ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ WATCH

[Thmmy.gr portal]

  Thmmy.gr portal
   Forum
   Downloads
   Ενεργ. Λογαριασμού
   Επικοινωνία
  
  Χρήσιμα links
   Σελίδα τμήματος
   Βιβλιοθήκη Τμήματος
   Elearning
   Φοιτητικά fora
   Πρόγραμμα Λέσχης
   Πρακτική Άσκηση
   Ηλεκτρονική Εξυπηρέτηση Φοιτητών
   Διανομή Συγγραμμάτων
   Ψηφιακό Καταθετήριο Διπλωματικών
   Πληροφορίες Καθηγητών
   Instagram @thmmy.gr
   mTHMMY
  
  Φοιτητικές Ομάδες
   ACM
   Aristurtle
   ART
   ASAT
   BEAM
   BEST Thessaloniki
   EESTEC LC Thessaloniki
   EΜΒ Auth
   IAESTE Thessaloniki
   IEEE φοιτητικό παράρτημα ΑΠΘ
   SpaceDot
   VROOM
   Panther
  

THMMY.gr Web

Helios_MultiScribbles2SMF Default ThemeSMFone_Blue

[Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads]

Είσαι πρωτοετής;... Καλώς ήρθες! Μπορείς να βρεις πληροφορίες εδώ. Βοήθεια για τους καινούργιους μέσω χάρτη.

Κατεβάστε εδώ το Android Application για εύκολη πρόσβαση στο forum.

Ανεβάζετε τα θέματα των εξετάσεων στον τομέα Downloads με προσοχή στα ονόματα των αρχείων!

Για οποιοδήποτε πρόβλημα με register/login, στείλτε email στο contact@thmmy.gr.

[Bgenopoulos]

Καλα τωρα αρχιζω και νομιζω το αλλο:

μηπως αυτα τα λενε, όχι για προβοκατσια και να κερδισουν ψηφαλακια αλλα γιατι δεν ξερουν τι τους γινεται?

Δεν ξερουν πως ειναι μια αυθορμητη πορεια,απλα ειναι περιορισμενοι σε ενα μπουλουκι με παρωπιδες  και νομιζουν οσοι δεν ερχονται με αυτους ειναι 1000 ατομα απο τα οποια τα 100 ειναι κουκουλοφοροι...

Μπορει και να ειναι και αυτο,να πεφτουν δλδ στη παγιδα των ΜΜΕ,στην προπαγανδα της ακροδεξιας.

Δεν το πολυπιστευω βεβαια αλλα το παραθετω

[Grecs]

Προμηθεα το ΚΚΕ σε πληρωνει για να γραφεις μεσα στο φορουμ?? Αν δε πληρωνεσε ομολογω χανω πασα ιδεα!

[Nessa NetMonster]

«ευθύνες έχουν και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΝΑΡ, που στο όνομα της πολυσυλεκτικότητας, δέχονται οι συγκεντρώσεις τους να γίνονται καταφύγιο και στοιχείων ξένων προς το λαϊκό κίνημα, που δρουν ως δήθεν "αντιεξουσιαστές"»

Στη συγκέντρωση έρχεται όποιος θέλει... "κουμάντο" κάνει η κάθε συλλογικότητα στο μπλοκ της μέσα στην πορεία. Όποιος είναι αντίθετος με τα σπασίματα, διαχωρίζεται με περιφρούρηση. Καλύτερο είναι βέβαια αυτό που ανέφερε η cecs κάπου στο forum, που πήγαινε και να μιλούσε σ'αυτούς που σπάγανε μπας και αφήσουν την πέτρα και μπουν στην πορεία, αλλά εκείνη την ώρα μέσα στην αναμπουμπούλα είναι συνήθως ανέφικτο... το πολύ πολύ που μπορείς να κάνεις είναι να τους κρατήσεις εκτός μπλοκ και ας πάνε όπου θέλουνε Επίσης, απομακρύνεσαι όσο μπορείς από τα επεισόδια ειδικά όταν φαίνεται ότι θα πέσει χημικό (ή ακόμα χειρότερα ότι θα γίνει ντου)... αυτά μπορείς να κάνεις για να προστατέψεις την πορεία από την καταστολή.

[Bgenopoulos]

http://www.youtube.com/watch?v=jJXnWQ1jR34&feature=related

[promitheas]

http://www.youtube.com/watch?v=jJXnWQ1jR34&feature=related

...χα χα χα... "το πασοκ είναι εδω, ενωμενο δυνατο.."

[promitheas]

15 ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΡΙΖΑ
Μη μου την ... ΕΕ τάραττε!

[/size]

Πρόσφατα παρουσιάστηκε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ένα κείμενο 15 σημείων, ως «άμεσοι στόχοι» και ως στοιχείο του «προγράμματος» που καταρτίζει αυτός ο φορέας. Μεταξύ άλλων 2 σημεία αφορούν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα διεθνή ζητήματα. Πίσω από τη δήθεν «αριστερή» κι «ανατρεπτική» φρασεολογία και προβολή στόχων, κρύβεται η προσπάθεια της ισορρόπησης σε «δύο βάρκες», δηλαδή ανάμεσα στην άνοδο των αντιιμπεριαλιστικών αισθημάτων και της αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης του λαού μας κι από την άλλη της υποστήριξης του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος της ΕΕ. Μάλιστα, όπως ισχυρίζονται οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκουν έτσι να «συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής πολιτικής στο εσωτερικό της», σπέρνοντας αυταπάτες πως μπορεί να υπάρξει και «καλός» ιμπεριαλισμός και «καλή» ΕΕ.

