Συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία (26-5-2006)
Alexkasgr:
Μόλις διάβαζα το απομαγνητοφωνημένο κείμενο. Το επισυνάπτω σε .pdf που έφτιαξα.
Είναι αρκετά μεγάλο για να διαβαστεί με τη μία, αλλά έχει πιο πολύ ενδιαφέρον από ότι περίμενα.
Επιλέγω μερικά σημεία από τα όσα είπε η Υπουργός:
"Ουδέποτε στην ιστορία της χώρας είχε ανοίξει τέτοια ευκαιρία για διάλογο για όλα τα θέματα στα ζητήματα παιδείας. Και γι' αυτό υπάρχουν απόλυτες αποδείξεις. Κάθε άλλο σχόλιο αποτελεί πρόσχημα."
Τώρα κατάλαβα τι σημαίνει διάλογος για την παιδεία!! Συζήτηση με τους πολιτικούς αρχηγούς στη Βουλή και αν βαρεθούμε επειδή τα έχουμε ξαναπεί, λέμε και τίποτα για εξωτερική πολιτική.
"Είπε ο κ. Αλαβάνος: «Από τρίτους η αξιολόγηση». Κανένας τρίτος. Η εσωτερική αξιολόγηση γίνεται από τους ίδιους τους καθηγητές, αλλά και από τους φοιτητές φυσικά. Μπορεί να μην αρέσει σε ορισμένους καθηγητές η αξιολόγησή τους από τους φοιτητές και σε ορισμένους που δεν είναι εκεί. Αλλά έτσι γίνεται η αξιολόγηση σʼ όλη την Ευρώπη και σʼ όλο τον κόσμο.
Και η εξωτερική αξιολόγηση είναι μέσω της ΑΔΥΠ που είναι ένα όργανο που έχει τους εκπροσώπους της και το μόνο πρόσωπο που διορίζεται από τον Υπουργό είναι ο Πρόεδρος, που στην ουσία προτείνεται από τον Υπουργό στη Βουλή.
Ποια εξωτερική αξιολόγηση και ποιοι οικονομικοί παράγοντες;"
Aς το έχουμε κατά νου...
"Ακούσαμε, παραδείγματος χάρη, για το διάλογο για την παιδεία. Κυρίες και κύριοι, ουδέποτε είχατε κάνει κανένα διάλογο για την παιδεία, θεσμοθετημένο και σαφή, διότι διάλογος για την παιδεία δεν είναι να καλεί ο Υπουργός τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να λέει ο καθένας τα δικά του και να βγαίνει ο καθένας έξω στα τηλεοπτικά κανάλια να λέει ό,τι θέλει. Διάλογος είναι να τα λένε όλοι όλα μπροστά σε όλους και να λένε όλες τις φορές τα ίδια, όχι να λέμε άλλα στα επιστημονικά συνέδρια, άλλα στα τηλεοπτικά κανάλια, άλλα στους δικούς μας ανθρώπους και άλλα όπου μπορούμε.
Επομένως, η Κυβέρνηση προχώρησε σε δημόσια διαβούλευση μέσω ενός οργάνου, του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, που ήταν ένα όργανο που είχε συνεδριάσει μία μόνο φορά τυπικά με παρουσία του προηγούμενου Πρωθυπουργού και δεν είχε ενεργοποιηθεί ποτέ, ένα όργανο του οποίου πολιτικά η πλειοψηφία δεν έχει σχέση με την Κυβέρνηση. Όμως εμείς είπαμε επανειλημμένα ότι δεν αμφισβητούμε την επιστημονική επάρκεια οποιουδήποτε Έλληνα ό,τι και αν ψηφίζει. Δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο. Στο κάτω-κάτω είμαστε δημοκρατία."
Να το και το ΕΣΥΠ... το οποίο έκανε το διάλογο και κατέληξε στις προτάσεις του.
Τέλος, το βασικό επιχείρημα της Κυβέρνησης για την αλλαγή του άρθρου 16 και του Νόμου Πλαισίου (αναφέρεται στο ότι συμφωνεί και το ΠΑΣΟΚ στα ίδια):
"Βέβαια συμφωνούμε σʼ ένα θέμα: Το περί εσωστρέφειας. Πράγματι ήταν τόση η εσωστρέφεια ώστε απαγορεύονταν τα κοινά μεταπτυχιακά με ξένα πανεπιστήμια. Και απαγορεύονταν τελείως η οποιαδήποτε διδασκαλία ή μεταπτυχιακό σε ξένη γλώσσα. Αυτή ήταν η εσωστρέφεια την οποία καλλιεργήσατε και η οποία δεν υπάρχει πια.
Και φυσικά δεν μπορέσατε να περάσετε από το ελληνικό Κοινοβούλιο, ανταποκρινόμενοι δεν ξέρω σε ποια διάθεση ή στάση έναντι των όποιων αντιδρώντων, αυτά που οφείλατε: Τη «Δια Βίου Εκπαίδευση» που είναι αυτή τη στιγμή όλος ο προγραμματισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο βασικός πυλώνας και την αξιολόγηση.
[...]
