένα ήταν κινητή μονάδα, προσεγγίζουν την είσοδο της Νομικής και παραλαμβάνουν τους τραυματίες, ενώ εξακολουθούν να σημειώνονται επιθέσεις με δακρυγόνα από την πλευρά των διμοιριών που είναι επί της Μασσαλίας και των φοιτητών.
Έξω και μέσα στη Νομική δεν είναι οι 10 κουκουλοφόροι… είναι 10.000 φοιτητές (όλη η πορεία δηλαδή), που όντως φορούν μαντίλια και καλύπτουν τα πρόσωπα και τα μάτια τους για να προφυλαχτούν από τα δακρυγόνα που πέφτουν ακατάπαυστα…
Είναι ενδεικτικό ότι σε μία μόνο από τις επιθέσεις της αστυνομίας μετρήθηκαν οι ήχοι από 9 δακρυγόνα, ενώ σε μια άλλη εκτοξεύτηκαν 12 δακρυγόνα…
Έριξαν και παραλυτικά… (προσωπική μαρτυρία από πειραματόζωο) Ο γράφων δέχθηκε τις «περιποιήσεις» αστυνομικών (ΥΑΤ) σε μια από τις εφόδους που έγιναν στη Μασσαλίας, την στιγμή που προσπαθούσε να βοηθήσει μια κοπέλα που είχε πέσει κάτω.
Αυτό που θυμάμαι είναι ότι με άρπαξε κάποιος από τη διμοιρία ΥΑΤ από τα μαλλιά, μου τράβηξε το κεφάλι προς τα πίσω και με γονάτισε. Με χτύπησε στην πλάτη και στη μέση και μου έριξε στο πρόσωπο χημικό. Με άφησε –πιθανολογώ- κατά την οπισθοχώρηση που έκανε ο ίδιος και οι υπόλοιποι της διμοιρίας του όταν καταδιώχθηκαν από φοιτητές.
Λίγα λεπτά αργότερα, εκτός των άλλων, άρχισαν να μουδιάζουν τα άκρα μου, τα χέρια μου πάγωσαν και έσφιξαν μόνα τους, ενώ παρά τις «εγκεφαλικές» μου προσπάθειες δεν μπορούσα να κουνήσω τα δάχτυλά μου. Ένιωσα να χάνω τις αισθήσεις μου, έπεσα… Ήταν σαν να παγώνω… Ωστόσο καταλάβαινα, άκουγα, έβλεπα, αλλά εμένα ακίνητος και παγωμένος. Σκεφτόμουν τις εντολές που έπρεπε να δώσει ο εγκέφαλος, αλλά δεν μπορούσα να τις εκτελέσω. Δεν μπορούσα να κουνηθώ, ενώ άρχισα να χάνω και τα λόγια μου και στο τέλος δεν μπορούσα να μιλήσω.
Είχα μουδιάσει, είχα παραλύσει και φυσικά τρομοκρατήθηκα, γιατί νόμισα ότι είχα υποστεί εγκεφαλικό, αλλά ούτε και αυτό μπορούσα να... ρωτήσω γιατί δεν μπορούσα να μιλήσω..
Η συνάδελφος Αργυρώ Μώρου, παρά το γεγονός ότι ήταν χτυπημένη, με συνόδευσε με ασθενοφόρο στο Γενικό Κρατικό «Γ. Γεννηματάς». Μου έβαλαν αμέσως ορό και μετά από περίπου μιάμιση ώρα άρχισα να κουνάω τα χέρια μου και να επανέρχεται η ομιλία μου.
Ας σημειωθεί ότι και οι ιατροδικαστές που με εξέτασαν αργότερα, ακούγοντας να τους περιγράφω τα συμπτώματα, ανέφεραν ότι είχα δεχθεί παραλυτικό.