Θα αναφερθούμε σε 3 σημεία, που είναι αποκαλυπτικά για τη «συριζο-ποδαρούσα» υποκρισία, που περίτεχνα γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί.
Εκκωφαντική σιωπή για ΚΕΠΠΑ και ευρωστρατό

1. Στο κείμενο, ενώ ξορκίζεται η στρατιωτικοποίηση, η «νέα τάξη» κι ο μιλιταρισμός, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, στο «απυρόβλητο» μένει η ΕΕ. Μοναδική αναφορά που γίνεται είναι σε κάποιους «κυρίαρχους κύκλους» της ΕΕ, που συμπορεύονται με τις ΗΠΑ. Λες και δεν είναι η ΕΕ στο σύνολό της εκείνη η ιμπεριαλιστική δύναμη που συμβαδίζει με τις ΗΠΑ, όταν λόγος γίνεται για την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των λαών και διαφοροποιείται απ' αυτές μόνο όταν η δουλειά φτάνει στη «μοιρασιά της λείας». Λες και δεν ήταν η ΕΕ που στήριξε τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, που υπογράφει και σήμερα συμφωνίες με το Ισραήλ, την ώρα που σφαγιάζεται ο παλαιστινιακός λαός, αλλά κάποιοι ...«κύκλοι» της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τάσσεται κατά της ένταξης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και υπέρ της διάλυσής του, την ίδια ώρα «σφυρίζει αδιάφορα» σχετικά με την ΕΕ. Λες και το ΝΑΤΟ δεν είναι εδώ και χρόνια «νύχι - κρέας» με την ΕΕ. Λες και δεν υπάρχει η αγαστή συνεργασία και η υποκατάσταση του ΝΑΤΟ από την ΕΕ, όπως θέλουν π.χ. τώρα να κάνουν με την αντικατάσταση της φύλαξης του προτεκτοράτου του Κόσσοβου από δυνάμεις της ΕΕ κι όχι του ΝΑΤΟ.

Εκεί όμως που η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ φτάνει στο απόγειό της είναι η ηχηρή σιωπή του για τα μέσα με τα οποία προωθείται αυτή η «στρατιωτικοποίηση» και ο «μιλιταρισμός», όχι γενικά κι αόριστα, που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της ΕΕ. Αυτή, λοιπόν, η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, που είναι αναπόσπαστο στοιχείο για τη μεγαλύτερη ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση των λαών, εκπορεύεται από την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, τη λεγόμενη ΚΕΠΠΑ της ΕΕ. Κουβέντα δε γίνεται, βέβαια, στο κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ ούτε για την ΚΕΠΠΑ, ούτε ακόμη και για τον ευρωστρατό της ΕΕ, όπως μας συνήθιζε στο πρόσφατο παρελθόν!

Πώς θα μπορούσε άραγε; Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ τα βάζει μόνο με τους «κυρίαρχους κύκλους» της ΕΕ κι όχι με την ΕΕ στο σύνολό της. Καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσε κάποτε η ΕΕ να χαράξει μια δήθεν «φιλολαϊκή» εξωτερική πολιτική κι ο στρατός της να κινηθεί υπέρ των συμφερόντων των λαών κι όχι των μονοπωλίων, που αποτελούν τη βάση συγκρότησης αυτού του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Προς χάριν αυτών των φρούδων ελπίδων, ή καλύτερα στο βωμό της «ευρω-λαγνείας», ο ΣΥΡΙΖΑ θυσιάζει ακόμα και κάθε αναφορά του στην ΚΕΠΠΑ και στον ευρωστρατό. Τόσο ...«ανατρεπτικά»!!!

Είναι, λοιπόν, πέρα για πέρα κάλπικη η αποδοχή από το ΣΥΡΙΖΑ του συνθήματος «Κανένας στρατιώτης έξω από τα σύνορα της χώρας μας», που στηρίζει το ΚΚΕ και το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, από τη στιγμή που αρνείται να απορρίψει την ΚΕΠΠΑ και το «εργαλείο» υλοποίησής της, τον ευρωστρατό.
Οι «διατάξεις» του Μάαστριχτ

2. Εκεί όμως που καταλαβαίνεις το πόσο «ανατρεπτικά» κινείται το κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι αναφορές του στη συμφωνία του Μάαστριχτ. Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; Καταρχήν τι δε λέει. Θα περίμενε κανείς πως μετά από τόσα χρόνια από την υπογραφή της ο ΣΥΡΙΖΑ (και ο ΣΥΝ που αποτελεί την κυριότερη δύναμη σ' αυτόν) θα αντιμετώπιζε αυτοκριτικά την υποστήριξη που έδωσε ο ΣΥΝ σ' αυτή τη θεμελιακή συμφωνία συγκρότησης της ΕΕ. Αντί αυτού κυριαρχεί η υποκρισία. Γράφει το κείμενο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί συνολικά το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η ΕΕ... ». Κι όμως, το πόσο τις «αμφισβητεί» φαίνεται, πρώτα απ' όλα, από το γεγονός πως δε λέει τίποτα για την υποστήριξη που έδωσε ο ΣΥΝ στη Συνθήκη του Μάαστριχτ ή π.χ. το «παρών» στη Συνθήκη του Αμστερνταμ! Τέτοια ...«αμφισβήτηση», «κούφια» πέρα ως πέρα!