Η πρότασή σας για την αλλαγή στο Σύνταγμα –και προς τιμήν σας και την προηγούμενη φορά είχατε πάρει ανάλογη θέση- είναι ίδια με την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας. Προφανέστατα θα ελέγχονται από το κράτος τα όποια κι αν γίνουν μη κερδοσκοπικά μη κρατικά πανεπιστήμια. Αλίμονο!
Η δε πρόταση της Κυβέρνησης σημειώνει ότι και οι καθηγητές αυτών θα έχουν τα ίδια υψηλά προσόντα που έχουν και οι καθηγητές των δημοσίων πανεπιστημίων.
Εγώ δεν ξέρω αν θα έρθουν κάποιοι ιδιώτες να κάνουν πανεπιστήμια. Ξέρω όμως ένα πράγμα. Ότι αν δεν αρθεί αυτή η ιδιότυπη απαγόρευση που δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου, τότε θα γίνουν αυτά που είπε ο κ. Αλαβάνος. Ότι, δηλαδή, τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών με το franchising θα θεωρηθούν ότι χορηγούν επαγγελματικά δικαιώματα και πτυχία πανεπιστημίου.
Γνωρίζετε άριστα –διότι έχω απαντήσει πολλές φορές σε ερωτήσεις- ότι η στάση της Κυβέρνησης είναι σαφέστατη. Μη ελεγχόμενα ποιοτικώς ιδρύματα δεν μπορούν να αναγνωριστούν. Αυτό είναι σαφές. Πόσο μπορούμε να το βγάλουμε πέρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Θα το δούμε. Αλλά η στάση μας έχει το καλύτερο νομικό οπλοστάσιο και είναι σαφέστατη. Εάν όμως, δεν είχαμε αυτή την απαγόρευση, τότε θα μπορούσαμε μέσω των διαδικασιών να ελέγξουμε την ποιότητα και να μην αφήσουμε να λειτουργούν συστήματα, τα οποία δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Τώρα δεν μπορούμε. Είναι πιθανόν να μας το επιβάλλει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δια της διαδικασίας του ανταγωνισμού. Αυτή είναι η αλήθεια την οποία γνωρίζετε πάρα πολύ καλά."
KorkoLyk:
Στη λίστα έχει βγει και η ομιλία Καραμανλή και Παπαρήγας για το θέμα της Παιδείας.
Alexkasgr:
...και του Παπανδρέου και του Αλαβάνου... ;)
NetBuster:
Εγω θεωρω οτι η πρωτολογια του Παπανδρεου ηταν παρα πολυ σωστη...Αντιθετα η θεση του Αλαβανου ηταν (οπως παντα imho) περι ανεμων και υδατων σε μια σουρρεαλιστικη βαση.
emmanuel:
νομίζω είνα το κατάλληο τόπικ εδώ για το σχόλιο:
ανεξάρτητα απο καταλήψεις ή όχι,συμφωνίες ή διαφωνίες,θέλω να αναφερθώ αποκλειστικά στο άρθρο 16
και να το συνδυάσω με τα παρακάτω λόγια του πρωθυπουργού.
"Οι μεταρρυθμίσεις που προωθούνται και στις δύο περιπτώσεις, αποβλέπουν σε ξεκάθαρους αναπτυξιακούς και κοινωνικούς στόχους.
Πρώτον, στην αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την προσαρμογή της στα ευρωπαϊκά και τα διεθνή πρότυπα. Οι πτυχιούχοι μας να αξιοποιούν τη γνώση που αποκτούν, οπουδήποτε και αν βρεθούν.
Δεύτερον,.. την σύνδεση της παιδείας με την παραγωγική διαδικασία και την αγορά εργασίας. Οι πτυχιούχοι μας με άλλα λόγια να βρίσκουν δουλειά στο χώρο που επιλέγουν, αντί να βάζουν τα πτυχία τους στο ράφι.
Τέταρτον, στη συγκράτηση της μετανάστευσης φοιτητών, η Ελλάδα να εισάγει αντί να εξάγει φοιτητές.
Πέμπτον, στη διευκόλυνση της πρόσβασης όλων στην ανώτατη εκπαίδευση. Οι νέες και οι νέοι να έχουν περισσότερες εκπαιδευτικές επιλογές.
κτλ
Προσωπικά σαν τημμυ και σαν πολυτεχνείο μπορώ να πώ ότι δε με συμφέρει και είμαι κατά των ιδιωτικών,αλλα...
και ρωτάω:σε ένα βαθμό συμφωνούμε ότι αυτοί είναι στόχοι πυο πρέπει αν πραγματοποιηθούν?κι αν όχι,τότε -αυτο έχει να κάνει με τη γενικότερη πολιτική όσον αφορα και την ΕΕ.
άν πραγματικά πρέπει να ανταποκριθούμε στα παραπάνω,ΔΥΣΤΥΧΩΣ-και το τονίζω-εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα σε επίπεδο ευρώπης,ή θα αναγκαστούμε να τα δεχτούμε,ή περήφανα θα αρνηθούμε,δεχόμενοι τις συνέπειες,δλδ την μη πραγματοποίηση των παραπάνω στόχων....
σίγουρα βέβαια υπάρχουν και άλλοι δρόμοι,εγώ αυτούς σκέφτομαι...
Navigation
[0] Message Index
[#] Next page