Χτυπημένη με χειροπέδες Επίσης στο Γενικό Κρατικό είχαν μεταφέρει και τη φοιτήτρια που είχαν συλλάβει τα ΜΑΤ. Όπως ενημερώθηκα αργότερα από άλλους συναδέλφους μου, η κοπέλα ήταν πολύ χτυπημένη, αιμόφυρτη, με χειροπέδες και πολλούς αστυνομικούς με πολιτικά γύρω της, ενώ δημοσιογράφοι και γιατροί διαπληκτίστηκαν με τους φρουρούς της φοιτήτριας, χωρίς αποτέλεσμα.
Ως δημοσιογράφος, όφειλα να ξέρω πώς ξεκίνησαν τα επεισόδια… Ήμουν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας… στις προκλήσεις των αστυνομικών, στις ακατονόμαστες βωμολοχίες (άθλιες βρισιές), στις απειλές, όπως «με σας θα τα πούμε αργότερα, θα σας κανονίσουμε σε λίγο», στις αναίτιες επιθέσεις, την ασύστολη χρήση χημικών, τους δολοφονικούς ξυλοδαρμούς κρατώντας τα κλομπς ανάποδα, χτυπώντας με τις λαβές (χτυπήματα από τα οποία κάλλιστα θα μπορούσαν να υπάρξουν νεκροί), τις επιλεκτικές βαρβαρότητες σε γυναίκες που βρέθηκαν στο δρόμο των ΜΑΤ, στην εκτόξευση δακρυγόνων κάθετα προς τους διαδηλωτές στο ύψος του κεφαλιού, στα μοτοποδήλατα που παρέσυραν στη Μασσαλίας κατά την επέλασή τους οι «Ράμπο», στους ξυλοδαρμούς συναδέλφων μου που προσπαθούσαν να καταγράψουν τις βαρβαρότητες.
Επίσης είδα, τόσο στην Οδό Μασσαλίας όσο και από την πλευρά της οδού Σίνα, την αρμονική συνύπαρξη και δράση αστυνομικών και ανθρώπων με πολιτικά ρούχα που είχαν κοντοκουρεμένα κεφάλια και φορούσαν τζόκεϊ. Αυτοί οι «αγανακτισμένοι» πολίτες πετούσαν πέτρες με τις ευλογίες των ΜΑΤ και έβριζαν τους φοιτητές.
Μπροστά σε όλα αυτά λοιπόν, ως άνθρωπος και βάσει των αρχών και των αξιών μου, είχα υποχρέωση να βοηθήσω οποιονδήποτε και οποιαδήποτε ήταν πεσμένος στο έδαφος, με κάθε τρόπο και με κάθε τίμημα.
Η αξιοπρέπεια είναι πολύ πιο δυνατή από όλα τα χτυπήματα, ακόμη και με τις λαβές των κλομπς.
Παράκληση
Προσπαθούμε να συλλέξουμε στοιχεία και η κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη.
Για το λόγο αυτό, παρακαλώ την κοπέλα που σε μια από τις εφόδους των ΜΑΤ είχε πέσει στη Μασσαλίας στο δρόμο, λίγο μετά την καφετέρια, αριστερά μετά τις καρέκλες, και την οποία προσπάθησα να βοηθήσω, να επικοινωνήσει μαζί μου ή με άλλο συνάδελφο. Επίσης στο σημείο ήταν και μια άλλη κυρία, πιθανολογώ μητέρα της ή συγγενής της. Από τις σημειώσεις μου, όσες μου απέμειναν δηλαδή, υπολογίζω ότι ήταν μετά τις 4.30 με 5 το απόγευμα. Από τα… όσα συνέλεξα, εκτιμώ ότι ήταν περίπου κοντά στις 6, γιατί χρονικά εκεί περίπου με μάζεψαν οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι.
Αν έχω χάσει το χρόνο, το οφείλω στο νέο προϊόν, το οποίο στην απλή γλώσσα ονομάζεται «παραλυτικό» και σύμφωνα με πληροφορίες από καλά ενημερωμένες πηγές, η χρήση του δεν γίνεται πρώτη φορά στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας…
Σπύρος Χαλικιάς
Μέλος της ΕΣΗΕΑ
Ρεπόρτερ της ΝΕΤ 105,8
athens indymedia