Οσοι προσέξατε την παραπάνω έκφραση «αμφισβητεί συνολικά», δύο αράδες πιο κάτω θα ...«προσγειωθείτε» όταν διαβάσετε πως αυτό το «συνολικά» στη γλώσσα της υποκρισίας που μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ μεταφράζεται ως εξής: «κατάργηση (...) ιδιαίτερα των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας που προωθούν τη συνταγματική θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού». Το «συνολικά» γίνεται δηλαδή πιο κάτω οι ...«διατάξεις». Ποιες είναι αυτές συγκεκριμένα; Γιατί π.χ. δεν κατονομάζονται συγκεκριμένα οι 4 «ελευθερίες» του κεφαλαίου (κίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργατικής δύναμης, υπηρεσιών), που κατοχυρώνονται στη Συμφωνία του Μάαστριχτ; Μήπως γιατί αποτελούν θεμελιακό σημείο του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ, που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Είπαμε όμως: Η «ανατροπή» που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ, κόβεται ...σύρριζα, όταν λόγος γίνεται για τα «ιερά και όσια» της ΕΕ.
Τα σοσιαλιστικά «ευχολόγια» και η πραγματικότητα του δρόμου για το σοσιαλισμό

3. Στο κείμενο υπάρχουν κι αναφορές στο «όραμα του σοσιαλισμού», που όμως οι ...«οραματιστές» του ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν έχουν κάτσει να το ξεδιαλύνουν και να το περιγράψουν και αναφέρουν το σοσιαλισμό ως «ευχολόγιο», αντιγράφοντας το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80. Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί καν το οικοδόμημα της ΕΕ, κάνει λόγο για τη «σοσιαλιστική κατεύθυνση» της Ευρώπης. Πώς όμως θα προκύψει αυτή η κατεύθυνση, αν μια -μια οι χώρες δεν αποδεσμευτούν από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά, που έχουν επιβάλει στους λαούς της Ευρώπης, όχι μόνον το ΝΑΤΟ, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ΕΕ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως στο παρελθόν ο ΣΥΝ, κάνει την εξής λαθροχειρία: Ταυτίζει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με τον ιμπεριαλισμό και επί της ουσίας υποστηρίζει πως αν η ΕΕ «απογαλακτιστεί» από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, τότε θα πάμε, όπως λέει, σε «προοδευτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση». Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτός ο απογαλακτισμός, αν και όποτε γίνει, δε θα σημαίνει κάτι άλλο από την ετοιμότητα της ΕΕ ή τμήματός της να διεκδικήσει αγορές με τη δύναμή της, ακόμα και με τα όπλα. Κάτι που ήδη έχει ξεκινήσει να γίνεται!

Είναι μάταιο και αποπροσανατολιστικό να περιμένει κάποιος να αλλάξει ο «Μανωλιός»! Κι αυτό γιατί οι πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ δεν καθορίζονται από το αν έχουν οι «κεντροαριστεροί» ή οι «κεντροδεξιοί» την πλειοψηφία στην ΕΕ, αλλά από το χαρακτήρα του κοινωνικού συστήματος που κυριαρχεί σ' αυτήν. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον καπιταλιστικό, κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής, όπου τα βασικά μέσα παραγωγής βρίσκονται στα χέρια των λίγων, των καπιταλιστών. Αυτός ο χαρακτήρας της ΕΕ αποτυπώνεται και στις συνθήκες της ΕΕ.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ορισμένοι, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, παρακάμπτουν την κοινωνικο-οικονομική βάση του συστήματος και προσπαθούν να παρουσιάσουν το πρόβλημα ως καθαρά «πολιτικό»; Οχι βέβαια! Ο Λένιν στο άρθρο «Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» ασχολήθηκε με σχετικές αντιλήψεις κι έδειξε πως «οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα στο καπιταλιστικό καθεστώς είτε είναι απραγματοποίητες, είτε είναι αντιδραστικές»1. Ακριβώς η οικονομικο-κοινωνική βάση αυτής της Ενωσης καθορίζει τόσο την εσωτερική, όσο και την εξωτερική πολιτική που αυτή χαράζει. Μάλιστα, πολύ χαρακτηριστικά ο Λένιν γράφει πως όποιος δεν το βλέπει αυτό, «σημαίνει ότι κατεβαίνει στο επίπεδο ενός παπά, που κάθε Κυριακή κηρύσσει στους πλούσιους το μεγαλείο του χριστιανισμού και τους συμβουλεύει να δωρίζουν στους φτωχούς ...αν όχι μερικά δισεκατομμύρια, τουλάχιστο μερικές εκατοντάδες ρούβλια το χρόνο»2.

Συμπερασματικά, για να υπάρξει μια άλλη φιλολαϊκή και σοσιαλιστική διακρατική ένωση, το πρώτο που θα πρέπει να αλλάξει, θα πρέπει να είναι η θέση αυτού που κατέχει τα μέσα παραγωγής! Και αυτό, εξαιτίας της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού που υπάρχει και στο εσωτερικό της ΕΕ, μας οδηγεί στο «αδιαφιλονίκητο συμπέρασμα: ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να νικήσει ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες. Θα νικήσει αρχικά σε μια ή σε μερικές χώρες...»3.

Οπως τονίζεται στη Διακήρυξη του ΚΚΕ για τις Ευρωεκλογές του 2009: «Στο βαθμό που η ΕΕ θα αποδυναμώνεται από την πάλη των λαών, θα δημιουργούνται και οι κοινωνικοπολιτικές προϋποθέσεις για την Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, του σοσιαλισμού. Για να φτάσουμε στην Ευρώπη του σοσιαλισμού, θα περάσουμε από μια ενιαία διαδικασία με διαδοχικές ρήξεις και αποδεσμεύσεις, σε μια ή περισσότερες χώρες. Οι εσωτερικές αντιθέσεις, τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στο οικοδόμημα της ΕΕ, οι αποδεσμεύσεις, η απειθαρχία και ανυπακοή θα δημιουργούν δυνατότητες και προϋποθέσεις να διαμορφώνονται άλλες μορφές οικονομικής συνεργασίας στη βάση του αμοιβαίου οφέλους και σε αντίθεση με τις επιλογές της ΕΕ».

Πεντακάθαρες κουβέντες, ανοιχτά στο λαό κι όχι «σαλτιμπαγκισμοί» των συριζο-ισορροπιών!

Παραπομπές

1. Β. Ι. Λένιν «Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης», τ. 26, σελ. 360.

2. Β. Ι. Λένιν «Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης», τ. 26, σελ. 361.

3. Β. Ι. Λένιν «Το στρατιωτικό πρόγραμμα της προλεταριακής επανάστασης», τ. 30, σελ. 133.

Του
Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
*Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του Κόμματος

[Nessa NetMonster]

Βασικά το 1 και το 3 αποτελούν διαστρέβλωση των θέσεων του ΣυΡιζΑ (κανένας ποτέ δεν είπε ότι η ΕΕ μπορεί να κινηθεί προς σοσιαλιστική κατεύθυνση, έλεος) και είναι ανάξια λόγου. Για το 2, 2 απαντήσεις:

α) Από πού κι ως πού στα σημεία πάλης, που αποτελούν συνοπτικά τις θέσεις που εκφράζουν την κατεύθυνση του ΣυΡιζΑ, θα πρέπει να υπάρχει (αυτο)κριτική του οποιουδήποτε μέλους της συμμαχίας; "Παλεύουμε για το Α, για το Β, για το Γ, και α! παρεμπιπτόντως να σας πούμε ότι ο ένας από μας παλιότερα ήταν υπέρ του Γ και ζητά συγγνώμη για το λάθος."

β) Μάθετε να διαβάζετε ελληνικά. Το κείμενο γράφει:



Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί συνολικά το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η Ε.Ε. ως νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική και ατλαντική Ένωση χωρών και διεκδικεί και παλεύει για:

• Κατάργηση των Συνθηκών της Ε.Ε. και ιδιαίτερα των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχ και της Λισσαβόνας, που προωθούν συνταγματική θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού, καταπατώντας κάθε δημοκρατική διαδικασία, ακόμα και σε κράτη μέλη που οι λαοί τους έχουν εκφρασθεί διαφορετικά όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Ιρλανδία.

• Άμεση απόσυρση της υπογραφής της Ελλάδας από τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Θεσμοθέτηση των δημοψηφισμάτων για κάθε τροποποίηση των Συνθηκών της Ε.Ε.

• Κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Κοινή δράση και αγώνας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για τη διαμόρφωση πολιτικών που θα προωθούν το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή απασχόληση.

• Κατάργηση της πολιτικής ασυλίας, που επέβαλε η Συνθήκη του Μάαστριχ και κατοχύρωση του δημόσιου πολιτικού και κοινοβουλευτικού ελέγχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ), ανάμεσά τους και της Τράπεζας της Ελλάδας.

• Συγκρότηση πανελλαδικών και πανευρωπαϊκών μετώπων πάλης ενάντια στις κυρίαρχες οικονομικές, κοινωνικές και γεωστρατηγικές πολιτικές της Ε.Ε. που κινούνται σε αντεργατική και αντιλαϊκή κατεύθυνση. Υποστήριξη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πολιτικών για την καταπολέμηση της ανεργίας και λήψη μέτρων για την απασχόληση και την κοινωνική πολιτική.

• Πάλη για μια Ευρώπη, που θα κινείται έξω από τα δόγματα του ατλαντισμού σε προοδευτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση.



Όπως γράφει στην αρχή, αμφισβητείται συνολικά "το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η Ε.Ε. ως νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική και ατλαντική Ένωση χωρών", άρα όχι μόνο οι συνθήκες Μάαστριχτ και Άμστερνταμ. Απλά παρακάτω γίνεται ιδιαίτερη μνεία στις δύο αυτές συνθήκες, επειδή θεωρούνται πιο σημαντικές.

Καταλάβατε, ή να κάνω και κακά;

[promitheas]

Βασικά το 1 και το 3 αποτελούν διαστρέβλωση των θέσεων του ΣυΡιζΑ (κανένας ποτέ δεν είπε ότι η ΕΕ μπορεί να κινηθεί προς σοσιαλιστική κατεύθυνση, έλεος) και είναι ανάξια λόγου. Για το 2, 2 απαντήσεις:

α) Από πού κι ως πού στα σημεία πάλης, που αποτελούν συνοπτικά τις θέσεις που εκφράζουν την κατεύθυνση του ΣυΡιζΑ, θα πρέπει να υπάρχει (αυτο)κριτική του οποιουδήποτε μέλους της συμμαχίας; "Παλεύουμε για το Α, για το Β, για το Γ, και α! παρεμπιπτόντως να σας πούμε ότι ο ένας από μας παλιότερα ήταν υπέρ του Γ και ζητά συγγνώμη για το λάθος."

β) Μάθετε να διαβάζετε ελληνικά. Το κείμενο γράφει:



Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί συνολικά το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η Ε.Ε. ως νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική και ατλαντική Ένωση χωρών και διεκδικεί και παλεύει για:

• Κατάργηση των Συνθηκών της Ε.Ε. και ιδιαίτερα των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχ και της Λισσαβόνας, που προωθούν συνταγματική θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού, καταπατώντας κάθε δημοκρατική διαδικασία, ακόμα και σε κράτη μέλη που οι λαοί τους έχουν εκφρασθεί διαφορετικά όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Ιρλανδία.

• Άμεση απόσυρση της υπογραφής της Ελλάδας από τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Θεσμοθέτηση των δημοψηφισμάτων για κάθε τροποποίηση των Συνθηκών της Ε.Ε.

• Κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Κοινή δράση και αγώνας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για τη διαμόρφωση πολιτικών που θα προωθούν το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή απασχόληση.

• Κατάργηση της πολιτικής ασυλίας, που επέβαλε η Συνθήκη του Μάαστριχ και κατοχύρωση του δημόσιου πολιτικού και κοινοβουλευτικού ελέγχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ), ανάμεσά τους και της Τράπεζας της Ελλάδας.

• Συγκρότηση πανελλαδικών και πανευρωπαϊκών μετώπων πάλης ενάντια στις κυρίαρχες οικονομικές, κοινωνικές και γεωστρατηγικές πολιτικές της Ε.Ε. που κινούνται σε αντεργατική και αντιλαϊκή κατεύθυνση. Υποστήριξη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πολιτικών για την καταπολέμηση της ανεργίας και λήψη μέτρων για την απασχόληση και την κοινωνική πολιτική.

• Πάλη για μια Ευρώπη, που θα κινείται έξω από τα δόγματα του ατλαντισμού σε προοδευτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση.



Όπως γράφει στην αρχή, αμφισβητείται συνολικά "το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η Ε.Ε. ως νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική και ατλαντική Ένωση χωρών", άρα όχι μόνο οι συνθήκες Μάαστριχτ και Άμστερνταμ. Απλά παρακάτω γίνεται ιδιαίτερη μνεία στις δύο αυτές συνθήκες, επειδή θεωρούνται πιο σημαντικές.

Καταλάβατε, ή να κάνω και κακά;

όχι να μην κάνεις κακά γιατι θα βρωμίσουμε...

να πάς με τον μαλάκα τον Παπαδημούλη σας να ξαναψηφίσεται τα 65ωρα στην ευρωβουλή!!!




βρωμο οπορτούνια!!! μυρίζεται περισσότερο και απο κόπρανα!!!

[Nessa NetMonster]

Ποιος ψήφισε το 65ωρο στη Βουλή;

Δεν ξέρεις τι σου γίνεται μου φαίνεται.

[Bgenopoulos]

Προμηθεα εχει το IQ του Μανωλη Καψη.

[Nessa NetMonster]

http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1583&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1619&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1620&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1621&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1663&Itemid=42
http://www.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1664&Itemid=42

[promitheas]

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι γνήσιες αγωνίες της σοσιαλδημοκρατίας

Το κύριο άρθρο της χτεσινής ΑΥΓΗΣ, που ξεκινά από την πρώτη σελίδα με τίτλο «Ο Σταλινισμός "Επίκαιρος" ξανά», γράφτηκε με αφορμή το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Το ίδιο ακριβώς θα μπορούσε να έχει γραφτεί αμέσως μετά το 13ο, το 14ο, το 15ο, το 16ο ή το 17ο Συνέδριο του Κόμματος. Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα κόμματα της αστικής τάξης, την ίδια κριτική θα έκανε είτε υπήρχε πολιτική απόφαση για τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα, με επίκεντρο την ΕΣΣΔ, είτε όχι.

Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούν με τίποτα να χωνέψουν ότι το ΚΚΕ από το 1991 μέχρι και σήμερα όχι μόνο στάθηκε όρθιο, όχι μόνο πάλεψε, υπερασπίστηκε και θα υπερασπίζεται τα επιτεύγματα ενός τρόπου παραγωγής που είχε καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά πολύ περισσότερο ότι σήμερα, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, η Λαϊκή Εξουσία και Λαϊκή Οικονομία, βρίσκουν μεγάλη απήχηση στα πλατιά λαϊκά στρώματα, στους μικρομεσαίους αγρότες, στους αυτοαπασχολούμενους, στους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες.

Βέβαια, δεν είναι και λίγο πράγμα για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, εν έτει 2009, τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, οι φίλοι, οι οπαδοί, νέοι άνθρωποι που εκείνη την περίοδο των ανατροπών δεν είχαν γεννηθεί καν, να μαθαίνουν, να συζητούν, να αναλύουν «τι πήγε» και «τι δεν πήγε καλά», με στρατηγικό στόχο αυτό που θα χτιστεί στο μέλλον, να είναι στερεωμένο καλά. Να δίνει πραγματική διέξοδο στα λαϊκά προβλήματα, να καλύπτει όλες τις λαϊκές ανάγκες, να καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γι' αυτό, λοιπόν, επειδή ξέρουν καλά ποιος είναι ο βασικός αντίπαλος της σοσιαλδημοκρατίας και γενικά των κάθε λογής διαχειριστών του καπιταλιστικού συστήματος, χτυπούν το ΚΚΕ, μέσω της «σταλινολογίας».

Το χτεσινό άρθρο της ΑΥΓΗΣ περιέχει όλες τις αυθεντικές αγωνίες της «σύγχρονης» - μα τόσο «ρυτιδιασμένης» - σοσιαλδημοκρατίας και του επίσης δόλιου για το κίνημα οπορτουνισμού. Ας τα πάρουμε με τη σειρά:

1. Λέει η ΑΥΓΗ: «Για πολλούς οι ανατροπές αυτές ήταν ισοδύναμες με το να χαθεί η γη κάτω από τα πόδια τους. Οι εξελίξεις εκείνες αποτέλεσαν το ξέφτισμα πολλών ελπίδων για τον σοσιαλισμό και οδήγησαν αρκετούς, πρώην ή "μελλοντικούς" αριστερούς, στην απολιτικότητα, την ιδιωτικοποίηση και την απάθεια».

Προφανώς, η ΑΥΓΗ έχει στο μυαλό της όσους προσπάθησαν - με αφορμή εκείνα τα γεγονότα - να διαλύσουν το ΚΚΕ. Και που σήμερα, οι ίδιοι - πολλοί εκ των οποίων βρίσκονται στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΠΑΣΟΚ, ορισμένοι και με καλοπληρωμένες θέσεις στην υπηρεσία του συστήματος - «βράζουν» όχι μόνο γιατί υπάρχει, αλλά γιατί με τη δράση του καταφέρνει να συσπειρώνει λαϊκές μάζες. Οσοι τότε έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους, σήμερα μιλάνε για ΚΚΕ «δογματικό», «σκληροπυρηνικό», «σταλινικό» και πολλά άλλα. Εμείς, πάντως, όχι δεν τη χάσαμε, αλλά είπαμε πως, παρά την αντεπανάσταση, ο τροχός της ιστορίας δε γυρίζει πίσω, η εργατική τάξη, ο κομμουνισμός θα νικήσει.

2. Λέει η ΑΥΓΗ: «Τα χρόνια που ακολούθησαν δεν πρόσθεσαν κάτι νέο στην ατζέντα του ΚΚΕ, πέρα από τη σκλήρυνση της γραμμής του για την άνετη επιβίωσή του στις εκλογικές μάχες».

Φαίνεται πως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ νιώθει τρόμο για όσα έχουν γίνει στο ΚΚΕ από το 1991 μέχρι σήμερα και τα χαρακτηρίζει «σκλήρυνση». Το Κόμμα (τα στελέχη και τα μέλη του είχαν πολύ στέρεη τη γη κάτω από τα πόδια τους) διαμόρφωσε το πρόγραμμά του, μίλησε για τους δύο δρόμους ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, ανέπτυξε παραπέρα τη στρατηγική του για το σοσιαλισμό, προσδιόρισε τη Λαϊκή Εξουσία, τη Λαϊκή Οικονομία, άνοιξε δρόμους για τη συμμαχία και το Μέτωπο σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Επεξεργάστηκε και επεξεργάζεται στη βάση του προγράμματός του τους στόχους πάλης στο κίνημα που αντιστρατεύονται το κεφάλαιο, το οποίο θέλει να εξανθρωπίσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, οργανώνει την πάλη με βάση αυτούς τους στόχους για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της λαϊκής οικογένειας σήμερα, και συσπειρώνει λαϊκές δυνάμεις, σε αντίθεση με τον κυβερνητισμό των οπορτουνιστών που σπρώχνει στην υποταγή. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ως γνήσια οπορτουνιστική δύναμη, πότε βάζει τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη και πότε ζητά την εθνικοποίηση των τραπεζών, παρουσιάζοντας πολιτική πρόταση που ανήκει κραχτά στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος.

3. Λέει η ΑΥΓΗ: «Οι άνθρωποι αυτοί επιλέγουν να είναι οργανωμένοι στο "Κόμμα του λαού", γιατί έστω και σαν ανάμνηση, παραπέμπει στην ιστορική αδιαλλαξία και το ασυμβίβαστο του αριστερού κινήματος, σε μια γλυκιά - απολίτικη ωστόσο - ανάμνηση, ως προς τα τρόπαια του παρελθόντος που έχουν ακόμη περίοπτη θέση στις φαντασιώσεις αρκετών. Λύση ωστόσο δεν αποτελεί η επιλογή να σβήσουμε με το σφουγγάρι της ιστορίας το παρελθόν, ούτε όμως και η προσκόλληση σε μια νοσταλγική νεκροφιλία».

Ναι, αυτό θεωρεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Και το εκφράζει με τη χυδαιότητα του μικροαστού που χάνει τον μπούσουλα της ζωής, μιλώντας για «νεκροφιλία». Οτι τα μέλη του ΚΚΕ, μεγάλο ποσοστό των οποίων μπήκαν στο Κόμμα μετά τις ανατροπές και δεν έχουν κλείσει τα τριάντα τους χρόνια, είναι ΚΚΕ γιατί φαντασιώνονται την επέλαση του Κόκκινου Στρατού ή είναι νοσταλγοί της κολεκτιβοποίησης. Εντάξει, είναι αλήθεια ότι δεν μπορούν να χωνέψουν πως τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, των νέων, είναι δυνατόν να βρουν διέξοδο μόνο μέσα από το δρόμο ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ και την πάλη για το σοσιαλισμό για κατάργηση των καπιταλιστών. Τουλάχιστον ας μη γελοιοποιούνται τόσο...

4. Λέει η ΑΥΓΗ: «Η καθιέρωση της αυθεντικής αλήθειας, των μεγάλων τσιτάτων και γενικότερα της αυταρχικής σταλινικής ιδεολογίας, που τρέφει, όταν μπορεί, τα κινήματα με τους ιδεολογικούς και οργανωτικούς όρους αναπαραγωγής της, δεν αποτελεί μονάχα ένα μήνυμα στους "οπορτουνιστές" και τα μέλη του Κόμματος που λοξοκοιτούν στην κατεύθυνση της ενότητας της αριστεράς. "Συμβολίζει" την αδυναμία και τη φτώχεια παραγωγής πολιτικής, την κοντόφθαλμη και αρτηριοσκληρωμένη λογική του κομματικού μηχανισμού που αδυνατεί να συγκροτήσει επαναστατικό πλαίσιο».

Μπορεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να θεωρεί «συγκρότηση επαναστατικού πλαισίου» και «παραγωγή πολιτικής» τα εξής:
Να ψηφίζεις τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Να υποστηρίζεις το «σχέδιο Ανάν».
Να πανηγυρίζεις για την εκλογή Ομπάμα, όπως και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.
Να καταθέτεις Ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέρ της λειτουργίας των ΚΕΣ μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Να ψηφίζεις και να υλοποιείς στους δήμους όλης της χώρας προγράμματα «stage» με χιλιάδες ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Να βάζεις τη σφραγίδα σου στην οδηγία ΣΕΡΚΑΣ που σπάει το χρόνο εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό».

Να ζητάς να προωθηθεί ακόμα πιο γρήγορα η αντιμεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ολα αυτά είναι πράγματι παραγωγή συγκεκριμένης πολιτικής. Οχι βέβαια σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων αλλά σε βάρος τους, τέτοιας που αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της στρατηγικής του κεφαλαίου.

Ας το πάρουν χαμπάρι. Το ΚΚΕ έχει πρόγραμμα, έχει συγκεκριμένη στρατηγική, έχει πολιτική πρόταση. Απέναντι στα μονοπώλια και όσους με τη στάση τους τα στηρίζουν. Καλές οι εξετάσεις τους στο σύστημα. Δικαίως επιζητούν την αντιΚΚΕ επιβράβευσή τους. Αλλωστε, την έχουν...

Του
Κώστα ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΥ

[Godhatesusall]

Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούν με τίποτα να χωνέψουν ότι το ΚΚΕ από το 1991 μέχρι και σήμερα όχι μόνο στάθηκε όρθιο, όχι μόνο πάλεψε, υπερασπίστηκε και θα υπερασπίζεται τα επιτεύγματα ενός τρόπου παραγωγής που είχε καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά πολύ περισσότερο ότι σήμερα, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, η Λαϊκή Εξουσία και Λαϊκή Οικονομία, βρίσκουν μεγάλη απήχηση στα πλατιά λαϊκά στρώματα, στους μικρομεσαίους αγρότες, στους αυτοαπασχολούμενους, στους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες.

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧ

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ

Καλό,καλό,να ξαναποστάρεις τέτοια κείμενα.

[Nessa NetMonster]

Μα ούτε ένα επιχείρημα στα παραπάνω... έλεος δηλαδή. Ένα κατεβατό νηπιακού επιπέδου ήταν αυτό που διαβάσαμε.

Αφού λοιπόν διαβάσαμε την "ανάλυσή" σας (ο Όντιν να την κάνει) για το τι λέει ο "ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ", θα ήταν καλό να δούμε και τι έχετε να πείτε στη... "ΔΕΑ/ΣΥΡΙΖΑ":

Το 18ο συνέδριο του ΚΚΕ: Σταλινισμός και «ό,τι μπορούμε κάνουμε…»       

Το ΚΚΕ πραγματοποιεί το 18ο συνέδριό του. Η ηγεσία του ισχυρίζεται ότι οργανώνει ένα συνέδριο ιδεολογικής και πολιτικής «καθαρότητας». Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.

Τ ο 18ο συνέδριο θα συζητήσει αρκετά για το σοσιαλισμό. Και σωστά. Μέσα στις συνθήκες της πιο μεγάλης κρίσης του καπιταλισμού μετά το κραχ του 1929, η συζήτηση για την ιστορία και τη στρατηγική της Αριστεράς είναι απαραίτητη.
Μόνο που το ΚΚΕ στρέφεται προς την οριστική και πλήρη «παλινόρθωση» του σταλινισμού, περιγράφοντας ως σοσιαλισμό την ΕΣΣΔ μέχρι το θάνατο του Στάλιν (1953), ορίζοντας ως «προδοτικό» σημείο καμπής το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ και μιλώντας για «ανατροπή από τα μέσα» του σοσιαλισμού, τελικά το 1989. Η θεωρία αυτή είναι γεμάτη κενά.

Υποχρεώνει το ΚΚΕ να απολογηθεί για όλες τις θηριωδίες του σταλινισμού (π.χ. τις δίκες της Μόσχας), επαναλαμβάνοντας οφθαλμοφανείς ψευδείς ισχυρισμούς (π.χ. ότι η πλειοψηφία των επαναστατών ηγετών του 1917 ήταν πράκτορες του ιμπεριαλισμού). Αφήνει αναπάντητο το κρίσιμο ερώτημα: Πώς αναπτύχθηκαν οι «φιλοκαπιταλιστικές» δυνάμεις και πώς κέρδισαν το 1956 την εξουσία; Τέλος, δημιουργεί νέα (εκρηκτικά) ζητήματα για την εσωτερική ιστορία του ΚΚΕ. Γιατί, για να μην ξεχνιόμαστε, η ηγεσία του ΚΚΣΕ παρενέβαινε στο πλευρό του ΚΚΕ στην αντιπαράθεση στην Ελλάδα ενάντια στο τότε «ευρωκομμουνιστικό» ρεύμα, από το 1956 μέχρι και το 1989…

«Λαϊκή» οικονομία και εξουσία


Ανάλογα κενά έχει και η στρατηγική του ΚΚΕ για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό. Οι θέσεις της Κ.Ε. επαναλαμβάνουν τους στόχους της «λαϊκής εξουσίας» και «λαϊκής οικονομίας». Δεν εξηγούνται οι λόγοι αυτής της επιλογής αντί της εργατικής εξουσίας και του σοσιαλισμού (είναι μήπως η σημερινή Ελλάδα πιο «καθυστερημένη» χώρα από τη Ρωσία του 1917;). Στην πραγματικότητα, πίσω από τους «αριστερούς» λεονταρισμούς, στο ΚΚΕ αναπαράγεται η κλασική ρεφορμιστική συνταγή των «σταδίων» προς το σοσιαλισμό.

Μια συνταγή που επιτρέπει στην ηγεσία να ανοιγοκλείνει αυθαίρετα τη στρόφιγγα των κοινωνικών συμμαχιών προς την πλευρά των μικρομεσαίων, των επαγγελματοβιοτεχνών και –κάποτε– προς τμήματα της αστικής τάξης. Προς το παρόν, στο πολιτικό πεδίο το ΚΚΕ κάνει λόγο για ένα Μέτωπο με πολιτικές δυνάμεις που… «δεν έχουν ακόμα δημιουργηθεί». Όμως η ιστορία του κόμματος είναι γεμάτη από αιφνίδιες στροφές σε πολιτικές συμμαχίες προς τα δεξιά (με τελευταίο παράδειγμα το κυβερνητικό 1989). Αυτή τη δυνατότητα αφήνει ανοιχτή στην ηγεσία το αντιμαρξιστικό νεφέλωμα της στρατηγικής της «λαϊκής» οικονομίας και εξουσίας.


Η Αλ. Παπαρήγα δήλωσε στη βουλή ότι «έτσι όπως είναι σήμερα το λαϊκό κίνημα δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τα προβλήματα». Σε επίπεδο τακτικής η πρόταση του ΚΚΕ συρρικνώνεται σε μια κατεύθυνση κατώτερη των περιστάσεων («ό,τι μπορούμε κάνουμε»): συνδικαλιστική δράση σε (κάποιους) εργατικούς χώρους και κατά τα άλλα… αναμονή, «μέχρι να αλλάξουν οι συσχετισμοί» και –κυρίως– να ενισχυθεί η κοινοβουλευτική δύναμη του κόμματος. Ο «αριστερός» βερμπαλισμός κρύβει τελικά έναν ψηφοθηρικό συντηρητισμό. Γι’ αυτό και το ΚΚΕ επιλέγει να αναγορεύσει σε κύριο εχθρό την άλλη Αριστερά και να κηρύσσει τον πόλεμο σε κάθε κάλεσμα για ενότητα στη δράση. Η σχετική αρθρογραφία των Μαΐλη-Γόντικα μπορεί να εμπνέει «φιγούρες» σαν την Λιάνα Κανέλλη, όμως αποτελεί προσβολή για έναν πλατύ κόσμο της Αριστεράς.

Φωνές κριτικής


Το ΚΚΕ, με την πολύ προσεκτική «πολιτική στελεχών», έχει φροντίσει να θωρακίσει το εσωτερικό του από το ενδεχόμενο να εμφανιστούν συγκροτημένες αμφισβητήσεις. Σύμφωνα με τον Τύπο υπάρχει το ενδεχόμενο αλλαγής της Αλ. Παπαρήγα από τη θέση της γενικής γραμματέα. Ενδεικτικό του είδους εσωκομματικής δημοκρατίας, που έχουν επιλέξει στον Περισσό, είναι ότι ελάχιστες ημέρες πριν το 18ο συνέδριο κανείς δεν γνωρίζει τις σκέψεις της ηγεσίας σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα.

Παρ’ όλα αυτά (και παρότι δέχθηκαν ομοβροντίες εξοντωτικών «απαντήσεων») υπήρξαν φωνές που ξεχώρισαν στον εσωκομματικό διάλογο. Κάποιοι έβαλαν τα ζητήματα κριτικής στο σταλινισμό. Κάποιοι άνοιξαν τα ζητήματα «συμμαχίας με την άλλη Αριστερά». Κάποιοι αναρωτήθηκαν για τη δράση του κόμματος στο εργατικό κίνημα. Ο Γ. Ρούσσης ξεχώρισε με τα άρθρα του για τον Στάλιν και την (απαράδεκτη) στάση στα πρόσφατα Δεκεμβριανά. Ήταν μια ακόμα απόδειξη ότι και το πιο περιφρουρημένο «ιερατείο» δεν είναι αδιαπέραστο από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του κόσμου της Αριστεράς.

Από την Εργατική Αριστερά

[Nessa NetMonster]

Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούν με τίποτα να χωνέψουν ότι το ΚΚΕ από το 1991 μέχρι και σήμερα όχι μόνο στάθηκε όρθιο, όχι μόνο πάλεψε, υπερασπίστηκε και θα υπερασπίζεται τα επιτεύγματα ενός τρόπου παραγωγής που είχε καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά πολύ περισσότερο ότι σήμερα, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, η Λαϊκή Εξουσία και Λαϊκή Οικονομία, βρίσκουν μεγάλη απήχηση στα πλατιά λαϊκά στρώματα, στους μικρομεσαίους αγρότες, στους αυτοαπασχολούμενους, στους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες.

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧ

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ

Καλό,καλό,να ξαναποστάρεις τέτοια κείμενα.

Τι κατέρρευσε το 1989;